Την τιμητική μας είχαμε χθες στην Βέροια, αφού την πόλη μας επέλεξαν οι εκπρόσωποι των πανελλαδικών μπλόκων για να συζητήσουν τα φλέγοντα προβλήματα του κλάδου τους και να αποφασίσουν τους τρόπους αντίδρασής τους. Τι να την κάνουμε τέτοια τιμή; Πόσο να αντέξει ένας κλάδος όταν βάλλεται και δεν βλέπει φως από πουθενά; Κουράστηκαν οι αγρότες, κουράστηκε και η κοινωνία να βλέπει σε επανάληψη το ίδιο έργο, αλλά οι εκάστοτε κυβερνώντες «αγρόν αγοράζουν» (η έκφραση από παραβολή της Καινής Διαθήκης όταν κάποιος δείχνει παντελή αδιαφορία, που δεν ξέρουμε αν διδάσκεται με το σύστημα θρησκευτικών Φίλη). Οι αγρότες αντί να είναι στους αγρούς να κλαδεύουν και να ραντίζουν τέτοια εποχή, ετοιμάζονται για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, με ότι προεκτάσεις και παρενέργειες έχουν αυτές οι κινητοποιήσεις σε όλους μας. Γιατί όμως να τους φτάνουμε στο αμήν; Περιμένουν αποζημιώσεις…δεν έρχονται, περιμένουν στήριξη για το εμπάργκο…στο δρόμο είναι, χρηματοδότηση από το τραπεζικό σύστημα ακούγεται περισσότερο ως ανέκδοτο, το σταυρό τους μην τυχόν και κάνει κανένα γύρισμα ο καιρός. Πώς άραγε να τα βγάλουν πέρα; Αυτά όμως είναι λαικισμοί και ψιλά γράμματα για τους καρεκλοκένταυρους που καλά θα κάνουν να σκύβουν στα προβλήματα άμεσα και να δίνουν λύσεις χωρίς να χρειάζεται να βγει ο κόσμος στους δρόμους.
Η παραίτηση Τσίπρα ξεκινά απλώς μια νέα σελίδα στην...
Ένα σύννεφο αμήχανης αναταραχής συγκεντρώθηκε πάνω...
