Κι όμως πέρασε ένας χρόνος από την ξαφνική και ανεπάντεχη απώλεια ενός κατά γενική παραδοχή αγαπημένου ανθρώπου στην κοινωνία της Βέροιας και της Ημαθίας, του Φώτη Καραβασίλη. Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βέροιας, ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία του ΔΣΒ που έφυγε από τη ζωή εν ενεργεία, βυθίζοντας στην θλίψη όχι μόνο τους συναδέλφους του στην Ημαθία, αλλά το νομικό κόσμο σε όλη την Ελλάδα. Όλο αυτό το διάστημα και πλησιάζοντας προς τις εκλογές οι πολιτικές αναφορές στο όνομά του είναι συχνές, αφού κανένας δεν αμφισβητεί ότι ο Φώτης θα ήταν σίγουρα η πρώτη επιλογή στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ στην Ημαθία. Και αναφερόμαστε στον Φώτη, τον δικό μας Φώτη, με το μικρό του όνομα, μια προσωπική κατάκτηση του Φώτη Καραβασίλη, που χαιρόταν να τον προσφωνούν με το μικρό του όνομα ακόμη και νεότεροι άνθρωποι, αφού πάνω απ’ όλα ήταν ανθρώπινος, ζεστός, μια μεγάλη καρδιά.
Μου φαίνεται σαν ψέμα, σαν μια κακόγουστη φάρσα και ακόμη δεν έχω συνειδητοποιήσει την απουσία του. Περπατώ στους διαδρόμους του Δικαστικού Μεγάρου Βέροιας και νομίζω ότι θα ακούσω την φωνή του ή ότι θα προβάλει με το ειλικρινές τεράστιο και χαρακτηριστικό χαμόγελό του. Κι όμως σήμερα Σάββατο μας έχει μαζέψει φίλους και συναδέλφους για να του ανάψουμε κεράκι και να θυμηθούμε ότι πέρασε ένας χρόνος από τον χαμό του…
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας
