Από την αρχή μύριζε μπαρούτι. Η είδηση και μόνο για τα εγκαίνια του γραφείου της Χρυσής Αυγής στη Βέροια είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον αντιεξουσιαστικό χώρο, με απειλές και προειδοποιήσεις.
Στη συνέχεια ήλθαν οι αντιδράσεις των νομαρχιακών οργανώσεων των κομμάτων και άλλων φορέων, κι ο προγραμματισμός αντισυγκέντρωσης της Πλατείας Ωρολογίου. Όλα συνηγορούσαν στο πού θα οδηγήσουν όλα αυτά.
Λίγο πολύ γνωρίζαμε όλοι τι θα επακολουθήσει. Οι ελπίδες μας για ειρηνική διευθέτηση των όποιων διαφορών είχαν εναποτεθεί στον χρόνο προετοιμασίας των αστυνομικών αρχών και στον μικρό γεωγραφικά χώρο πιθανής εμπλοκής σε σύγκριση με περιοχές της πρωτεύουσας με τακτικές αντίστοιχες εικόνες.
Υπήρχε πράγματι χρόνος προετοιμασίας για τις τοπικές αρχές. Παρά ταύτα, η εικόνα “ανοχύρωτης” πόλης που υπήρξε στο κέντρο της Βέροιας το περασμένο Σάββατο δεν τιμά κανέναν. Εκ του αποτελέσματος φάνηκε ότι ο όποιος σχεδιασμός δεν έφερε το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Μια πόλη 50.000 κατοίκων ήταν για πολλές ώρες έρμαιο ενός κλίματος ανασφάλειας.
Με το οργανωμένο κράτος να μην μπορεί να το ελέγξει. Και όπως πάντα, μετά να αρχίζει το γαϊτανάκι των ευθυνών. Χωρίς τελικά κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη. Μέχρι την επόμενη φορά...
