Παγκόσμια μέρα ποίησης σήμερα. Επέλεξα λίγες σειρές, ηρωικά πένθιμες, ντυμένες με αργόσυρτο μέλος από τον μεγάλο μας ποιητή Κωστά Παλαμά, αφιερωμένες στον εθνομάρτυρα Ανθυπολοχαγό Πυροβολικού Παύλο Μελά, που έπεσε τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος στην Στάτιστα της Καστοριάς για την Μακεδονία μας. "Πλατεία του ονείρου μας η γη κι απόμακρη και γέρνεις, εκεί και σβεις γοργά ιερή στιγμή, σαν πιο πλατειά την δείχνεις και τη φέρνεις, σαν πιο κοντά. Ο Μίκης Ζέζας ήταν, είναι και θα είναι στις καρδιές μας. Όσοι Μουζάλες και Ρεπούσηδες κι αν σκυλεύουν το τίμιο σώμα της Μακεδονικής μας γης. "Το διαμαντένιο στέμμα σου για βάλε στο κεφάλι για να φανεί η δόξα σου Μακεδονία πάλι" ψάλλουμε τούτες τις στιγμές. Μαζί με κλάμα, όχι γοερό, δεν αρμόζει στη μνήμη του Παύλου, του Τέλου και των άλλων Μακεδονομάχων. Ξάπλωσε παλικάρι μου, κοιμήσου τον αιώνιο ύπνο, σιμά στην Ναταλία, τον Μίκη και την Ζέζα. Οι άθλιοι απόγονοι σου που κυβερνούν την πατρίδα, χορτάριασαν το σπίτι σου. Δεν είναι προοδευτικό βλέπεις να έχουν τα παιδιά μας παραδείγματα ηρώων. Πολυπολιτισμός, εκφυλότητα, διαστροφή. Να που ζυγώνει καιρός όμως Παύλε που θα λάβουν τα όνειρα της Ρωμιοσύνης εκδίκηση. Ο καιρός γαρ εγγύς.
Υ.Γ στους φίλους που θα αρέσει τούτο το άρθρο ας το κοινοποιήσουν για να το διαβάσουν ακόμη περισσότεροι, που αγαπούν Ορθοδοξία και Πατρίδα.
Θόδωρος Ελευθεριάδης
