Του ιερέως
Παναγιώτου Σ. Χαλκιά
Πριν αρχίσω το θέμα μου, φίλοι αναγνώστες, και προς καλυτέραν κατανόησή του, θα σας αναφέρω δύο σχετικά περιστατικά.
Το πρώτο: Είπε κάποτε ο Μέγας Αλέξανδρος σ’ έναν στρατιώτη του που ονομάζετο και αυτός Αλέξανδρος: «Ή θα αλλάξεις το όνομά σου ή τη διαγωγή σου», δεδομένου ότι ο εν λόγω στρατιώτης εφέρετο ανάνδρως και ντρόπιαζε το όνομά του.
Το δεύτερο: Μεγαλοσχήμων κληρικός, έγραφε εις όμοιόν του: «… Προτίθεμαι, όμως, να σας κατηχήσω εις το Εκκλησιαστόν ήθος, ει το οποίον, ως φαίνεται, υπολείπτεσθε! Περί της ελλείψεως ταύτης, δυστυχώς, έχομεν ιδίαν αντίληψιν…».
(Η επιστολή, εις την διάθεση παντός αιτούντος).
Το ίδιο, φίλοι αναγνώστες, ισχύει και για τον καθένα που φέρει το χριστιανικό όνομα. Πρέπει να είμαστε και εμπράκτως χριστιανοί. Να έχουμε γνήσια χριστιανικά βιώματα και γνήσιο χριστιανικό ήθος.
Η αρχαία χριστιανική φιλολογία, περιλαμβάνει πολλές εκφράσεις, με τις οποίες εκφράζεται η «καινή κτίσις» στις ψυχές των πραγματικών χριστιανών. Οι εκφράσεις αυτές αποτελούν μαργαρίτες και διαμάντια στην παγκόσμια λυτρωτική και σωτηριολογική φιλολογία. Οι κυριότερες απ’ αυτές, όπως τις έχει συγκεντρώσει, σε ειδική πραγματεία του, ο Γερμανός λουθηρανός θεολόγος Χάρνακ (1851-1939), είναι οι εξής:
1) ως τα παιδία. 2) ανακαινίζεσθαι, ανανεούσθαι, αναπλάσσεσθαι, μεταμορφούσθαι. 3) Εκλογή, υιοθεσία, ελευθερία. 4) Φίλοι του Θεού, αδελφοί Χριστού. 5) κτίζεσθαι, καινή κτίσις, παλιγγενεσία, αναγεννάσθαι, γεννάσθαι εκ Θεού, υιοί (τέκνα) Θεού. 6) Δώρον του Πνεύματος, το χρίσμα από του Θεού, πνευματικοί, πνευματοφόροι, χριστοφόροι, θεοφόροι, εν Χριστώ είναι. 7) Γνώσις, αλήθεια, φως, φωτίζεσθαι, ζωή αιώνιος, αθανασία, ζωοποιείσθαι, θεοποιείσθαι, χριστοποιείσθαι, νύμφαι Χριστού. 8) Ο καινός άνθρωπος, ο τέλειος άνθρωπος κ.λπ.
Οι εκφράσεις αυτές πρέπει να έχουν ισχύν για τους χριστιανούς κάθε εποχής, συνεπώς και για μας σήμερα.
Η καταπληκτική διάδοση του χριστιανισμού κατά τους πρώτους αιώνες, οφείλεται, κυρίως στο ηθικό μεγαλείο και την τρομερή ακτινοβολία της ζωής των χριστιανών.
Χαρακτηριστικό είναι το εξής παράδειγμα: Μια μέρα έφθασε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου στρατιωτικό απόσπασμα του Μαξιμιλιανού, με αξιωματούχο τον Παχώμιο. Όλοι ήσαν κουρασμένοι, σκονισμένοι και διψασμένοι. Οι κάτοικοι έτρεξαν αμέσως να τους περιποιηθούν με πολλή αγάπη. Ο Παχώμος, έκπληκτος, ρώτησε γιατί τους περιποιούνται εξαιρετικά. Εκείνοι απάντησαν: «Είμαστε χριστιανοί και η θρησκεία μας επιβάλλει να φερόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο σε όλους». Τότε ο Παχώμιος συμπέρανε: «Μια θρησκεία, η οποία επιβάλλει τέτοια αγάπη, δεν είναι δυνατόν παρά να είναι θεία». Έγινε χριστιανός, μεγάλος ερημίτης της Θηβαΐδας και ιδρυτής των κοινοβίων.
Και σήμερα, οι πραγματικοί χριστιανοί έχουν καθήκον να φροντίσουν ώστε: Το χριστιανικό πνεύμα να διαποτίσει, ανεξαιρέτως, όλες τις πτυχές της χριστιανικής ζωής. Το γνώρισμα του αληθινού χριστιανού είναι: η έμπρακτος χριστιανική μαρτυρία της πίστης μέσα στον κόσμο.
Ένα διδακτικό παράδειγμα: Ένας από τους τελευταίους αυτοκράτορες της Ιαπωνίας, θέλοντας να καλοπιάσει τους χριστιανούς, τους ανέβαζε σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Μετά από λίγο καιρό όμως, άγνωστο για ποια αιτία, άρχισε να φέρεται προς αυτούς με ψυχρότητα και στο τέλος τους απαγόρεψε να ομολογούν την χριστιανική τους πίστη.
Το νέο διάταγμα δεν είχε τεθεί ακόμη σε εφαρμογή, όταν δύο χριστιανές κυρίες της τιμής εκ της ακολουθίας της αυτοκράτειρας, υπέβαλαν τις παραιτήσεις των. Η αυτοκράτειρα, που τις εκτιμούσε και τις αγαπούσε, τις παρακάλεσε, λέγουσα: «Μείνατε. Τίποτε δεν έχετε να φοβηθείτε. Ποτέ δεν θα διατάξω κάτι εναντίον της θρησκείας. Μου αρκεί να μην ομολογείτε φανερά τη χριστιανική σας ιδιότητα». «Η θρησκεία μας, απάντησαν οι δύο κυρίες, δεν μας επιτρέπει την υποκρισία. Θα ήταν προδοσία να μην ομολογούμε δημόσια και στην καθημερινή ζωή, τη χριστιανική μας πίστη».
Πόσο ευτυχισμένος, φίλοι αναγνώστες, θα ήταν ο καθένας που έφερε το χριστιανικό όνομα, εάν είχε και το γνήσιο χριστιανικό ήθος. Πρέπει όλοι (όσοι τουλάχιστον ισχυριζόμαστε ότι είμαστε χριστιανοί), με τη χριστιανική ζωή μας, με τη δικαιοσύνη, την αγάπη και τις υπόλοιπες αρετές μας, να δείχνουμε ότι αισθανόμαστε τη μεγάλη τιμή, την οποία έκαμε σ’ εμάς ο Θεός, να είμαστε χριστιανοί!
