Του Ιωάννη Καπανίδη, Δικηγόρου
Αφορμή για την ανοιχτή αυτή επιστολή έλαβα από τον δίκαιο αγώνα του εμπορικού συλλόγου Βέροιας, που διεξάγεται για το άλλο επίκαιρο πρόβλημα, αυτό της αναριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου της πόλης όπου ζω εδώ και 61 χρόνια, αλλά και τις απόψεις συμπολιτών που έχουν δημόσια εκφραστεί.
Δεν γνωρίζω πόσοι έχουν αναγνώσει την απόφαση 3912/2007 του ΣτΕ που αφορά την ανεύρεση των αρχαίων πλακών της Εγνατίας στην οδό Μητροπόλεως, σε βάθος κάποιων μέτρων.
Θεωρώ ότι είναι ευκαιρία να την διαβάσουμε ΝΟΜΙΚΑ, διότι έχουν δοθεί πολλές ερμηνείες οι οποίες είναι ΝΟΜΙΚΑ παντελώς αυθαίρετες [τουλάχιστον όσες υπέπεσαν στην αντίληψη μου].
Κατ΄αρχάς μία δικαστική απόφαση περιλαμβάνει σύμφωνα με το σύνταγμα [αρ. 92 § 2 ] τη μείζονα σκέψη, το τμήμα στο οποίο ο δικαστής καταγράφει ποιες διατάξεις νόμων αφορούν την εκδικαζόμενη διαφορά. Στη συνέχεια καθορίζει, την ελάσσονα πρόταση, η οποία περιλαμβάνει τα πραγματικά περιστατικά που έχουν αποδειχθεί και αφορούν την διαφορά. Στο τέλος δε, κάθε απόφαση περιλαμβάνει το διατακτικό της απόφασης, τι επιβάλει - τι διατάσσει να γίνει.
Στην απόφαση λοιπόν 3912/2007 του ΣτΕ που έχει ταλανίσει την πόλη και ακόμη δεν έχει τελειώσει, έχουμε τη μείζονα πρόταση με ορθή αναγραφή των διατάξεων και μία ελάσσονα πρόταση με εξίσου ορθή καταγραφή των πραγματικών γεγονότων [κατάχωση ..ανάδειξη κτλ].
Καταλήγει δε η απόφαση στο να ΑΚΥΡΩΣΕΙ ΛΟΓΩ έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας, την απόφαση για κατάχωση των αρχαίων.
Εάν δηλ. η αιτιολογία της κατάχωσης, ήταν πλήρης η απόφαση θα ήταν ακριβώς αντίθετη !!!!
Κάθε νόμος έχει την αιτιολογική του έκθεση, δηλ. για ποιον λόγο ψηφίζει η Βουλή μία οποιαδήποτε διάταξη.
Μία δικαστική απόφαση ερμηνεύεται με βάση τον σκοπό των διατάξεων του νόμου ή των νόμων που τη διέπουν, που ήδη έχουν περιγραφεί στην αιτιολογική έκθεση.
Στη μείζονα πρόταση της πιο πάνω απόφασης ο σκοπός του νομοθέτη στην αιτιολογική του έκθεση είναι ΄η προστασία πολιτιστικού περιβάλλοντος΄ και μάλιστα εις το διηνεκές !!!
Αυτά σχετικά με την απόφαση ως περιεχόμενο.
Ως εκ τούτου είναι εσφαλμένο νομικά να ισχυρίζεται κάποιος ότι η απόφαση, επιβάλλει – διατάσσει τη μονοδρόμηση της Μητροπόλεως!
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ :
1.Η απόφαση στην § 4 αναγράφει κατά λέξη για το θέμα μας πάντα : «..προκύπτει ότι τα αποκαλυπτόμενα με την αρχαιολογική έρευνα πρέπει να διατηρούνται ορατά και επισκέψιμα και να αναδεικνύονται στην σύγχρονη κοινωνική ζωή, με τη λήψη των κατάλληλων μέτρων προστασία τους...»
2.Η απόφαση στην αμέσως επόμενη παράγραφο υποδηλώνει και με ποιον τρόπο είναι δυνατή η κατάχωση!!!!
