Της Χρύσας Μπέκα, Ψυχολόγου – ψυχοθεραπεύτριας
«Μια φορά και ένα καιρό, ήταν ένας νέος που ονειρευόταν να γίνει αγρότης. Βρήκε λοιπόν ένα κτήμα και το αγόρασε. Δεν είχε μεγάλη πείρα σε θέματα επιχειρήσεων, ήθελε μόνο να καλλιεργεί σπαρτά και δημητριακά. Αφού όμως ολοκλήρωσε τη διαδικασία εκείνης της αγοράς, ανακάλυψε ότι δεν υπήρχε αρκετό νερό για να ποτίζει την παραγωγή του.
Ακολουθώντας την κοίτη ενός ποταμού, συνάντησε έναν πελώριο βράχο που είχε πέσει μέσα στην κοίτη του και είχε εκτρέψει το ρου των νερών προς κάποια βράχια, όπου και χανόταν. Αποφάσισε να συντρίψει αυτό που αποτελούσε εμπόδιο για το όνειρό του κι αμέσως πήγε να πάρει μια βαριά. Χτύπησε το βράχο μια φορά με όλη του τη δύναμη. Δεν έγινε τίποτα. Ούτε καν ένα σημάδι στο βράχο. Δεν είχε φύγει ούτε καν ένα θραύσμα. Ήταν σαν να μην τον είχε χτυπήσει ποτέ. Τον χτύπησε ξανά και ξανά, πάνω από 500 φορές συνέχεια. Τίποτε δεν γινόταν κι άρχισε πια ν’ αναρωτιέται αν έπρεπε να είχε αγοράσει το αγρόκτημα. Άρχισε ν’ αμφιβάλλει αν θα έπρεπε να είχε γίνει αγρότης. Για οτιδήποτε αρχίσεις ν’ αναρωτιέσαι έτσι γι’ αρκετό διάστημα, αρχίζεις να αμφιβάλλεις γι’ αυτό.
Μετά από ένα σύντομο διάλλειμα, χτύπησε ξανά, και την 502 φορά ο βράχος άνοιξε ακριβώς στα δύο και το νερό ξεχύθηκε ανάμεσα από τα δύο κομμάτια. Ποιό χτύπημα απ’ όλα το κατόρθωσε αυτό; Το 502 ή τα 502 χτυπήματα μαζί;».
Colin Turner
«Γεννήθηκες για να πετύχεις»
Ο δρόμος για την πραγματοποίηση των στόχων που νοηματοδοτούν τη ζωή μας είναι γεμάτος εμπόδια και αποτυχίες οι οποίες, ενώ δρουν αποθαρρυντικά, η υπέρβασή τους δικαιώνει την επιμονή στην προσπάθεια. Η αξία της επιτυχίας κρίνεται από τους κόπους που έχουν δαπανηθεί και από τις δυσκολίες που καταφέραμε να ξεπεράσουμε, κερδίζοντας σπουδαία μαθήματα ζωής.
Εξασκημένοι στη νοοτροπία του άμεσου αποτελέσματος και της ακοπίαστης ανταμοιβής, συχνά, εγκαταλείπουμε τους στόχους μας και παραιτούμαστε από την προσπάθεια να εξελίξουμε τις δημιουργικές μας δυνάμεις και να διευρύνουμε τις δομές της παραγωγικότητάς μας. Η φυγή φαντάζει μονόδρομος που είναι στοιχειωμένος από τις φωνές της χαμηλής αυτοεκτίμησης, της αποθάρρυνσης των άλλων και της αδυναμίας μας να μείνουμε συντονισμένοι με τον τελικό στόχο.
Κανένα όνειρο δε μπορεί να γίνει πραγματικότητα, αν εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε πεπεισμένοι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και έτοιμοι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εγκαταλείψει την ψευδαίσθηση του φαινομενικού ελέγχου, που σκηνοθετεί ένα περιβάλλον πλασματικής ασφάλειας, και να πάρουμε το ρίσκο να περιηγηθούμε σε άγνωστα μονοπάτια. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό είναι η δύναμη που μας κρατά προσηλωμένους στη σωστή κατεύθυνση, και που μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε τον αγώνα, ακόμη και όταν οι φωνές των άλλων δυναμώνουν μέσα μας και μας αποσυντονίζουν.
Το χτύπημα που έσπασε το βράχο της ιστορίας είναι άθροισμα της μέγιστης προσπάθειας, της δέσμευσης στο κίνητρο, που κρύβεται πίσω από κάθε όνειρο, και της επιμονής στο συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, πέρα και πάνω από τα εμπόδια και τις ματαιώσεις. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι οι προσπάθειές μας θα δικαιωθούν, αλλά και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πόσο κοντά στο στόχο θα μας πάει κάθε επόμενο βήμα. Υπέρτατο χρέος και, αδιαμφισβήτητα, αποκλειστική μας ευθύνη είναι να μείνουμε επικεντρωμένοι στο όραμά μας, αφιερώνοντας όλη την ενέργειά μας σε αυτό, καθώς οι ουράνιες προφητείες θα βάζουν τη δική τους σφραγίδα στην έκβαση κάθε ιστορίας.
