Διάβασα πως οι Πειραιώτες αναστηλώνουν το παλιό τους ρολόι στην πλατεία του λιμανιού. Ένα πανάρχαιο μνημείο που διατηρούσαν στη μνήμη τους οι γηραιότεροι και νοερά ζούσαν με το δικό τους τρόπο νοσταλγικές στιγμές του παρελθόντος. «Ήτανε μέρος της ιστορίας μας» λένε. Και με την ιστορία τους αυτή έδωσαν ραντεβού που τώρα ήλθε η ώρα να πραγματώσουν.
Δώσαμε κι εμείς οι Βεροιώτες κάποτε την υπόσχεση πως θα συναντηθούμε δημιουργικά με τη δική μας ιστορία. Πως θα ξαναστήσουμε τον πύργο με το γλυκόηχο ρολόι εκεί στην πλατεία, δίπλα στο γηρασμένο πλατάνι.
Έγραφε ο Χριστοδούλου στην «Ιστορία της Βέροιας» που κυκλοφόρησε το 1962 και περιλαμβάνει πολύτιμα ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία της προπολεμικής ιδίως πόλης:
«Με το μεγαλοπρεπές ύψος του, προσέφερεν ο πύργος θετικήν υπηρεσίαν. Η «Ώρα», το ρολόι που φιλοξενούσε στην κορυφή του, ήτο η συντροφιά μας. Κτυπούσε δύο φορές ώστε και οι αφηρημένοι να έχουν την ευκαιρία στο δεύτερο κτύπημα να ξαναμετρήσουν. Ηκούετο στην πόλη και στα γύρω χωριά. Για τους εργαζόμενους στα χωράφια και τους μπαχτσέδες, ήτο σύντροφος και οδηγός».
Εξίσου νοσταλγικά υπήρξαν και τα χρονογραφήματα του Στέλιου Σβαρνόπουλου που αναφέρονται στις καλές προπολεμικές μέρες της Βέροιας.
Αλλά και οι διεκδικητές του δημαρχιακού θώκου σε κάθε προεκλογική τους εμφάνιση αφήνανε να διαφανεί πως η αναστήλωση του πύργου με το ρολόι ανήκει στις προτεραιότητες της επικείμενης δημιουργικής τους δράσης.
Πριν από χρόνια, στο πλαίσιο της αποτυχημένης ανάπλασης της πλατείας, μπήκαν οι βάσεις για τον πύργο. Είπαμε τότε πως η ώρα του ραντεβού μας με την ιστορία, έφτασε. Πως η αναστήλωση του μνημείου με τις νοσταλγικές αναμνήσεις είναι πλέον επί θύραις. Πέρασαν όμως πέντε χρόνια σιωπής. Οι περαστικοί βλέπουν ανάμεσα στις ακατέργαστες κροκάλες τα τέσσερα μαρμάρινα βάθρα. Και πάνω σ’ αυτά, βιώνουν τη μοναξιά τους οι 32 σκουριασμένες βίδες, όπου υποτίθεται πως θα κλείδωνε ο πύργος των ονείρων μας.
Οι επερχόμενες δημαιρεσίες αποτελούν λαμπρή ευκαιρία για να επανέλθει στο προσκήνιο το θέμα. Μαζί του θα επανέλθει το παλιό υποσχολόγιο. Και οι δημότες θα σπεύσουν να χειροκροτήσουν τον υποψήφιο που θα παραθέσει την πιο πειστική πρόταση.
Εγώ προσωπικά θα διαφωνήσω. Η ένδοξη και ιστορική πλατεία Ωρολογίου, πνέει τα λοίσθια. Αν κάποιοι ετοιμάζουν τα καλλυντικά τους για να την ομορφύνουν, ματαίως κοπιάζουν. Λίφτιγκ σε ετοιμοθάνατο δεν ωφελεί, όσο καλαίσθητο κι αν γίνει.
Της πλατείας μας πια δεν της χρειάζεται καμπανάκι που θα λέει την ώρα. Καμπάνα που θα καλεί τον κόσμο στη νεκρώσιμη ακολουθία της χρειάζεται.
Επίκαιρος
