Γράφει η Νανά Στ. Παπαϊωάννου
φιλόλογος- λογοτέχνις
Η συγγραφέας Όλγα Κουτμηρίδου- Μεταξά, με το πρώτο της βιβλίο “Από το νου στην καρδιά”,που περιλαμβάνει σειρά αφηγημάτων, στα περισσότερα των οποίων το αυτοβιογραφικό στοιχείο είναι εμφανές, με πηγαίο και εξομολογητικό ύφος, τόσο, που ξαφνιάζει, επεξεργάζεται στο εργαστήρι της σκέψης της κάθε τι που βιώνει, αναλύοντας και συνθέτοντας πρόσωπα και καταστάσεις στις ποικίλες τους εκφάνσεις, έχοντας ως σημείο αναφοράς, πάντα, τη δική της προσωπογραφία.
Με το βιβλίο της αυτό και με το παιδικό “Η κυρία Τσαγερό”, περνάει το πρώτο σκαλί στη σκάλα της υψηλής Τέχνης του Λόγου.
Σκιαγραφεί πρόσωπα του κοντινού αλλά και του ευρύτερου κύκλου της, με την ιδιότητα μιας εξειδικευμένης ψυχογράφου, προσπαθώντας να αποκαλύψει πτυχές του εσώτερου εαυτού τους, να μελετήσει και να εξηγήσει συμπεριφορές, κρατώντας στο χέρι την οξυγράφο πένα μιας καλής παρατηρήτριας. Προσπαθεί να σπάσει το κέλυφος του φοβικού συνδρόμου, της απάθειας, του ατομισμού, της εγωιστικής απομόνωσης και της ηττοπάθειας, Επειδή η Όλγα Κουτμηρίδου-Μεταξά κατακλύζεται από πλούσια συναισθήματα, αγαπά
το όμορφο, το γνήσιο και αληθινό, διαθέτει ευαίσθητες προσλαμβάνουσες προς τον περιβάλλοντα κόσμον, ειλικρινής και αγωνιστική στο προσωπικό της “γίγνεσθαι”.
Ο αναγνώστης παρακολουθεί, σαν σε ταινία μεγάλου μήκους, στιγμιότυπα της καθημερινότητας
της συγγραφέως, που προβάλλουν, άλλοτε σε ασπρόμαυρο σκηνικό κι άλλοτε σε πλουμιστά χρώματα από τον κόσμο της φύσης, την οποία υπεραγαπά, χρησιμοποιώντας πετυχημένα φλας μπακ.
Η συγγραφέας Όλγα Κ.Μ. σκύβει με σεβασμό και αγάπη σε ό,τι έχει βιώσει από μικρή, κορνιζάρει πρόσωπα αγαπημένα, φιλικά ή συγγενικά αλλά και μακρινά, που υπήρξαν σημεία αναφοράς σε σημαντικούς σταθμούς της ζωής της.
Καταπληκτική στην τέχνη της αφήγησης, με χειμαρρώδη, κρυστάλλινη γλώσσα, πλούσια σε εκφραστικά μέσα, δυνατές εικονοπλαστικές περιγραφές, παραστατική απεικόνιση στιγμιότυπων περασμένων εποχών, με αντιθέσεις, καταπληκτικές μεταφορές και πλούσιο λεξιλόγιο, γίνεται πρέσβειρα της πανέμορφης ελληνικής μας γλώσσας.
Γοητεύει τον αναγνώστη με τη βαθυστόχαστη ματιά, τους συνεχείς προβληματισμούς, τον πηγαίο της λόγο,
τον πλούσιο, συναισθηματικό της κόσμο, το αβίαστο χαμόγελο της καρδιάς της και το σιγανό κλάμα που αργοκυλά στις ρίμες της ζωής της.
Μελετώντας τα πεζά, αυτοτελή αφηγήματα της Όλγας Κουτμηρίδου-Μ. ταξιδεύουμε μαζί της από το νου στην καρδιά και το αντίστροφο, ανακαλύπτοντας σε διάφορους σταθμούς δικά μας βιώματα και εμπειρίες, πληγωμένα αισθήματα και αποτυχίες, γνωρίζοντας, ίσως, και τα βάθη της δικής μας ψυχοσύνθεσης ή κάποιες μυστικές πτυχές του εαυτού μας, που δεν τολμήσαμε, ποτέ, να αποκαλύψουμε.
