Την Τρίτη 1 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας για την εορτή της Υπεραγίας Θεοτόκου της Γοργοεπηκόου.
Στο τέλος τελέστηκε Αγιασμός, ενώ τέθηκε σε προσκύνηση η Ιερά Εικόνα της Παναγίας Γοργοεπηκόου, η οποία βρίσκεται μόνιμα στον Ναό του Αγίου Λουκά προς προσκύνηση και ευλογία των πιστών. Η Ιερά Εικόνα αποτελεί δώρο της αδελφότητας της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Αλεξάνδρειας της Ρουμανίας στον Ποιμενάρχη μας κ. Παντελεήμονα.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: «Γοργοεπηκόου τήν θαυμαστήν καί σεπτήν Εἰκόνα προσκυνήσωμεν, ἀδελφοί». Μέ τούς λόγους αὐτούς μᾶς καλεῖ σήμερα ὁ ἱερός ὑμνογράφος νά προσκυνήσουμε καί νά τιμήσουμε τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, τῆς ὁποίας τή Σύναξη ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία μας κατά τήν 1η Ὀκτωβρίου.
Ἀναρίθμητα εἶναι τά θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀναρίθμητες καί οἱ θαυματουργές της εἰκόνες, πού προσφέρουν τήν προστασία καί τή χάρη τῆς Παναγίας μας σέ ὅσους τίς τιμοῦν καί τίς ἐπικαλοῦνται, ἀλλά καί ἁγιάζουν μέ τή χάρη τους τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας.
Μία ἀπό αὐτές τίς θαυματουργές εἰκόνες εἶναι καί ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, ἡ ὁποία φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῆς ὁποίας πιστό ἀντίγραφο θησαυρίζεται ἀπό τόν περασμένο Ἰούνιο ἐδῶ στόν ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, γιά νά εὐλογεῖ μαζί μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Τριχερούσης ὅλους τούς εὐλαβεῖς προσκυνητές.
Ἡ ἱστορία τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου σχετίζεται μέ ἕνα θαῦμα πού ἐπιτέλεσε ἡ ἱερά εἰκόνα στή Μονή Δοχειαρίου, ὅπου εὑρίσκεται στόν ἀνατολικό τοῖχο τῆς τράπεζας.
Τόν 17ο αἰώνα ὁ μοναχός Νεῖλος, ὁ ὁποῖος εἶχε τό διακόνημα τοῦ τραπεζάρη, περνοῦσε τακτικά μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα κρατώντας στό χέρι του ἀναμμένα δαδιά, τά ὁποῖα χρειαζόταν γιά τή διακονία του στήν τράπεζα.
Μία ἡμέρα περνώντας μπροστά ἀπό τή συγκεκριμένη εἰκόνα ἄκουσε μία φωνή νά τοῦ λέγει: «Νά μήν ξαναπεράσεις ἀπό ἐδῶ μέ τά δαδιά, γιατί καπνίζεις τήν εἰκόνα μου».
Ὁ μοναχός δέν ἔδωσε σημασία στή φωνή. Καθώς μάλιστα γνώριζε ὅτι δέν ἦταν κανείς ἐκεῖ, πίστευσε ὅτι ἦταν ἀποκύημα τῆς φαντασίας του. Ἔτσι συνέχισε νά περνᾶ μέ τά δαδιά του, ἀδιαφορώντας γιά τήν ἐντολή.
Μερικές ἡμέρες ἀργότερα, περνώντας καί πάλι ἄκουσε τήν ἴδια φωνή, ἐπιτιμητική αὐτή τή φορά, νά τοῦ κάνει παρατήρηση, γιατί δέν συμμορφώθηκε στήν ἐντολή καί ἀδιαφόρησε. Μέχρι νά καταλάβει τί συνέβαινε ἔμεινε τυφλός.
Ὅταν οἱ μοναχοί εἶδαν τόν συμμοναστή τους ξαφνικά τυφλό, ἔμειναν ἔκπληκτοι, καί τότε πληροφορήθηκαν ἀπό τόν ἴδιο τί εἶχε συμβεῖ ἀλλά καί τήν ἐντολή πού τοῦ εἶχε δώσει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, καί στήν ὁποία δέν εἶχε ὑπακούσει.
Ὁ ἡγούμενος ἔδωσε ἀμέσως ἐντολή νά κρεμάσουν μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα μία ἀκοίμητη κανδήλα καί στό ἑξῆς νά περνοῦν ὅλοι μέ μεγάλη εὐλάβεια καί ὁ νέος τραπεζάρης νά τήν θυμιατίζει καθημερινά.
Στό μεταξύ ὁ Νεῖλος, πού εἶχε μετανοήσει γιά τήν ἀδιαφορία του στήν ἐντολή τῆς Παναγίας, στεκόταν ὅλη τήν ἡμέρα σέ ἕνα στασίδι μπροστά στήν εἰκόνα καί ἱκέτευε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο νά τόν συγχωρήσει καί νά τοῦ ἀποδώσει καί πάλι τήν ὅραση πού εἶχε χάσει.
Ἡ Παναγία ἄκουσε τήν παράκλησή του καί δέχθηκε τή συγγνώμη του. Ἔτσι μία ἡμέρα, ἐκεῖ πού στεκόταν καί μέ δάκρυα ζητοῦσε τό ἔλεος τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ἄκουσε γιά τρίτη φορά μία φωνή πού ἐρχόταν ἀπό τήν εἰκόνα, ἡ ὁποία δέν τόν ἐπιτιμοῦσε, ἀλλά τόν πληροφοροῦσε ὅτι ἡ δέησή του εἰσακούσθηκε καί θά ἀποκτήσει καί πάλι τό φῶς πού εἶχε στερηθεῖ. Καί ἀκόμη ἡ φωνή συνιστοῦσε ὅτι στή δική της, δηλαδή στῆς Παναγίας, τήν προστασία καί σκέπη θά ἔπρεπε στό ἑξῆς νά καταφεύγουν οἱ μοναχοί γιά κάθε ἀνάγκη πνευματική καί ὑλική, καί ἐκείνη θά ἀνταποκρίνεται ἄμεσα στά αἰτήματά τους, διότι τό ὄνομά της εἶναι «Γοργοεπήκοος», ἐπακούει δηλαδή γρήγορα τά αἰτήματα τῶν τέκνων της.
Τό θαῦμα αὐτό ἔγινε σύντομα γνωστό στό Ἅγιο Ὄρος ἀλλά καί ἐκτός τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί εἶναι πολλοί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἔκτοτε προστρέχουν στή χάρη τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου καί αἰτοῦνται τή βοήθειά της.
Εἶναι, λοιπόν, μεγάλη εὐλογία, διότι πιστό ἀντίγραφο αὐτῆς τῆς ἱερᾶς εἰκόνος ἦλθε στή Μονή μας καί εὑρίσκεται ἐδῶ γιά νά δέχεται τήν εὐλάβειά μας ἀλλά καί τά αἰτήματά μας καί νά τά πραγματοποιεῖ πρός σωτηρίαν μας.
Ἀρκεῖ βέβαια καί ἐμεῖς νά εἴμαστε ὑπάκουοι στό θέλημα τῆς Παναγίας, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της καί νά ἐμπιστευόμαστε στήν ἀγάπη καί στή χάρη της ὅλες τίς ἀνάγκες μας, μέ τήν πίστη καί τή βεβαιότητα ὅτι ἡ Παναγία ἡ Γοργοεπήκοος, τή Σύναξη τῆς ὁποίας τελοῦμε σήμερα, θά τίς ἱκανοποιεῖ πρός ὄφελός μας καί γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας.
