Γράφει ο Χρήστος Α. Αποστολίδης*
Η συγκλονιστική παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας στο συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη είναι αλήθεια ότι ξάφνιασε. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, προερχόμενοι από ποικίλα κοινωνικά και μορφωτικά στρώματα κατέκλυσαν την παραλία της Νύμφης του Θερμαϊκού διατρανώνοντας την εδραία πεποίθησή τους ότι η Μακεδονία είναι μία και ελληνική.
Είναι η πρώτη φορά στα 8 χρόνια αδιάκοπης ύφεσης και επαναλαμβανόμενων μνημονίων που η ελληνική κοινωνία αντέδρασε μαζικά και δυναμικά, στέλνοντας ισχυρά μηνύματα με πολλαπλούς αποδέκτες εντός και εκτός Ελλάδος. Ενώ έχουν μεσολαβήσει σειρά μέτρων σταδιακής φτωχοποίησης και οικονομικής αφαίμαξης, που οδήγησαν στο κλείσιμο μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, στην απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και στη φυγή των νέων στο εξωτερικό προς αναζήτηση ευκαιριών απασχόλησης και ικανοποιητικότερων συνθηκών ζωής, εντούτοις τίποτε από αυτά δε στάθηκε ικανό να κινητοποιήσει τον Έλληνα να αποδράσει από την ασφάλεια του καναπέ του, να τον ωθήσει να ανακτήσει εκ νέου την αξιοπρέπειά του και να διεκδικήσει τα δίκαιά του.
Όλα αυτά τα χρόνια είχε δημιουργηθεί η αίσθηση μιας κοινωνίας ευρισκόμενης σε μόνιμη και αδιατάρακτη χειμερία νάρκη, βαλτωμένης σε μια καθημερινότητα που καθορίζονταν από τις ατέλειωτες υποχρεώσεις και την τηλεόραση η οποία συνειδητά και σκόπιμα προσδιόριζε την ατζέντα και οριοθετούσε τα ενδιαφέροντα του λαού.
Και έφτανε η Μακεδονία, αυτή η γλυκιά και αναγκαία αναπόληση του ένδοξου παρελθόντος της ιστορίας μας να θέσει τον Έλληνα εκ νέου προ των ευθυνών του, να του δημιουργήσει την αίσθηση καθήκοντος απέναντι στο παρόν και το μέλλον των παιδιών του και της πατρίδας του και να τον αναγκάσει να θυμηθεί τους μεγάλους προγόνους του, στους οποίους έχει ιερό καθήκον να σταθεί αντάξιος.
«Η Μακεδονία είναι η ψυχή μας» βροντοφώναζαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους οι 500.000 συγκεντρωμένοι. Αυτός είναι ο Έλληνας, μπορεί να μένει απαθής και συνεσταλμένος μπροστά στα οικονομικά προβλήματα, τους φόρους και τα μνημόνια, μετατρέπεται όμως σε λιοντάρι, όταν απειλείται η ψυχή του και τα ιδανικά του, ακόμη και αν το σύστημα προσπαθεί ποικιλοτρόπως να υποβαθμίσει τις ανησυχίες του. Αυτή ακριβώς η μαγική και ακατανόητη για τους ξένους ιδιαιτερότητα του ελληνικού έθνους είναι που το διαφοροποιεί και το καθιστά απρόβλεπτο και αποτελεσματικό παίχτη στη διεθνή σκακιέρα.
Βρισκόμαστε μπροστά σε απαρχή πολυδιάστατων εξελίξεων. Κανείς πλέον δεν μπορεί να παραβλέπει ότι βασική παράμετρος για τη διαμόρφωση των νέων δεδομένων συνιστά ο απλός Έλληνας ψηφοφόρος που έχει πλέον άποψη και κρίση και αποφάσισε συνειδητά να τη γνωστοποιήσει με ηχηρό τρόπο.
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ
