Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα, Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας μέρα,
τελικά την 20η Σεπτεμβρίου οι εκλογές, και το “τσίρκο η Ελλάς” καλά κρατεί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι διαπραγματεύτηκε με το “πιστόλι στον κρόταφο”, ενώ οι άλλοι προσπαθούσανε με “νεροπίστολο στο κεφάλι”!
Τραλαλά, τραλαλά είμαστε μία μεγάλη παιδική χαρά!
Και από την άλλη, τα αγαπημένα μας, μέσα μαζικής εστίασης, συγνώμη ενημέρωσης, ήθελα να πληκτρολογήσω.
Αγαπητοί, κύριοι δημοσιογράφοι των μεγάλων καναλιών έχετε μπερδευτεί. Όταν ο εργοδότης σας, ζητά νούμερα, δεν εννοεί να προσκαλείτε νούμερα, αλλά μεγάλη ακροαματικότητα.
Είναι αδιανόητο, ο κάτοικος αυτής της κακόμοιρης χώρας, μετά από τέσσερα χρόνια, μνημονίων και δεν γνωρίζουμε, πόσα ακόμη, να ακούει:
“δεν έχω τίποτα μαζί σας, τι θέλετε κύριε, φλέρτ με κάνετε, … με φλερτάρετε, … δεν ταιριάζουμε πάντως, γιατί είστε κλαψιάρης, …” και δύο λαλούν και τρεις χορεύουν και τσιριμπίμ - τσιριμπόμ και ... προτιμώ να βλέπω και να ακούω Κώστα Μητσοτάκη, να υποστηρίζει σύνταξη στα 120 έτη!
Δηλαδή, κύριοι και κυρίες της “μεγάλης” δημοσιογραφίας και της κεντρικής πολιτικής σκηνής, με καλεί μία νεαρά δημοσιογράφος, εμένα τον χοντρούλη να αναλύσω την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τη στιγμή που ο καμεραμάν προσπαθεί να με εστιάσει, αφού δεν “χωράω” στο φακό, απευθύνομαι στην οικοδέσποινα της εκπομπής και της λέω: “με φλερτάρεις, με γουστάρεις, αλλά εγώ δεν σε “πάω”, διότι μοιάζεις με τη Μόνικα!”
Για αυτό, σας λέω φίλοι μου, έχουμε γεμίσει νούμερα και μια που το έφερε η “κουβεντούλα”, ας μιλήσουμε, στην κυριολεξία και για νούμερα.
Εσείς που ζητάτε την ψόφο μας, συγνώμη ψήφο μας ήθελα να πω, για προσέξτε τα παρακάτω.
Το δεδομένο μας, είναι η μέση ελληνική οικογένεια, με δύο παιδιά (το ένα σπουδάζει), το άλλο σχολείο και ο ένας γονέας είναι ελεύθερος επαγγελματίας ή άνεργος, το ίδιο κάνει! Ας δούμε τα βασικά έξοδα, ανά μήνα:
κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρχει ένα δάνειο, ποσό 350 ευρώ,
ταμείο σύνταξης επαγγελματία, ποσό 400 ευρώ,
έξοδα παιδιού που σπουδάζει, ποσό 450 ευρώ,
υπάρχουν πάνω από 3.000.000 πολίτες, που χρωστούν μέχρι 3.500 ευρώ, αποτέλεσμα της φοροεπιδρομής, του έφορα τσουνάμι (Σαμαράς ή πιτσαδόρος, για όσους τον ξεχάσατε!), και αφού οι 100 δόσεις θα καταργηθούν, σύμφωνα με το νέο μνημόνιο, προκύπτει άλλο ένα ποσό 250 ευρώ, το μήνα,
ένα ποσό περίπου 100 ευρώ το μήνα, που αντιστοιχεί σε υπόλοιπα χρέη στην αγορά,
διατροφή οικογένειας (σούπερ μάρκετ, κρεοπώλης, μανάβης, …), ποσό 600 ευρώ,
φροντιστήρια (ξένες γλώσσες, έκθεση, …), ποσό 200 ευρώ,
έξοδα ιατρικά (φάρμακα, …), ποσό 50 ευρώ,
ασφάλεια αυτοκινήτου, τέλη κυκλοφορίας, βενζίνη, συντήρηση, ποσό 150 ευρώ,
κοινόχρηστα κατοικίας, επαγγελματικού χώρου, ποσό 50 ευρώ,
ΔΕΗ κατοικίας, επαγγελματικού χώρου, ποσό 60 ευρώ,
τηλέφωνα σταθερά, κινητά, ποσό 70 ευρώ,
ρουχισμός, ποσό 50 ευρώ (εάν οι γονείς “μεγαλώνουν” κατά πλάτος, τότε το ποσό είναι ελάχιστο),
χαρτζιλίκι ενός παιδιού, ποσό 20 ευρώ,
θέρμανση, ποσό 50 ευρώ,
λοιπά απρόβλεπτα, ποσό 150 ευρώ.
Κάνοντας πρόσθεση (αρκετοί από το ελληνικό κοινοβούλιο κάνουν αφαίρεση!), το ποσό ανέρχεται στα 3.000 ευρώ ανά μήνα.
Εάν τώρα υπάρχει, τσιγαράκι και καφεδάκι και κανά μερεμετάκι στο κομμωτήριο, και μία γόβα στιλέτο και κανά δωράκι ή λουλουδάκι στο αίσθημα, τότε μιλάμε για ένα ποσό 3.500 ευρώ μηνιαίως ή 42.000 ευρώ το χρόνο. Μιλάμε για νούμερα αστρονομικά!
Αν τώρα θεωρήσουμε ότι η οικογένεια είναι και “ηλίθια” και δηλώνει το παραπάνω ποσό, τότε το ελληνικό δημόσιο, θα ζητήσει περίπου 12.000 ευρώ φόρο, και ΕΝΦΙΑ, και έξοδα κηδείας, γάμου, … παιδότοπου και … ζήτω η τρέλα!
Δηλαδή, για να περισσέψουν τα 42.000 ευρώ, η οικογένεια θα πρέπει να εισπράξει 42.000 + 12.000 = 54.000 ευρώ, και όλα αυτά από την ελληνική αγορά που σφύζει από ρευστότητα!
Και ενώ αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, κύριοι, εσείς τάζετε λαγούς με πετραχήλια και δεν θα φορολογήσω τους αγρότες και δεν θα απολύσω και θα προσλάβω και θα κλείσω και τις τράπεζες και θα σας δώσω δωρεάν καρπούζια και αγγουράκια και… τελικά μας περνάτε, για μεγάλα νούμερα!
