Αν ήμουν βουλευτής, θα έβαζα το δακτυλάκι μου για να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας της Ελλάδας. Της ριμάδας αυτής πατρίδας μας που όλοι τη λατρεύουν με τον δικό τους τρόπο ο καθένας. Γιατί καθένας βλέπει το συμφέρον της εκεί που βρίσκεται και το δικό του το συμφέρον, η δική του φιλοδοξία, ο δικός του εγωισμός.
Θα τον ψήφιζα το Σταύρο Δήμα λοιπόν, κι ας μην τον πάω. Καλός, δε λέω, αλλά όταν θυμάμαι το χαστούκι που δέχθηκε από κάποια κυρία.
Χαστούκι ξεγυρισμένο και μάλιστα εκτός έδρας. Στη μακρινή Ρωσία. Όμως θα τον ψήφιζα γιατί δε θέλω, καθώς και οι περισσότεροι των Ελλήνων, να πάμε στις εκλογές.
Και να εξηγιόμαστε: Το πολιτικό μέλλον του Αντώνη Σαμαρά μου είναι τελείως αδιάφορο. Και δε θα στεναχωρηθώ αν χάσει τις επόμενες εκλογές. Μας έχει κουράσει ο βερμπαλισμός και η αναξιοπιστία του. Να λέει κάθε τόσο πως δε θα υπάρξουν άλλα μέτρα και την άλλη μέρα να μας έρχεται κατακούτελα καινούργια περικοπή μισθών και συντάξεων.
Θα χαρώ λοιπόν αν τις χάσει τις εκλογές, ακόμη κι αν πρόκειται να τις κερδίσει ο Τσίπρας. Τις εκλογές όμως που θα γίνουν στην ώρα τους και όχι τότε που θα τις θελήσουν μερικοί. Και ιδίως όχι στις δύσκολες συγκυρίες της σήμερον ημέρας.
Ίσως ο αναγνώστης με ρωτήσει, για ποιό λόγο επιμένω να ψηφισθεί ο Πρόεδρος, αφού τον Δήμα “δεν τον πάω” και τη συνέπεια του Σαμαρά δεν την έχω σε εκτίμηση. Για την Ελλάδα που πασχίζει να βγει από το τούνελ όπου την έχουν στριμώξει εδώ και πέντε χρόνια οι πολιτικοί της. Για την Ελλάδα που αν πάει σε εκλογές σήμερα, ζήτω που καήκαμε. Και που με τα γυρίσματα των τελευταίων ημερών, έδωσε το δικαίωμα στους καταπιεστές της να λένε πως δεν είμαστε διόλου έτοιμοι και ότι ακόμη δε βάλαμε μυαλό.
Δεν είμαι εγώ εκείνος που θα δείξει το σωστό δρόμο στους βουλευτές. Ξέρω καλά πως το Αβερώφειο αξίωμα «το πρόβατο που φεύγει από το κοπάδι το τρώει ο λύκος» δεν αφήνει τους πατέρες του έθνους να σκεφτούν πατριωτικά. Ξέρω ακόμη πως οι αρχηγοί των… δημοκρατικών μας κομμάτων είναι ανένδοτοι σε θέματα κομματικής πειθαρχίας. Όμως είναι γνωστό πως οι περισσότεροι των Ελλήνων, βλέπουν σήμερα με απέχθεια το ενδεχόμενο μιας εκλογικής αναμέτρησης και απαιτούν από τους εκπροσώπους τους στη Βουλή να σεβαστούν τη θέληση των πολλών. Να σεβαστούν το αξίωμα της δημοκρατίας που λέει (όπως το θυμάμαι κι από τα παιχνίδια στην παιδική μας ηλικία) πως «η πλειοψηφία κερδίζει» έστω κι όταν κάποιες φορές «μας κοπανάει χαστούκια».
Επίκαιρος
