Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα
Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, Χριστός Ανέστη,
διακοπές Πάσχα τέλος και επιστροφή με κεφάλια ψηλά και μία λαμπάδα στο χέρι.
Μόλις ο ιερέας είπε το Χριστός Ανέστη και χτυπήσανε οι καμπάνες της Ανάστασης, πήρα τη λαμπάδα από τον βαφτισιμιό, την έσβησα και την ξανατοποθέτησα στο κουτί.
Του υποσχέθηκα ότι θα του την επιστρέψω του χρόνου, οπότε κ. Καμμένε, γκουρού των οικονομικών, στο κατοστάρικο του παππού, προσθέστε και το δεκάρικο της λαμπάδας!
Και δεν φτάνει φίλοι μου, που η ζυγαριά μόλις με καταλάβει ότι πλησιάζω αρχίζει να τραγουδά «τώρα κλαις, γιατί κλαις; Εσύ δεν ήσουν που έτρωγες χθες και προχθές!», ήρθε και το έτρον ήμισυ να μου θυμίσει ότι στο τρέξιμο που θα πάω για να κάψω τα γραμμάρια, ότι πρέπει να πάρω μαζί μου και διαβατήριο.
Με τόσα χιλιόμετρα που πρέπει να τρέξεις μου είπε, σε βλέπω να φθάνεις όχι σε άλλη χώρα, αλλά σε ήπειρο!
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
τα τελευταία χρόνια από τη διοίκηση της χώρας μας δεν έχουν περάσει τόσο ψεύτες, αδαείς, καμμένοι και πυροβολημένοι!
Τύποι, που μπροστά στο κομματικό συμφέρον με ότι αυτό συνεπάγεται, δεν λογαριάζουν τίποτα.
Το δε κομματικό τους όργανο, εφημερίδα Αυγή το ονομάζουνε, κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο, ότι ο Κυριάκος πουλά τη ΔΕΗ.
Δηλαδή, η ΝΔ ήλθε στην εξουσία και δεν πήραμε χαμπάρι!
Πάντως και την εβδομάδα που πέρασε είχαμε αγώνες και επανάσταση.
Ζωστήκανε με τα φυσεκλίκια και τα γιαταγάνια και ξιφουλκήσανε εναντίον του Αγίου Φωτός.
Βέβαια όταν έφθασε η ώρα της Ανάστασης, θυμηθήκανε ότι όταν ήταν μικροί τρώγανε πασχαλινές κοτούλες και αυγά, ντυθήκανε κότες λεμονάτες, πήρανε από μία ρόζ λαμπάδα για να κάνουν την επανάστασή τους και πρώτο τραπέζι πίστα και ελάτε … να μας θαυμάσετε!
Και μόλις πέρασε η Μ. Εβδομάδα και η νηστεία, εμφανιστήκανε και τα γεμιστά της Θεανώς με κιμά!
Μας υποσχέθηκε η κυρία υπουργός ότι σε δεκαέξι μήνες η κυβέρνηση της πρώτης και δεύτερης φοράς, θα μας βγάλει από τα μνημόνια.
Εννοούσε βέβαια, αλλά δεν το είπε, ότι θα δούμε την πόρτα της εξόδου από το τρίτο μνημόνιο και θα πάρουμε το τέταρτο, αφού για την ώρα θα μας φέρουνε το τρία και μισό!
Θα μου πείτε δεκαέξι μήνες δεν είναι πολλοί;
Εάν σκεφθώ φίλοι μου, ότι η μανούλα μου έκανε υπομονή εννέα μήνες για να βγάλει ένα παχουλό μωρό που εξελίχθηκε σε μοντέλο βαρέων βαρών, τότε οι 16 μήνες για να ξαναφάμε με χρυσά κουτάλια και να οι μπακλαβάδες και να τα πεινιρλί και να τα μπιφτέκια και τα κοκορέτσια και να μην ξεχάσουμε το σάμαλι, … δεν είναι τίποτα.
Όπως οι μουσουλμάνοι θα πάνε σε εκτάσεις που θα ρέει άφθονο το ρύζι, έτσι και μας θα μας πεθάνουν και θα μας οδηγήσουν σε καζάνια που θα κολυμπάμε στα σιρόπια!
Επίσης μας έγινε γνωστό ότι ο πρωθυπουργός και η παρέα του είναι φαν της αξέχαστης Ρένας Βλαχοπούλου και «Κέρκυρα με το Ποντικονήσι, με τα καντούνια τα στενά, που τα ‘χω σεργιανίσει».