Ρομαντική, αισθαντική, ανήσυχο και φεγγοβόλο πνεύμα, πορεύεται το δρόμο της ζωής της, με συνεχή εγρήγορση αυτοσυνειδησίας, με απαράβατες αρχές και αξίες, ειλικρινής στις διαπροσωπικές της σχέσεις, αγωνίζεται για έναν καλύτερο κόσμο, με ποιότητα σκέψης και ζωής, με καλλιέργεια ψυχής και πνεύματος,
με ευγενικά αισθήματα και γενικότερα με ήθος. Αγωνιά και αναζητά τον πολύτιμο Μαργαρίτη, την πνευματική αυτοκάθαρση, την όντως Αλήθεια, το ιδεώδες του μεταφυσικού κόσμου. Χαίρεται τις ομορφιές της φύσης, συνομιλεί με άνθη του κήπου της και με τ’ αγριολούλουδα του δάσους, μες της νύχτας τη σιγαλιά, απολαμβάνει το μονότονο τρι-τρι του τριζονιού ή αφήνεται στις δικές της ονειροπολήσεις, με το μελωδικό τραγούδι του αηδονιού.
Αλλά γνοιάζεται και για τον κάθε πονεμένο και περιφρονημένο συνάνθρωπο, που συναντά στον κοινωνικό της περίγυρο, γιατί διακατέχεται από το αίσθημα της άδολης προσφοράς και της αμέριστης αγάπης που, όπως καταθέτει, κληρονόμησε από τη μητέρα της, την οποία είχε πρότυπο στη ζωή της.
Η συγγραφέας, κρατά μες στης καρδιάς της τα φυλλοκάρδια, ολοζώντανες τις παιδικές της αναμνήσεις από το πανέμορφο και αγαπημένο της χωριό, τη Μικρή Σάντα, όπου περνούσαν τις καλοκαιρινές τους διακοπές, με τον αδερφό της, κοντά στον παππού και τη γιαγιά.
Με το παιδικό της βιβλίο “Η κυρία Τσαγερό”, μας ταξιδεύει στα χρόνια τα παλιά, που η ζωή στο χωριό ήταν δύσκολη, βέβαια, αλλά γεμάτη όμορφες στιγμές.
Ζωή απλή, που κυλούσε, ήρεμα, σαν το νερό στ’ αυλάκι, με τις γεωργοκτηνοτροφικές ασχολίες των ανθρώπων, με τα, σχεδόν, πρωτόγονα μέσα της εποχής. Μόνο που οι καρδιές των ανθρώπων ήταν ανοιχτές, ζεστές, γελαστές, υπήρχε σύμπνοια μεταξύ τους και αρκούνταν στα λιτά μέσα που είχαν. Όμως, το κάθε τι είχε τη δική του, μοναδική αξία, γι αυτό η συγγραφέας προσωποποιεί σκεύη καθημερινής χρήσης, που γίνονται και οι ήρωες του παιδικού της βιβλίου.
Η Όλγα Κουτμηρίδου-Μεταξά είναι δεμένη με το μακρινό της παρελθόν, με συναισθήματα αγάπης, τρυφερότητας και σεβασμού, γι αυτό και θέλει να το παρουσιάσει όπως το έζησε, χωρίς εξωραϊσμούς και ωραιοποιήσεις.
Είναι λάτρισσα της προγονικής της, ποντιακής γλώσσας, την οποία, εύστοχα, αποδίδει στους διαλόγους της γιαγιάς της, τιμώντας, έτσι, την ιωνική, γλωσσική της κληρονομιά, πολιτιστικό στοιχείο χιλιετηρίδων χρόνων.
Η εικονογράφηση του παιδικού βιβλίου από την κ. Τάνια Πεχλιβανίδου ταιριάζει, άψογα, με το περιεχόμενο. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, με τους ανάλογους χρωματικούς τόνους, σύμφωνα με τη νατουραλιστική τεχνοτροπία, αποδίδουν όμορφα τοπία της ελληνικής υπαίθρου, σκηνές από την απλή και δύσκολη ζωή του χωριού, πρόσωπα ηλιοκαμένα, χαραγμένα από τις ρυτίδες του χρόνου αλλά χαμογελαστά, καλόκαρδα, που εργάζονται σκληρά για την επιβίωση τους, όπως και τα ξέγνοιαστα παιχνίδια των παιδιών.
Τα θερμά μου “συγχαρητήρια” στην αγαπητή συγγραφέα Όλγα Κουτμηρίδου-Μεταξά για τα δύο, ξεχωριστά και πανέμορφα βιβλία της και της ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδα, προοιωνίζοντας νέες, ενδιαφέρουσες, λογοτεχνικές εκπλήξεις.
