Έτσι άρχιζε το ταξίδι προς κάθε Σεπτέμβριο.
Με κάτι κιάλια παράξενα , υπεριώδη,
άλλοτε βλέποντας μορφωμένους να κουβαλούν αχρείαστες λέξεις,
άλλοτε εφοπλιστές ν` αγοράζουν μέλλον απ` τις
πετρελαιοπαραγωγικές χώρες
κι` άλλοτε πρωθυπουργούς συλλαβίζοντας μπερδεμένες
αλφαβήτες,
βλέποντας τους ψαράδες να τραβούν τα δίχτυα τους.
«Περιβρέχομαι» είναι αλήθεια
από μια σουρεαλιστική διάθεση ανατροπών,
Όπου,
Οι πρόεδροι ανωνύμων εταιριών γίνονται τσέλιγκες
Οι δικηγόροι χοροδιδάσκαλοι ανομημάτων
Οι γιατροί χειριστές θεριζοαλωνιστικών μηχανών
Οι καθηγητές προμηθευτές σπόρων για αφρικάνικες φυτείες
Οι τροχονόμοι κυβερνήτες ακυβέρνητων πολιτειών και
αναμνήσεων
Οι εργολάβοι ανθοπώλες κρίνων και πωλητές της λέξεως
«προάλλες»
και ενίοτε
Οι διανοούμενοι, εκδότες του μανιφέστου για την Ισότητα των
Πόνων.
Έχω κάτι κιάλια τόσο παράξενα!!!
Προχθές είδα μια «Χαμένη» μέρα να τρικλίζει
Τριγυρνώντας δώθε κείθε, έκλαιγε και χτυπιόταν…
δεν θα γίνω ποτέ παρελθόν έλεγε, δεν θα γίνω ποτέ παρελθόν…
Δεν θα γίνω.!!!
Τότε διακεκριμένοι Αιώνες,
Βασιλείς, Προσκυνητές, κίτρινα φύλλα, Προφήτες,
σήκωσαν λάβαρα
κι` άρχισαν όλοι μαζί να τραγουδούν…
…Τι σήμερα τι αύριο τι τώρα
ας καταλήξουμε μια
ώρα αρχύτερα
του χωρισμού μας
έφθασε η ώρα
μπορεί και για
τους δύο ναναι καλύτερα….
Ένας άνθρωπος με τραυματισμένους τους αγγέλους του ήταν…
