Της Αναστασίας Πάπαρη Δρ Αρχιτέκτων & Πολεοδόμος / Urban Designer
Η 6η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί από την Διεθνή Ένωση Αρχιτεκτόνων (UIA) ως Παγκόσμια Ημέρα Αρχιτεκτονικής. Εφέτος το motto είναι: Design for Strength (Σχεδιασμός για Ισχύ).
Τα μηνύματα, που στέλνει η UIA στους ανά τον κόσμο αρχιτέκτονες είναι πως
«Θα πρέπει να βλέπουν πέρα από τις βραχυπρόθεσμες λύσεις και αντίθετα, να υιοθετήσουν προσεγγίσεις, που ενισχύουν την ικανότητα του δομημένου περιβάλλοντος να αντιστέκεται, να προσαρμόζεται και να επανα-δομείται. Η Αρχιτεκτονική πρέπει να κάνει περισσότερα από το να παρέχει ένα καταφύγιο (για τη ζωή). Θα πρέπει και να υποστηρίζει τη δικαιοσύνη, τη συνέχεια και την ανθεκτικότητα, ειδικά σε καιρούς διάσπασης και κρίσης.
Μηνύματα - κλειδιά:
- Ισχύς στον σχεδιασμό: Το δομημένο μας περιβάλλον θα πρέπει να ενσωματώνει διάρκεια, ανθεκτικότητα και πολιτισμική ευαισθησία για να υποστηρίζει την κοινωνία.
- Πεδίο για Ανθεκτικότητα: Το δομημένο περιβάλλον διαδραματίζει έναν σπουδαίο ρόλο στην προστασία και την ανα-δημιουργία της κοινωνίας μετά από ανθρωπιστικές ή φυσικές καταστροφές.
-Βιώσιμη ανα-δόμηση: Ο ‘σχεδιασμός για την ισχύ’ περιλαμβάνει την ικανότητα της επιδιόρθωσης, της αποκατάστασης και της προσαρμογής του δομημένου περιβάλλοντος με την αξιοποίηση περιβαλλοντικά υπεύθυνων υλικών και μεθόδων δόμησης».
2. Τα Ενωμένα Έθνη (ΟΗΕ) για την Ημέρα World Habitat Day εστιάζουν εφέτος στην ‘ανταπόκριση στην αστική κρίση’. Προτείνεται η εστίαση στην αντιμετώπιση των πολλαπλών κρίσεων, που υφίστανται οι αστικές περιοχές, περιλαμβανομένων της κλιματικής κρίσης και των αναταραχών, που οδηγούν σε κοινωνικές ανισότητες. Προτείνουν την προώθηση υπαρχόντων προσεγγίσεων και εργαλείων, με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κρίσεων.
Παρατηρούμε την σύγκλιση των πολιτικών, που οι δύο κορυφαίοι, παγκόσμιοι θεσμοί προτείνουν για το δομημένο περιβάλλον: την ανθεκτικότητα στους κάθε μορφής κινδύνους και απειλές στο περιβάλλον, αστικό και εξωαστικό, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ‘ανακύκλωση’ μεθόδων, κατασκευαστικών δομών, εργαλείων και υλικών κατασκευής, με στόχο τις ελάχιστες επιπτώσεις στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.
Υπ’ αυτή την έννοια, αντί για αστικές επεκτάσεις και κατασπατάληση της αστικής και ιδίως της περιαστικής γης, προκρίνονται, μεταξύ άλλων, η αναγέννηση των ιστορικών αστικών κέντρων, η επανάχρηση των ιστορικών και κηρυγμένων ως διατηρητέων κατασκευών, συμπεριλαμβανομένων και των σχολαζουσών βιομηχανικών εγκαταστάσεων, ο εξοπλισμός των γειτονιών με τις αναγκαίες συλλογικές χρήσεις, η διαφύλαξη και αναβάθμιση των αστικών περιοχών πρασίνου και των δημοσίων χώρων εν γένει. Οι στόχοι αυτοί θα πρέπει να συμπλέουν με τους στόχους για κοινωνική ισότητα, δικαιοσύνη και συνοχή, καθώς και για την αξιοποίηση των διαθέσιμων τεχνολογιών στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών. Στο σύνολο αυτών των στόχων, ο πολιτισμός, ως τέταρτος πυλώνας χωρικής ανάπτυξης, θα πρέπει να αποκτήσει τη θέση που του αρμόζει, λειτουργώντας ως καταλύτης ανάπτυξης και ποιοτικής ευημερίας στους χρόνους μετάβασης, που διανύουμε .....
