Ο κύκλος της ζωής. Η γέννηση, η ωριμότητα, η γήρανση. Φθορά ανθρώπινη, φθορά της φύσης που αναζητά ανύπαρκτο χωροχρόνο για να ξορκίσει το πεπερασμένο της. Και εκεί ως Φως Ανέσπερον, το Πάσχα των Ελλήνων δίνει την απάντηση. Της Θεϊκής Αφθαρσίας, που νίκησε τον Άδη, γεμίζοντας ζωή αιώνια τους ανθρώπους. Ζωή χαράς δίπλα στον Δημιουργό των απάντων. Όχι, στην Ορθή Δόξα του Αναστημένου Ιησού δεν ζητείται ελπίς. Υπάρχει ΕΛΠΙΣ. Χριστός Ανέστη στις καρδιές μας. Μακάρι να γίνουν μαλακές όπως των πιτσιρίκων της φωτογραφίας μας. Μακάρι να γίνουν σοφότερες, όπως του παππού και της γιαγιάς της φωτογραφίας μας.
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ
Αφιέρωμα μνήμης: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ Μέσα σε έντονα...
