Του Θανάση Μελετίδη
Τις προάλλες συνάντησα κοντά στην είσοδο του σπιτιού μου τον Δημήτρη. Είναι γείτονάς μου και καθηγητής πληροφορικής σε γυμνάσιο της Νάουσας. Η ερώτησή του δε με αιφνιδίασε, καθώς τα «χνώτα» μας ταιριάζουν:
-Τι γίνεται με εσάς ; – τους δασκάλους εννοούσε. Τα παιδιά έρχονται στο γυμνάσιο αγράμματα…
Γνώριζα τον πολύ θετικό χαρακτήρα του και δεν παρεξηγήθηκα. Εξάλλου συμφωνούσα μαζί του… Αν ήταν στη θέση του καμιά πονηρή «παρωνυχίδα» θα άκουγε «τα νέα της Αλεξάνδρας». Αλλά, είπαμε: ο Δημήτρης είναι πολύ αξιόλογο άτομο:
-Το γνωρίζω! Φυσικό είναι με όσα εφαρμόζουν. Άκου μερικά παραδείγματα: Μέχρι πριν λίγα χρόνια η Γεωγραφία της πέμπτης και έκτης Τάξης διδάσκονταν 2 ώρες την εβδομάδα. Τώρα διδάσκονται από μια ώρα την εβδομάδα. Με τις δυο ώρες την εβδομάδα, η «ύλη» ολοκληρωνόταν την τελευταία στιγμή. Τώρα με μια ώρα δεν εμπεδώνεται ούτε για αστείο…
- Και γιατί το έκαναν αυτό;
-Για να βάλουν στη θέση τους «Εργαστήρια Δεξιοτήτων». Μάλλον τα προτιμούν από το να ξέρουν τα παιδιά γεωγραφία Ελλάδας. Επίσης, «έχωσαν» στο πρόγραμμα και τις «Δράσεις Ενεργού Πολίτη» οι οποίες είναι μια … και μισή!
-Είναι προφανές πως δε θέλουν τα παιδιά να γνωρίζουν την ίδια τους την πατρίδα…
-Παλιά υπήρχε ο θεσμός της «Ευέλικτης Ζώνης», όπου μπορούσε ο δάσκαλος να κάνει κάτι δημιουργικό, εκτός σχολικής ύλης. Θυμάμαι πως τότε και με τεράστια επιτυχία έκανα στα παιδιά σκάκι. Υπήρχε ένα κλίμα δημοκρατίας στα σχολεία. Αθόρυβη και ουσιαστική εργασία. Τώρα αυτό που θέλουν είναι να φαίνεται παραέξω η σχολική δουλειά για να…
-Μαζέψουν ψήφους!
-Μέσα είσαι! Απόδειξη πως μάς αναγκάζουν να γράφουμε σχετικά στην ιστοσελίδα του σχολείου (γενικά να γίνεται διάχυση στην κοινωνία… ποια; αυτή που την καταντήσατε να λιμοκτονεί; Αυτή που είναι στην «ελευθεροτυπία» στον πάτο της Ευρώπης;) , ανεξάρτητα αν η επισκεψιμότητά της θυμίζει αριθμό θερμοκρασίας της Ανταρκτικής…
-Ναι! Αλλά και όταν υπήρχε η «Ευέλικτη Ζώνη», πάλι τα παιδιά μάς τα στέλνατε στο Γυμνάσιο αγράμματα…
-Και βέβαια! Τα προηγούμενα ήταν το «κερασάκι στην τούρτα».
- Δηλαδή;
-Η «ύλη» είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατο να εμπεδωθεί. Τα παιδιά στο δημοτικό θα έπρεπε να μαθαίνουν να διαβάζουν (άριστα!), να γράφουν (πολύ καλά), να γνωρίζουν τις τέσσερις αριθμητικές πράξεις (άριστα!) και να μάθουν και ορισμένα για τον γύρω κόσμο τους. Τώρα, π.χ. στα Μαθηματικά, υπάρχουν εκατοντάδες προβλήματα που απαιτούν αφαιρετική ικανότητα και η οποία, όπως σίγουρα ξέρεις, αναπτύσσεται περίπου την ηλικία που θα πάνε στην πρώτη γυμνασίου.
-Θέλουν να απογοητευτούν τα παιδιά. Θέλουν να νομίσουν υποσυνείδητα πως είναι ηλίθια, για να μην έχουν φιλοδοξίες και κινδυνέψει η καρέκλα τους. Και για να τούς βάλουν μες στη μάζα των καταναλωτών…
-Μες στο μυαλό μου είσαι!
