Καθώς χαϊδεύει ο άνεμος τις μέρες, τα χρόνια περνούν και έπειτα μονάζουνστο εξατάξιο γυμνάσιο θηλέων...
Ο Ιούνιος ήτανε στην ήβη και το πράσινο κυβερνούσε ανενόχλητο. 5 Μαΐου αγόρασε τρεις βάρκες που τις...
Πρέπει να σου πω, Για τα ανεξίτηλα χρόνια.…Για τους ανεμιστήρες που καταδιώκουν τα εφήμερα,Για τις...
Και επιτέλους σταμάτα να διαβάζεις τους TIMES...Την Αιωνιότητα διάβαζε!!!Έτσι μούγραφε.τα ραβασάκια του...
Τα βάσανα που άφησα στο σταθμόκανένα τραίνο δεν τα πήρε.Μείνανε εκείσαν να υπάκουσαν στo ΑΛΤ του...
Μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης κατάφεραν να εντοπίσουν αστυνομικοί της Ομάδας Δίωξης Ναρκωτικών του...
Τι είναι κι` αυτό;Να σε γκρεμίζει ένα ζωύφιο,κάτι τις το απρόσμενο,που επιτίθεται στις αυθαιρεσίες του...
Είναι φορές που ζεις ανάμεσα σε ραβδώσεις της Άνοιξης,που βλέπεις την να λικνίζεται στον εξτρεμισμό των...
Συνωμοτούσα καθώςπροετοίμαζα τους στίχους του Μαρτίουπου ζητούσε εχεμύθεια για την ελεύθερη Συναγωγή...
Οι λέξεις πενθούν.Η κυρία Κική τις άφησε μόνες τους τώρα που πήρε το δρόμο τ` ουρανού… Μέσα σ` αυτό το...
Τους ενώνει η γραφή, η τέχνη, η Βέροια και η φιλία και με την ευκαιρία της Έκθεσης Ζωγραφικής του Γιάννη...
Τη Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2020 στις 20:30 στον ΙΑΝΟΟ εικαστικός Γιάννης Ναζλίδης εγκαινιάζει στον ΙΑΝΟ, στην...
Νόμιζα πως ο κόσμος τελειώνει στην αυλή του σπιτιούκι` έπειτα στη αυλή του σχολείου,στα όρια της πόλης...
Σ` ένα σπίτι που μάντευε τον καιρόκαι τα μικρά ΤΙΠΟΤΕ του Σεπτεμβρίου, εκεί γερνούσε,πιστεύοντας στο...
Η μακροβιότερη μεταξύ των ηγετών του G7 ασυμφωνίαξεπέρασε την χρηματοπιστωτική κρίση χρέους της ...
Ξέρετε πόση άγνοια κυριαρχεί στο ΣΩΣΤΟ;Από πού νομίζετε ότι προέρχεται το…δεν το πιστεύω… Kομψή -...
Ο Κήρυκας ξεφώνιζε! Αγαπάτε τους ηττημένους,τα παιδιά με τα κουρεμένα κεφάλια,τους αποτυχημένους, τους...
Ξεχάστηκα στις νύχτες.Γύρευε χρυσό η μνήμη μου στο χρόνο.Εικόνες εφηβικής πεζογραφίας, ανέμελα ...
Τα μάτια που έβλεπα με ξέχασαν...ΤΙΠΟΤΑ δεν φαίνεται πια μέσα σε τόσα ΤΙΠΟΤΑ.Κι` αν το πεις,μην το...
Ούτε ήρθες μια φορά να με κοιτάξεις,να με ρωτήσεις πού ξέχασα την μνήμη μου,ποιές αγαπούσα...
Πόσες περισπωμένες έβαλα στη Ζωή μου;Και τι κατάλαβα που βάραινα τόσες λέξεις;Όσο να έχουν να...
Μου φαίνεταιείμαι κοντά σε δίκταμο, σε διοσμαρίνι.. Αυτών η μυρωδιά με φέρνει χρόνους πίσω, μακριά,...
Τι ώρα να περνούν τα πουλιά για τη δύση;Τι τάχα να μαρτυρούν;Θα προλάβουν όλα, ή τα ερωτευμένα θα...
Να είχαμε το καλοκαίρι στην ντουλάπα,να κλέβαμε προσδοκίες,την αυτοβιογραφία της νοσταλγίας να εξέδιδε...
Και οι ψαράδεςπου λένε πως θα πιάσουν την γοργόνα κι` όλο γυμνές αστροφεγγιές στα δίχτυα τους. Να φύγω...
Τι ευγενικά υπακούν στην βροχή και κλείνουν τα παράθυρα.Κι` ότι φύλαξαν –φύλαξανΌτι είδαν –είδανΆλλο...
Μια εκκωφαντική διαμαρτυρία του ΧΡΟΝΟΥ. Μια κραυγή τραυματισμένης μνήμης η φωνή της Σόνιας.Οιμωγές και...
Κι εσείς μυγδαλιέςμε τις αλληγορίες των φύλλων σας,που προσεύχεστε στην Άνοιξηκι` όλο ρωτάτε τι θα...
Ο Διογένης είχε ένα φρούριο,ένα μικρό παντοπωλείο όπου συστεγαζόταν η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑτων ανθρώπων που...
Λέξεις μετανοιωμένες, κουρασμένες. Τόσες περισπωμένες πάνω τους και παρ` όλα αυτά…!Και στη Πόλη; ...
Γιατί δεν γίνατε διαρρήκτης ή έστω ένας φιλόσοφος; Ένας χρήσιμος τέλος πάντων πολίτης; Όλο μ` αυτά τα...
Γράφω ότι γράφω, για να ευχαριστήσω μέσα απ` την καρδιά μου την Εύα Ιεροπούλου- Μπραβάκη,πιστεύοντας...
Εμένα δεν μ` αρέσουν τα Κυριακάτικα απογέματαπου τάχουν με τον Χρόνο, γιατί μοιάζουν με κουρασμένες...