Πήγανε μία πενθήμερη, μόνο που αντί ο κυρ Αλέκος να κρατά τη φραπεδιά με το κίτρινο καλαμάκι, κρατούσε μία στάμνα με νερό, την πετάξανε, είπανε και τα πρωθυπουργικά αστεία «μην τυχόν και περνάει από κάτω ο Σόιμπλε» και … σήμερα το παρατηρήσατε είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα ίσως και στρατόσφαιρα παρέα με την βοιδόσφαιρα!
Και έφθασε η ώρα του κα(η)μένου παππού!
Μία βληματική μορφή, συγνώμη εμβληματική ήθελα να πληκτρολογήσω, από το κόμμα των καμμένων, δήλωσε ότι: «από το να έχει τη σύνταξη ο παππούς και να του παίρνει ένα 100αρικο το μήνα ο εγγονός, να πίνει φραπέ και να παίζει τάβλι, προτιμώ να του πάρω εγώ σαν κράτος, εφόσον είμαι σοβαρό, το 100αρικο και να το κάνω εργοδοτική εισφορά».
Οφείλω, φίλοι μου να ομολογήσω ότι πρόκειται για μεγαλοφυές σχέδιο μείωσης της ανεργίας. Σχέδιο διάνοιας που οδηγεί στην ανάπτυξη.
Και επειδή έχουμε παραγνωριστεί, ας ξεκαθαρίθσουμε κάποια πράγματα.
Το κατοστάρικο είναι του παππού και είναι δικαίωμά του να το κάνει ότι γουστάρει.
Και βέβαια είναι λυπηρό να μην γνωρίζει ένας βουλευτής ότι οι παππούδες σήμερα συντηρούν οικογένειες ολόκληρες.
Ακούστε να δείτε «ηλίθιοι».
Το κατοστάρικο το δίνει ο παππούς για να έχει ο εγγονός ένα πιάτο φαί, που του το στερείτε εσείς, ω μέγιστοι, νομπελίστες οικονομολόγοι!
Και γιατί δεν μας λέτε ποιες θέσεις εργασίας θα δημιουργήσετε και που.
Θα πάρετε το κατοστάρικο του παππού και θα δημιουργήσετε θέσεις και θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα.
Μα πόση βλακεία ακόμη σε αυτό τον τόπο!
Και σκεφθείτε εάν αποφασίσει ο κύριος βουλευτής να μας κόψει και τα ανθυγιεινά φαγητά, τότε θα κρατά γύρω στα τρία κατοστάρικα, οπότε βλέπω την καημένη Ελλαδίτσα να φιγουράρει στην πρώτη τριάδα των πιο ισχυρά οικονομικών χωρών! Αμ πως!
Που λέτε φίλοι μου, μόλις πλησιάζει να βγει ο μήνας, ο μπαμπάς τηλεφωνεί στον παππού, και μαθαίνει εάν μπήκε η σύνταξη.
Μόλις το επιβεβαιώσει, σφυρίζει στον γιο του, τον εγγονό δηλαδή και του λέει, όλα εντάξει, βουρ για το κατοστάρικο.
Ο εγγονός χτυπά την πόρτα, την πρώτη του μηνός, φιλάκι στη γιαγιά, ρε παππού σε βλέπω ντούρασελ του λέει, του χτυπά την πλάτη, του κλείνει και το μάτι και τσιμπάει το κατοσταρικάκι.
Κατευθείαν στην καφετέρια, μωρό φέρε την φραπεδιά με μπλε καλαμάκι, όπως και οι ματάρες σου, α και να σου πω μωράκι, πήρα ολόκληρο κατοστάρικο, μου περισσεύει και για βραδινό ποτάκι και ένα και δύο και τρία σκάτσ και έχω και … περίσσευμα πάμε μια βόλτα, για να παίξουμε τάβλι και μάλιστα πλακωτό!
Παρακάτω δεν συνεχίζω, διότι ακατάλληλο δια ανηλίκους!
Πριν όμως αποχαιρετήσουμε τον μεγάλο ανήρ της πολιτικής, καλό θα είναι να τον προσγειώσουμε στην πραγματικότητα.
Λοιπόν κύριε βουλευτά, επειδή ξεχάσατε ότι οι παππούδες μας ήταν αντάρτες στα βουνά, κανονικοί και όχι γιαλατζί, θα πρέπει να σας θυμίσω ότι το λέει ακόμη η περδικούλα τους και εκτός από καμιά μπριζόλα όλο και καμιά Μόνικα σοβατισμένη βρίσκεται, οπότε συγνώμη που θα σας στενοχωρήσω αλλά το κατοστάρικο μάλλον για βιάγκρα θα πάει!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