-Και οι γονείς; Τι κάνουν; Δεν αντιδρούν;
-Χα! Κάποτε μάλωσα άσχημα με τον πρόεδρο ενός σχολείου, επειδή ο σύλλογός του έδωσε 200 – 300 ευρώ για σουβλάκια μιας σχολικής εκδήλωσης, ενώ, όπως του είπα, θα μπορούσε να αγοράσει σκακιέρες και όργανα φυσικής…
-Και τι είπε;
-Δεν είπε! Έκανε! Με κατήγγειλε στην υπηρεσία μου…
-Δεν πιστεύω να τον έβρισες;
-Το συνηθίζω με τα πονηρά ανθρωπάκια…
-Αααα! Ρε, Θανάση… Έβγαλες τα μάτια σου μόνος σου!
-Κι αυτό το συνηθίζω… Θυμάσαι έναν στίχο του Σαββόπουλου «φταίνε τα τραγούδια τους, φταίει κι ο Λυράρης, μα φταίει κι ο ίδιος του ο λαός, γιατί είναι μαραζιάρης»;
-Έχει κι άλλα;
-Ουουου! Πάρα πολλά!... Αλλά θα νυχτώσουμε, αν συνεχίσω.
-Ακούω…
«Μιλάνε για ενσυναίσθηση – τη λέξη αυτή τη «σιχάθηκα», καθώς αναφέρεται εκατό φορές στα «Εργαστήρια Δεξιοτήτων» και στις «Δράσεις Ενεργού Πολίτη», ενώ στις ασκήσεις των βιβλίων γράφουν: «Λύσε», «Βρες», «Συμπλήρωσε». Χρησιμοποιούν προστακτική αντί για οριστική ή έστω υποτακτική… Πού είναι αυτή η άμοιρη, όπως την κατάντησαν, η «ενσυναίσθηση»;
«Βάλανε μέντορες… Αλλά, το πιο απλό παράδειγμα, όταν ήθελα να κάνω γλυκό με τα παιδιά τα Χριστούγεννα, δε ρώτησα τον μέντορα – μια νεαρή μωροφιλόδοξη δασκαλίτσα – αλλά μια δασκάλα που ήταν σχετικά έμπειρη».
«Σε όλα τα εργαστήρια του ΙΕΠ διαβάζεις τις ίδιες λέξεις που αφορούν στα αθώα παιδάκια : επιδιώκεται, μυηθούν, προβληματιστούν, διαμορφώσουν, καλλιεργήσουν, εξασκήσουν, αναλάβουν πρωτοβουλίες, λάβουν εφόδια, σχεδιάσουν δράσεις, ευαισθητοποιήσουν την εκπαιδευτική οικογένεια, ενεργοποιήσουν κατοίκους της γειτονιάς (ποιας; αυτής που εξαφανίσανε τα «ζωντανά», για να κάνουν εισαγωγές; Αυτής που γέμισε τρύπες από τις ιδιωτικές εταιρείες επικοινωνιών; Γιατί άραγε;), συμμετέχουν σε θεσμούς, προετοιμαστούν για το ρόλο του αυριανού πολίτη, εμφυσήσουν, αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής της κοινότητας… Και.., Δημήτρη, δεν ντρέπονται που γράφουν τα σκουπίδια τους. Δεν ντρέπονται που είναι και πατιτούρα; «…
- Άμα δουν «καρέκλα» ξερογλείφονται. Το μόνο που τους νοιάζει…
- Και επειδή το ζήτησες, και για να τελειώνω. Θα σου πω και για τις βασικές «δεξιότητες» που πρέπει… να αποκτήσουν τα παιδιά : «Κριτική σκέψη» …
- Γι’ αυτό δίνουν στα παιδιά να λύσουν προβλήματα που απαιτούν αφαιρετική ικανότητα…
- «Συνεργασία»…
- Για να ισοπεδώνουν την ανθρώπινη ελευθερία…
- «Επικοινωνία»…
- Για να ανοίγει η κάθε τυχάσπαρτη ιδιωτική εταιρεία «τρύπες» χωρίς να ρωτά κανέναν, για να γίνει μεγαλύτερη η «πίτα»…
-«Δημιουργικότητα» …
- Εεεε! Αν είναι καλή η ιδέα του την κλέβουμε…
- Ψυχική ανθεκτικότητα και αυτορρύθμιση…
- Για να αντέχει την υπέρογκη σχολική «ύλη» που πρέπει να εμπεδώσει και να νιώθει ηλίθιο, επειδή δεν κατάφερε το αδύνατο …
- Ιθαγένεια / Πολιτισμός : Η κατανόηση της θέσης σου στην κοινωνία και ο σεβασμός για τον πολιτισμό …
- Για να κατανοήσει πως πρέπει σε όλη του τη ζωή να αποτελεί αναλώσιμο είδος…
- Προσαρμοστικότητα …
- Για να μάθει να τρέφεται με μακαρόνια και πατάτες…
- Φίλε, αν θες, την άλλη φορά να μιλήσουμε για τους 17 στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης…
- Ναι! Αλλά να μου πεις από πριν πότε, για πάρω τα χάπια μου!
-Χα! χα! Καλό βράδυ!
