«Ανοικτή επιστολή προς τους Βεροιείς» όπως γράφει, απευθύνει ο συμπατριώτης και συνδημότης γιατρός Τάσος Κασαπίδης που διέπρεψε ως χειρουργός στη Νέα Υόρκη όπου εγκαταστάθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1950 και όπου εξακολουθεί να διαμένει, διατηρώντας όμως ισχυρούς δεσμούς με την αγαπημένη του πατρίδα.
«Η πληθώρα ύλης μας εμποδίζει να δημοσιεύσουμε την πληθωρική επιστολή του. Διατηρήσαμε όμως στο σύνολό της τη νοσταλγική αναφορά του στην εγκάρδια υποδοχή που του επιφυλάχθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη γενέτειρα πόλη κατά την συνάντησή του με θεσμικούς παράγοντες του τόπου.
Αξιότιμε κύριε Πατσίκα
Είμαι απόδημος μετανάστης του εξωτερικού, ομόθρησκος και ομογάλακτος, που μεθυσμένος από το μούστο της νοσταλγίας, δε σταμάτησα να υποστηρίζω αυτά που διδάχθηκα από τους γονείς μου στο χωρικό μου το Ταγαροχώρι της Βέροιας, από το δάσκαλό μου μακαρίτη Συμεών Αχπαρίδη και τον αείμνηστο γυμνασιάρχη μας Γεώργιο Στρουθόπουλο.
Ήμουν παρών στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης μας. Παρόντες οι τοπικοί άρχοντες με πρώτους το Δήμαρχο και το Μητροπολίτη Παντελεήμων με πλειάδα δεσποτάδων, που μίλησε σα γνήσιος Έλλην Ιεράρχης με γλαφυρότητα. Οι λόγοι του, μακράν από έωλα και τυπικά φληναφήματα, όπως των κουλτουριάρηδων της δήθεν προοδευτικής τάξης είχαν ορθόδοξη και πατριωτική εμβέλεια που τόνωνε το καταπιεσμένο φρόνημα των πολιτών. «Αίεν αριστεύειν σεβασμιώτατε κ.κ. Παντελεήμονα!».
Με συγκίνηση αλλά και με περηφάνια Ελληνική, περπάτησα στο δρόμο πορείας της παρέλασης την οποία παρακολούθησα μαζί με τους επισήμους. Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων, των γυμνασίων και των λυκείων, παρήλασαν ως στρατιώτες που γνωρίζουν την αποστολή τους και ανέδειξαν κατά τρόπον απαράμιλλον το εθνικό τους φρόνημα. Η Ελλάδα δεν πεθαίνει! Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει! Και τις στιγμές εκείνες είπα μέσα μου πως οι τροπαιούχοι του άδειου λόγου δεν έχουν θέση στην εθνική παρουσία. Οι κομματάρχες ας μπουν επιτέλους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κι ας μην επιτρέψουμε στους εχθρούς της Ελλάδας να μας αλώσουν με το δόγμα τους «Διαίρει και βασίλευε».
Και κάτι, προσωπικό ίσως: Ένιωσα μεγάλη χαρά, συγκίνηση και ορθόδοξη ανάταση, όταν την παραμονή της αναχωρήσεώς μας, λάβαμε, οι ταπεινοί εμείς, το ζεύγος Βασιλική και Αναστάσιος Κασαπίδης, από το χέρι του σεβασμιώτατου Μητροπολίτη μας, το εγκόλπιο του Αποστόλου Παύλου με το ειδικό πιττάκιο. Ασπάζομαι τη δεξιά σου Δέσποτα! Και σας ευχαριστώ.
Ο δήμαρχος κ. Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, δεν υστέρησε κι αυτός σε φιλοφρονήσεις και μας εντυπωσίασε με την οικειότητα με την οποία μας δέχθηκε. Ήταν μαζί μας απλός και δεν ομιλούσε ωσάν σε υποτακτικό όπως πολλοί σύγχρονοι πολιτικάντηδες κάνουν. Μας προσέφερε και τις προσκλήσεις για την παράσταση των Κοζάκων κατά τη διάρκεια της οποίας θαυμάσαμε επιπλέον το μεγαλείο του Χώρου Τεχνών. Ένα θέατρο σύγχρονο, ένα θέατρο τέλειο που θα το ζήλευαν ακόμη και στην Αμερική.
Και λίγο λόγια τώρα για το Ξενοδοχείο Αιγές. Μοναδικό! Και ο οικοδεσπότης κ. Μανώλης με την οικογένειά του; Μας σκλάβωσαν. Τους ευχαριστούμε.
Τελειώνω με τη ρήση: «Όταν ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών τους ελπίζοντας επί Σε».
Μείνετε πιστοί στις γραφές και τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας. Με το σταυρό στη σημαία ξεκίνησε η επανάσταση. Κι ας μην ξεχνούμε πως ο κάθε διχασμός είναι ολέθριος για το Έθνος.
Εύχομαι στους συμπατριώτες μου, σύντομα να γίνει παρελθόν η σοβούσα οικονομική κρίση.
Ευχαριστώ
Αν. Κασαπίδης – ASTORIA N.Y.
