Είναι γνωστό ότι η αυτοδιοίκηση διανύει μια περίοδο κάμψης σε όλο της το φάσμα. Από τα αδύναμα οικονομικά της, τις ελλείψεις προσωπικού, τη συνεχή κατανομή νέων αρμοδιοτήτων χωρίς πόρους, τη γραφειοκρατία, τις αλληλοεπικαλύψεις, την εν γένει πολεμική από την κεντρική εξουσία. Όμως, αυτή η εξέλιξη των τελευταίων ετών που τείνει να γίνει σταθερά, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επηρεάσει το δημοτικό συμβούλιο, το κορυφαίο όργανο δημοκρατικού προγραμματισμού, το οποίο κόντρα στη φθίνουσα πορεία οφείλει να αντιπαρατάξει ποιότητα και πολιτική πρόταση. Οι δημοτικοί σύμβουλοι κάθε παράταξης πρέπει να είναι διαβασμένοι και ενημερωμένοι για την ημερήσια διάταξη, ώστε να αποφεύγονται οι χρονοτριβές και οι ανούσιες αντιπαραθέσεις. Αντί αυτών, πρέπει να παράγεται διάλογος με περιεχόμενο, που και το κοινό θα προβληματίσει, και ουσία θα προσφέρει στη διοίκηση στην εφαρμογή των πολιτικών της δράσεων. Η οποία με τη σειρά της οφείλει να αφουγκράζεται την καλή πρόταση και να την εντάσσει στους σχεδιασμούς της. Η όποια πρόθεση μείωσης του χρόνου των συνεδριάσεων, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπονομεύσει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των συνεδριάσεων που ελπίζεται να επιτευχθούν σε εύθετο χρόνο από τώρα.
Η παραπάνω αναφορά γίνεται με αφορμή την πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Βέροιας. Στο οποίο διακρίναμε από κάποιες πλευρές φλυαρία, αστοχίες, σχολαστικότητα. Ναι, πολιτικό όργανο είναι, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι ο καθένας θα κάνει του κεφαλιού του. Εξάλλου, το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς.
Στην αναβάθμιση της ποιότητας των συνεδριάσεων, κυρίαρχος ο ρόλος του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου. Στο χέρι του είναι να αποδειχθεί ο δυνατός ή ο αδύναμος κρίκος.
Κώστας Παναγιωτίδης
