Χρονιά δοκιμασίας θα είναι η φετινή για παραγωγούς και αγροτικούς συνεταιρισμούς. Όχι ότι οι δύο προηγούμενες ήταν εύκολες μετά την επιβολή του ρώσικου εμπάργκο και τις ακραίες θεομηνίες, ωστόσο ολοκληρώθηκαν με μικρές ή μεσαίες απώλειες. Κάτι οι αποζημιώσεις, κάτι οι ευρωπαϊκές ενισχύσεις με την κοινωνική διανομή, μετρίασαν το αρνητικό κλίμα και το τελικό αποτέλεσμα στον παραγωγό. Φέτος η κοινωνική διανομή μειώνεται αισθητά, οι ζημιές είναι μεν μικρότερες αλλά κανείς δεν γνωρίζει αν καλυφθούν, η δε εμπορία και οι εξαγωγές θα γίνουν σε ένα πλαίσιο μεγάλου διεθνούς ανταγωνισμού και μείωσης της αγοραστικής δύναμης του καταναλωτικού κοινού λόγω της ύφεσης. Οι κίνδυνοι για τους παραγωγούς αυξάνονται από τη νέα φορολογική επιβάρυνση, με το δίπτυχο «λιγότερα έσοδα-περισσότερα έξοδα» να τρομάζει τους πάντες στην περιοχή μας. Στην παρούσα συγκυρία χρειάζεται ψυχραιμία και πολλή δουλειά. Η παραγωγή ποιοτικών προϊόντων είναι στο DNA του Ημαθιώτη αγρότη και δεν μπορεί να αλλάξει.
Η προσπάθεια εξεύρεσης νέων αγορών είναι μονόδρομος, μέχρις ότου αυτή η κρίση παρέλθει, δυστυχώς όχι χωρίς απώλειες.
