Ο αγροτικός τομέας βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, θα έλεγα ότι νοσεί, ενώ είναι από τους βασικότερους πυλώνες της οικονομίας και της ανάπτυξης της χώρας.
Οι ευθύνες είναι πολλές και βαραίνουν άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο με την κατάσταση να φαίνεται μη αναστρέψιμη αφού η πολιτική που ακολουθείται δεν δείχνει να υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης.
Έφτασε για όλους εμάς η ώρα μηδέν, η ώρα της δικής μας φωνής, μιας φωνής που πρέπει να ακουστεί δυνατά και μάλιστα τώρα.
Προ λίγο ημερών απεύθυνα πρόταση –σε αγροτικούς συλλόγους, συνεταιρισμούς και άλλους φορείς- εκδήλωσης διαμαρτυρίας στις τρεις πόλεις του νομού μας με αίτημα μας την ενίσχυση των παραγωγών επιτραπέζιων ροδάκινων και νεκταρινιών λόγω των πολύ χαμηλών τιμών πώλησης κατόπιν και της εξαγγελίας-δέσμευσης του υπουργού από την πόλη της Βέροιας πρόσφατα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι το πρόβλημα υφίσταται τώρα-σήμερα, αυτήν την ώρα, και έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα –και όχι τον Γενάρη ως συνήθως- με την αντίδραση σύσσωμου του αγροτικού κόσμου, δυστυχώς όμως συνάδελφοι αγρότες δεν κουνιέται φύλλο.
Τα μέτρα στήριξης όπως ανακοινώθηκαν από την ευρωπαϊκή επιτροπή παρατείνονται μέχρι τέλη Ιουνίου του 2018. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται το πρόγραμμα δωρεάν απόσυρσης φρούτων στο οποίο όμως δεν μπορούν να συμμετέχουν αγρότες μη μέλη συνεταιρισμών, αλλά ακόμη και μέλη που ανήκουν σε συνεταιρισμούς οι οποίοι δεν είναι δικαιούχοι του συγκεκριμένου προγράμματος. Προσωπική μου άποψη να μπορούν να κάνουν χρήση του προγράμματος όλοι οι αγρότες που το εισόδημα τους έχει πληγεί από το Ρωσικό εμπάργκο και όχι ένα μέρος αυτών.
Επίσης θέλω να τονίσω ότι είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η στήριξη των ροδακινοπαραγωγών (επιτραπέζια-νεκταρίνια) μέσω ενισχύσεων η εφαρμογής του προγράμματος de minimis και μάλιστα άμεσα γιατί οι εξευτελιστικές τιμές πώλησης των των συγκεκριμένων προϊόντων είναι καταστροφικές για χιλιάδες αγροτικές οικογένειες.
Το επάγγελμα μας τα τελευταία χρόνια χτυπιέται αλύπητα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, με άδικα και δυσβάσταχτα μέτρα, καθώς και ελλιπή προγραμματισμό και ανύπαρκτο σχέδιο απορρόφησης της παραγωγής με συνέπεια την εμφάνιση φαινομένων όπως της ανεξέλεγκτης δράσης των μεσαζόντων και των πολύ χαμηλών τιμών των προϊόντων μας, κάτι που το καθιστά ως μη βιώσιμο.
Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να κοιτάξουμε και τα “του οίκου μας” ψάχνοντας τη χαμένη μας ταυτότητα για ένα καθαρό ενιαίο αγροτικό κίνημα. Ως κατά κύριο επάγγελμα αγρότης, θα ήθελα να προτείνω στους βουλευτές του νομού αλλά και στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, να βοηθήσει τον Έλληνα αγρότη να αποκτήσει τη χαμένη του ταυτότητα μέσα από αλλαγές που απαιτείται να γίνουν, για να υπάρξει καθαρότητα στη βάση του.
Οι παρακάτω προτάσεις είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσουν έτσι ώστε να επιτύχουμε μια καθαρή και πιο δυνατή βάση εκπροσώπησης του αγροτικού κόσμου έτσι ώστε να έχουμε τις δικές μα δυναμικές αντιδράσεις όποτε αυτές χρειαστούν, είτε πρόκειται για δυσβάσταχτα και αντιλαϊκά μέτρα από την πλευρά της κυβέρνησης προς εμάς, είτε για χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων μας.
Α) Θεωρείται αναγκαία η ψήφιση νόμου που να απαγορεύει μέλη του ΔΣ αγροτικών συνεταιρισμών να είναι και μέλη των ΔΣ αγροτικών συλλόγων. Η ταυτόχρονη ύπαρξη ίδιων προσώπων ως μέλη, σε ΔΣ αγροτικών συνεταιρισμών και αγροτικών συλλόγων, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει, από τη στιγμή που σε ένα αγροτικό συνεταιρισμό -ας πούμε μικρό σε αριθμό μελών- το ΔΣ εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μελών του, και φυσικά τα ίδια πρόσωπα που είναι μέλη των ΔΣ αγροτικών συλλόγων μια περιοχής, ενός μεγάλου Δήμου, είναι οξύμωρο να τους εκπροσωπούν, αφού η συνεργασία τους με τρίτους και οι συμφωνίες που έχουν έρθει για την πώληση των προϊόντων των αγροτικών συνεταιρισμών μπορεί να καταστεί εμπόδιο στις όποιες αποφάσεις παρθούν από τα μέλη του αγροτικού συλλόγου, στους οποίους είναι οι ίδιοι εκπρόσωποι ως μέλη του ΔΣ.
Β) Μόνο οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες να έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε ΔΣ αγροτικών συνεταιρισμών και αγροτικών συλλόγων. Πιστεύω είναι προφανές και δεν χρήζει εξήγησης, ότι η προστασία και η διεκδίκηση των συμφερόντων των αγροτικών συνεταιρισμών, αλλά και των αγροτικών συλλόγων θα είναι διαφορετική όταν στα ΔΣ τους υπάρχουν μόνο κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
Χρήστος Βοργιάδης