3.Πουθενά η συγκεκριμένη απόφαση δεν ομιλεί για ανάδειξη, όπως την εννοούν ορισμένοι, δηλ. να ανεβάσουμε τις πλάκες στην επιφάνεια και να βάλουμε λουλούδια γύρω- γύρω… ή κάδους σκουπιδιών ή το γνωστό γεφυράκι… Αυτό είναι ανάδειξη των αρχαίων πλακών?
Κατά την αιτιολογική έκθεση του νόμου, ΟΧΙ!!
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ
Πόσοι από εσάς που διαβάζετε αυτές τις σειρές και έχετε περπατήσει την οδό Μητροπόλεως, ανεβαίνοντας μπροστά από το κατάστημα «PIΖΖA ROMA» και συνεχίζοντας μέχρι και το πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ γνωρίζετε:
1.Ότι η Εγνατία οδός είναι σε βάθος περίπου 3 μέτρων κάτω από το πεζοδρόμιο, που περπατάμε και προς τα δεξιά καταχωμένη?
2.Ότι είναι επισκέψιμη η καταχωμένη οδός, στο ύψος ακριβώς που υπάρχει το γραφείο της εφημερίδας ΣΥΝειδηση?
3.Ότι η καταχωμένη οδός ΕΓΝΑΤΙΑ στο τμήμα που είναι επισκέψιμη, έχει στην μία της πλευρά, σε αρκετό ύψος τα θεμέλια αρχαίων κατοικιών [2 ή 3]?
4.Ότι η Εγνατία οδός έχει κατεύθυνση περίπου ίδια με αυτήν της Μητροπόλεως? Τμήμα της ΕΓΝΑΤΙΑΣ έχει εντοπισθεί εκεί που είναι η Εκκλησία του Χριστού και το τελευταίο ορατό τμήμα της, πίσω περίπου από το καφέ lounge.
ΠΡΟΤΑΣΗ [ρεαλιστική κατά την άποψη μου και από νομικής θεώρησης] :
Εάν λοιπόν, γίνει μία προσπάθεια συντονισμένη από νομικούς και μηχανικούς με τη βοήθεια - συντονισμό του κ. Δημάρχου - μπορεί να λυθεί το θέμα ως εξής:
Τα αρχαία τοποθετούνται στην αρχική τους θέση δηλ. περίπου στα 3 μέτρα στο βάθος – ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ – καμία διάταξη νόμου, αντίθετα με ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ εγκρίνεται η κατάχωση!!
Άλλωστε η φυσική τους θέση είναι εκεί… KAI ΟΧΙ ΔΙΠΛΑ στην άσφαλτο… ή τα καταστήματα ή τα λουλούδια ή τα καλάθια απορριμμάτων…
Στο Παρίσι, στις Βρυξέλλες, στη Βέρνη έχω δει κατασκευές γυάλινες οι οποίες επιτρέπουν αφενός να κυκλοφορούν πεζοί με ασφάλεια [π.χ. με βροχή, με χιόνια] αφετέρου να είναι ορατά τα αρχαία. Κάτι ανάλογο έχει κατασκευαστεί και στο νέο μουσείο των Αθηνών και τους τελευταίους μήνες στον σταθμό του μετρό στη Θεσσαλονίκη [στάση Βενιζέλου] ή σε πολύ μικρή έκταση έχει κατασκευασθεί, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Παταπίου στη Βέροια.
Με τον τρόπο αυτό η αρχαία οδός θα είναι σε ορισμένα σημεία επισκέψιμη και σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση ορατή. Τμήματα του πεζοδρομίου της Μητροπόλεως θα αντικατασταθούν με ειδικό γυαλί που θα επιτρέπει τη θέαση της καταχωμένης οδού στη φυσική της θέση και τη φυσική της κατεύθυνση με υπόγειο φωτισμό για το βράδυ.
Η τεχνογνωσία κατασκευής υπάρχει, το νομικό υπόβαθρο προβλέπει τέτοια λύση, απλά λείπει ο συντονισμός.
ΘΕΩΡΩ ότι η πόλη μας δεν έχει περιθώρια για ακόμη μεγαλύτερο μαρασμό, είμαστε υποχρεωμένοι να συγκλίνουμε όλοι με αίσθημα ευθύνης για το καλό της πόλης μας.
