Η φράση αυτή–ορόσημο και ο φορτισμένος συναισθηματικά τρόπος που διατυπώθηκε από τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή, δίνει όλο το νόημα της πατριωτικής άποψης περί του όρου Μακεδονία.
Καλούνται λοιπόν σήμερα οι 300 βουλευτές της Βουλής να σταθούν, με τη συμπεριφορά τους, στο ύψος αυτής της ιστορικής φράσης (βάζοντας πάνω απ’ όλα την εθνική αξιοπρέπεια) και να αποφασίσουν για την ονομασία που πρέπει να δοθεί στο κρατίδιο των Σκοπίων.
Μετά λοιπόν από ένα πολυετές «μπούλινγκ», εκ μέρους της Ελλάδος, εις βάρος του κρατιδίου αυτού -που σημειωτέον άρχισε επί εποχής Ανδρέα Παπανδρέου- φτάσαμε στο σημείο να υπάρχει τεράστιο αδιέξοδο γι’ αυτό το κρατίδιο, δηλαδή, να μην μπορεί να γίνει ούτε μέλος της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, ούτε και του ΝΑΤΟ, με ό,τι κακό συνεπάγεται αυτό, εάν δε λυθεί το θέμα της ονομασίας του, και αυτό επειδή η Ελλάδα προέβαλε βέτο.
Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι είναι «χρυσή» ευκαιρία για τη χώρα μας τη χρονική αυτή περίοδο, να λυθεί το θέμα και να επιβάλει η Ελλάδα τις απόψεις της, δηλαδή να δοθεί ονομασία που να μην περιέχει τον όρο Μακεδονία και μ’ αυτόν τον τρόπο να ναυαγήσει ουσιαστικά η προσπάθεια των «Σλαβομακεδόνων», να σφετεριστούν την ιστορική κληρονομιά των Αρχαίων Μακεδόνων και να αλλοιώσουν την ιστορία μας. Και αυτό φυσικά δεν εννοώ να γίνει εκβιαστικά, αλλά θα γίνει επειδή απλά έχουν ωριμάσει οι συνθήκες.
Ας θυμηθούμε εδώ τώρα αυτά που είπε ο Κίρο Γκλιγκόροφ στις 3 Ιουνίου του 1993, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος των Σκοπίων από το 1991 έως και το 1999.
«Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε εδώ τον 6ο αιώνα μ.Χ.. Δεν έχουμε καμία συγγένεια με τον Μέγα Αλέξανδρο και του Αρχαίους Μακεδόνες».
Ο Κίρο Γκλιγκόροφ πίστευε στα σλαβικά χαρακτηριστικά του λαού του, και ότι η προσπάθεια αφαίρεσης της σλαβικής ταυτότητας ήταν προϊόν πολιτικής προπαγάνδας, γι’ αυτό θεωρήθηκε προδότης και έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του, τον Σεπτέμβριο του 1995.
Τελευταία ακούγεται η θεωρία –και ίσως είναι αλήθεια- ότι οι Αμερικάνοι είναι αυτοί που θέλουν να λυθεί το ζήτημα της ονομασίας, με όνομα που να περιέχει τον όρο «Μακεδονία». Επειδή όμως δεν μπορεί να υπάρξει Έλληνας πρωθυπουργός που να ορθώσει ανάστημα στην Αμερική και να πει όχι, (μόνο ο «Γέρος της Δημοκρατίας» Γ. Παπανδρέου, το επιχείρησε το 1964, να πει όχι δηλαδή στον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α. Λίντον Τζόνσον στα πλαίσια των συνομιλιών που είχε με αυτόν και τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ισμέτ Ινονού, στην Ουάσιγκτον, για θέματα επίλυσης της τότε κυπριακής κρίσης, και είχε άσχημα ξεμπερδέματα και αυτός και η ελληνική δημοκρατία, ήταν δε, αυτό το «όχι» η απαρχή της κατρακύλας της ελληνικής δημοκρατίας, που κατέληξε σε χούντα τελικά), θα πρότεινα ως ιδανική λύση να προσφύγουμε σε δημοψήφισμα, για να εκφραστεί ο λαός όπως πρέπει και να μην μπορεί να αμφισβητηθεί η γνώμη του από κανέναν. Πρέπει όμως να γίνει αυτό το δημοψήφισμα υπό την προϋπόθεση ότι θα τεθεί ξεκάθαρο ερώτημα στον λαό, για να απαντηθεί, και αυτό για να αποφύγουμε τυχόν αλλοίωση του αποτελέσματος, όπως έγινε τον Ιούνιο του 2015.
Πιστεύω ότι, αν υποχωρήσουμε τελικά και σ’ αυτό το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, η εξέλιξη αυτή θα αποτελέσει αρνητικό πρόκριμα για το ζήτημα της Θράκης αλλά και του Αιγαίου. Ήδη οι Τούρκοι διεκδικούν δέκα οκτώ νησιά της βραχονησίδες, αμφισβητώντας ευθέως και ανερυθρίαστα τη Συνθήκη της Λωζάνης. Αλλά και στο θέμα της Θράκης παίζεται ύπουλο παιχνίδι. Εμείς είμαστε όμως αυτοί που φταίμε και όχι οι Τούρκοι, όταν επιτρέπουμε στον κάθε επίσημο αξιωματούχο Τούρκο που έρχεται στην Ελλάδα για επίσκεψη να «αλωνίζει» τη Θράκη με τη δικαιολογία ότι υπάρχει τουρκική μειονότητα, με όλα τα συνεπακόλουθα. Δεν είδα όμως κάποιον Έλληνα αξιωματούχο να περιοδεύσει ποτέ στα εδάφη της νότιας Αλβανίας, όπου υπάρχει Ελληνική μειονότητα που καταπιέζεται. Αυτό λέγεται ραγιαδισμός και άσκηση αποτυχημένης εξωτερικής πολιτικής.
Η Μακεδονία είναι μία, και είναι Ελληνική, και οφείλουν όλοι, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, πολιτικά κόμματα και φορείς να στοιχηθούν πίσω από το νόημα αυτής της σοφής και πατριωτικής ρήσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, χωρίς φτηνές δικαιολογίες, για το καλό της χώρας, κατά την άποψή μου.
Γ.Ξ. ΤΡΟΧΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΣ
