Πρόθεσή μας και στόχος μας η συνέπεια σε όλες μας τις υποσχέσεις.
Αφού λοιπόν λύσαμε όλα τα προβλήματα της χώρας, αφού καταλεπτώς εξηγήσαμε στον κόσμο ποιος ο λόγος που δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στις προεκλογικές μας υποσχέσεις για κατάργηση των χαρατσιών και για καθιέρωση του αφορολόγητου, αφού και ο αριθμός αυτών που μας λατρεύουν εξακολουθεί να βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη, θυμηθήκαμε την ινδική κάνναβη.
Κάποιοι λογικοί ανάμεσά μας όμως, θυμήθηκαν και αυτοί με τη σειρά τους τον θυμόσοφο λαό μας και είπαν: «Όλα τα έχει η μαργιορή, ο φερετζές της έλειπε». Εντούτοις φαίνεται πως οι λογικοί αποτελούν συνήθως μειοψηφία. Έτσι, επικράτησε η άποψη αυτών που η κοινωνία τους αποκαλεί χαζοχαρούμενους. Και το φεστιβάλ έγινε.
Το πλαισίωσαν χωρίς να ντρέπονται κάποιοι κουλτουριάρηδες βουλευτές και κάποιοι ανεγκέφαλοι κυβερνητικοί παράγοντες. Την ίδια ώρα στην Ευρώπη, ο πρωθυπουργός ο ηρωικός Τσίπρας, χόρευε το χορό της αρκούδας κάτω από τη μουσική των ευρωπαίων.
Και ενώ οι προδομένοι από δεξιούς και από αριστερούς πλεμπάγια, λάμωνε όλο και πιο πολύ και όδευε προς την ανυπαρξία, κάποιοι ψευτοδιανοούμενοι και κάποιοι ψευδοποροδευτικοί, χοροπηδούσαν στην πλατεία Συντάγματος και απαιτούσαν «εδώ και τώρα» την αποπινοικοποίηση της κάνναβης.
Γιατί ρε παιδιά; Για να κοιμάται ακόμα πιο πολύ ο κόσμος μας; Ή για να ανοίξει ολότελα η πόρτα που οδηγεί στην ηρωίνη; Κακά τα ψέματα. Μπορεί κάποιοι χρήστες του χόρτου να μην έφτασαν στα σκληρά ναρκωτικά. Όμως όλοι εκείνοι που φτάσανε στην ηρωίνη, ξεκίνησαν κάποτε τραγουδώντας σε κάποιον τεκέ.
«Το χασίσι κι αν φουμάρω, εγώ κανέναν δεν πειράζω».
Ο.Σ.
