Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
σαν χθες, 13 του Οκτώβρη χάθηκε ένας μεγάλος, ένας γίγαντας, ένας πολυαγαπημένος ήρωας για μένα, ο οποίος δεν έχει πάρει μέσα στο διάβα της ιστορίας, τη θέση που του αρμόζει, διότι σε τούτη εδώ την «παλαβή» χώρα, δεν πρέπει να θιγούν κατεστημένα, βλακείας και ηλιθιότητας!
Ο Παύλος Μελάς, ο δικός μας Παύλος, ήταν αστός και αυτό προφανώς ενοχλεί, τους πάντες, και τους δεν και τους μεν.
Οι μεν γιατί είχε αστική καταγωγή, ήταν μέρος τους συστήματος δηλαδή και τους δεν, γιατί ο Παύλος Μελάς ουδέποτε συμβιβάστηκε με την ιδέα της ανοδικής στρατιωτικής καριέρας και των κοινωνικών δημοσίων σχέσεων των σαλονιών της αστικής ελιτίστικης Αθήνας, αλλά προτίμησε την ξεβόλεψη από την μεγαλοαστική του ζωή και τα αγαπημένα του πρόσωπα και επέλεξε να πέσει υπέρ πίστεως και πατρίδος, υπέρ βωμών και εστιών.
Τόσο απλά!
Αυτό ήταν. Ο θάνατος του Μελά διαδόθηκε σαν αστραπή στην Αθήνα. Οι Έλληνες ξύπνησαν. Άντρες, γυναίκες, γέροντες και νέοι δάκρυσαν, εκλάψαν, θύμωσαν, οργίστηκαν, πετάχτηκαν από τον καναπέ. Επιτέλους «είχε βρεθεί» η σπίθα που άναψε τη φωτιά. Η Μακεδονία υπήρχε, αφού ο Παύλος πήγε και σκοτώθηκε για αυτήν!
Έπαψε έτσι η υπόθεση της Μακεδονίας να είναι υπόθεση λίγων Ελλήνων. Έγινε υπόθεση όλου του Ελληνισμού.
Και έτσι ήρθε η λευτεριά και … ο φραπές που πίνω, εγώ, ο χοντρός!
Και τότε, φίλοι μου, είναι σίγουρο πως θα υπήρξαν έλληνες που είπαν:
«Τι χαζός να πάει να σκοτωθεί!»
«Τι ήθελε και έτρεχε στα βουνά και στα λαγκάδια. Δεν φοβόταν;»
«Ήταν πατριώτης ο καημένος (όχι ο Καμμένος)»,
«Κρίμα στα νιάτα του. Πήγε αδικοχαμένος. Τίποτα δεν θα γίνει με το θάνατό του. Ζωντανός θα ήταν πιο χρήσιμος»
… ότι ακριβώς θα συνέβαινε και σήμερα.
Κακά τα ψέματα, φίλοι μου.
Όταν ζούμε μέσα στη μετριότητα και την παραίτηση, όταν σερνόμαστε μέσα στο βούρκο και στη λάσπη, τότε τα πράγματα μπορούν να αντιστραφούν μόνο εάν εμφανιστεί ένας ηγέτης ικανός να μας εμπνεύσει.
Ένας ηγέτης που δεν θα φοβηθεί να φορτωθεί τις αμαρτίες γενιών και γενιών, να αναλάβει ευθύνες, να τολμήσει, να αναλάβει πρωτοβουλίες. Και έτσι να κερδίσει στο πλευρό του τον λαό. Αφυπνισμένο, πρόθυμο να παλέψει μαζί του, ότι και εάν συνεπάγεται αυτό.
Αγαπημένοι φίλοι μου:
μία πατρίδα που εδώ και 7 χρόνια και πλέον, ακόμη δεν έχει κατανοήσει ποιο είναι το πρόβλημα και αναρωτιέται κανείς πως θα βρεθεί η λύση όταν το πρόβλημα δεν το καταλαβαίνουμε,
μία πατρίδα που για όλα φταίνε οι κακοί ξένοι και μετά οι Έλληνες πολιτικοί. Το ποιος τους εκλέγει δεν απασχολεί κανέναν,
μία πατρίδα που κυριαρχεί η σιχαμάρα, η κονόμα, τα «εξτραδάκια» η διαφθορά, το έγκλημα,
μία πατρίδα που κυριαρχεί το ψέμα, η απάτη, η ανικανότητα, η απραξία, η αφασία,
μία πατρίδα που τίποτα δεν λειτουργεί πλέον, δεν υπάρχουν θεσμοί, δομές, παρά μόνο συντεχνίες και συμφέροντα,
μία πατρίδα που παντού «παρελαύνουν» κρατικοδίαιτοι ντενεκέδες χωρίς κανένα ένσημο,
μία πατρίδα που εάν τύχει της «ευτυχίας», οι γνώστες, οι ικανοί, να μιλήσουν ή να προτείνουν, στην καλύτερη περίπτωση δεν θα ακουστούν και θα χλευαστούν, από τους θαυμαστές των παπουτσιών της ωραίας Ελένης,
μία πατρίδα που ικανός θεωρείται αυτός που θα προλάβει να κάνει μία αρπαχτή,
μία πατρίδα που έχει αφανιστεί ο πνευματικός και πολιτιστικός της πλούτος,
μία πατρίδα που έχουν εξαφανιστεί οι αξίες, οι πολιτικές αρχές, οι ηθικές αρχές, τα ιδανικά,
μία πατρίδα που δεν υπάρχουν δεσμοί, γλωσσικοί, πολιτιστικοί, θρησκευτικοί, ιστορικοί, κοινών αγώνων και θυσιών, κοινών ιδανικών,
μία πατρίδα που υπουργός προτείνει τη χρήση κάνναβης αρκεί να πληρώνεται το παράβολο,
μία πατρίδα που ο πρωθυπουργός της καβαλά το F-δεκαέξι, για να βρει το ένα δις επιπλέον ληξιπρόθεσμα χρέη που χάθηκε, αφού πρώτα αναρωτηθεί που πήγαν τα άλλα δεκαπέντε,
μία πατρίδα που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν δέχεται το νόμο της «ανωμαλίας», με επιχείρημα ο εξωγήινος, που τον έφερε το ούφο, είπε στο μικρό παιδί, ότι μία φορά και ένα καιρό,
μία πατρίδα, φτωχή και χρεωμένη και δυστυχώς χωρίς ανθρώπους,
μία τέτοια πατρίδα πόσους Παύλους να θέλει άραγε για να την αφυπνίσουν, να την συγκλονίσουν και να πάρουν από πάνω της τα ενδύματα της μετριότητας και της ξεφτίλας!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ!
