«Έχε πίστη και προχώρα!» Το φετινό σλόγκαν του Φίλιππου Βέροιας είναι άκρως αντιπροσωπευτικό της προσπάθειας που γίνεται φέτος στην όμορφη Μακεδονική πόλη. Ο προπονητής της ομάδας, Δημήτρης Γκίμας, από τους ρομαντικούς του σπορ, μιλά στο basket.gr για το πρωτάθλημα της Β' Εθνικής και τον Βόρειο Όμιλο, την προσπάθειά του και των παικτών του, αλλά και των παραγόντων του σωματείου του, και την αποδοχή της από την τοπική κοινωνία...
- Ποιες είναι οι πρώτες σας εντυπώσεις από το πρωτάθλημα; Δικαιώνονται αυτοί που πιστεύουν ότι θα είναι από τα πιο αμφίρροπα των τελευταίων ετών;
"Πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο κι ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με τις διαφορές μεταξύ των ομάδων να είναι μικρές. Αυτό έχει σαν συνέπεια να υπάρχουν συνέχεια ανακατατάξεις και κανείς να μην μπορεί να προδικάσει τι θα γίνει στο τέλος τόσο στην κορυφή, όσο και στην ουρά. Επίσης, η μεγάλη διάρκεια και οι πολλοί αγώνες ενισχύουν αυτό τον αμφίρροπο χαρακτήρα".
- Πού πιστεύετε ότι θα κριθεί στο τέλος η άνοδος στην Α2;
"Με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα η Καστοριά δύσκολα θα χάσει την άνοδο μια και έχει περάσει από δύσκολες έδρες κι έχει και ποιότητα και ποσότητα παικτών. Από κει κι έπειτα η δεύτερη θέση φαίνεται να πηγαίνει σε πολλές ήττες. Η νίκη της Καρδίτσας στην Αγιά σε συνδυασμό με την ήττα του Πευκοχωρίου στην έδρα του από τον Πολύγυρο κάνουν το κυνήγι της ανόδου αμφίρροπο. Εγώ δίνω μικρό προβάδισμα στην Καρδίτσα". -
Η ομάδα σας κάνει τη δική της προσπάθεια, με καλές και κακές στιγμές, όπως όλα στον αθλητισμό. Πώς κρίνετε τη μέχρι τώρα πορεία σας;
"Η ομάδα μας προέρχεται από τρία χρόνια στην Α2 που ήταν για διαφορετικούς λόγους, περιπετειώδη. Μπήκαμε στο πρωτάθλημα με δώδεκα καινούργιους παίκτες και με μέσο όρο ηλικίας, πλην του Κοθρά, τα 19-20 χρόνια. Αυτό από μόνο του είναι ένα τόλμημα. Το πιστέψαμε από την αρχή και το υποστηρίξαμε. Ήμασταν ανταγωνιστικοί σε όλα τα παιχνίδια πλην του Στρατωνίου. Γενικά, είμαστε κοντά στις προϋποθέσεις που είχαμε θέσει. Είναι όμως πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα".
- Ποιος είναι, εν τέλει, ο δικός σας στόχος για τη φετινή χρονιά;
"Δεν μπορούμε να μιλάμε για τίποτε άλλο εκτός από την παραμονή και την ανάδειξη νέων προσώπων στην "αρένα" των εθνικών κατηγοριών. Θέλουμε η παραμονή να έρθει γρήγορα, αλλά είμαστε οπλισμένοι και με υπομονή".
- Ποιο είναι το μυστικό για μια ομάδα που θέλει να διακριθεί σε μια τόσο "σκληρή" κατηγορία με αρκετούς αγώνες και αγώνες σε δυνατές έδρες;
"Η κάθε ομάδα χρειάζεται αρκετούς παίκτες με ξεκάθαρους ρόλους και ανιδιοτέλεια. Η διάρκεια του πρωταθλήματος, οι έδρες, οι πολλές ήττες κλπ ζητούν αθλητές με χαρακτήρα και προσωπικότητα και αντίστοιχες διοικήσεις με υπομονή και αξιοπιστία. Επίσης πρέπει κι εμείς οι προπονητές να έχουμε την ψυχική κυρίως δύναμη και το σθένος να στηρίξουμε τους αθλητές μας όταν χρειάζεται, και σίγουρα αυτό θα χρειαστεί πολλές φορές να γίνει".
- Η Βέροια είναι μια πόλη που έχει δείξει ότι αγαπάει το μπάσκετ. Μιλήστε μας για την προσπάθεια που γίνεται στην περιοχή για την ανάπτυξή του μπάσκετ και κατά πόσο ανταποκρίνεται η τοπική κοινωνία...
"Η Βέροια πραγματικά αγαπάει το μπάσκετ. Παρά τον υποβιβασμό από την Α2 ο κόσμος της πόλης στέκεται δίπλα στην ομάδα κι έρχεται στο γήπεδο. Νομίζω ότι έχουμε τον περισσότερο κόσμο των τελευταίων ετών. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ένας όμιλος νέων ανθρώπων έχει πλαισιώσει την ομάδα και τον κ. Λαζό, αναγνωρίζοντας την προσπάθεια που γίνεται και θέτοντας τις βάσεις για καλύτερη συνέχεια".
- Μάθαμε ότι στις Ακαδημίες σας υπάρχουν αρκετά ταλαντούχα παιδιά και γίνεται καλή δουλειά. Πόσα παιδιά απασχολείτε και ποιος ο στόχος της προσπάθειας;
"Στα τμήματα υποδομής μας δραστηριοποιούνται 250 παιδιά. Κι όχι μόνο φέτος. Το πρόβλημα μας είναι η έλλειψη ενός γηπέδου αποκλειστικής χρήσης για τις ομάδες μπάσκετ. Αυτό πιστεύω ότι είναι το όνειρο όλων μας. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ανάπτυξη. Ο στόχος είναι όπως σε κάθε ομάδα να αναδείξουμε νέους παίκτες. Όσο ωραίο όμως ακούγεται τόσο δύσκολο είναι καθώς η έλλειψη αποκλειστικού γηπέδου μπάσκετ και η απουσία πανεπιστημιακών ιδρυμάτων εμποδίζουν αυτή την επιθυμία. Τα περισσότερα παιδιά στα 18 τους όταν είναι έτοιμα να μπουν στην ανδρική ομάδα περνούν στο πανεπιστήμιο και κατά κανόνα χάνονται. Παρ όλα αυτά θέλουμε να αναδείξουμε μέσα από την καλλιέργεια της αγάπης για το μπάσκετ, που είναι κι αυτή στους στόχους μας, τους αυριανούς φιλάθλους, παράγοντες, προπονητές, διαιτητές κλπ.".
