Κώστας Μίζας
Επιμελητής Ανηλίκων Βέροιας
“Αισθάνθηκα μια πόρτα να ανοίγει
μέσα μου και μπήκα
στην καθαρότητα της πρώιμης αυγής.
Η μια μετά την άλλη οι
προηγούμενες ζωές μου
αναχωρούσαν,
σαν πλοία,μαζί με τη θλίψη τους.”
ΤΣΕΣΛΑΦ ΜΙΛΟΣ
Προσπαθούσε χρόνια να φανταστεί αυτή τη μέρα.
Κάποτε ήλθε. Ηταν ένα ζεστό δειλινό του Αυγούστου.
Από το ανοιχτό παράθυρο ακούγονταν φωνές παιδιών
που έπαιζαν ανέμελα.
Εκείνη τη μέρα δεν μπόρεσε να κλάψει. Οχι ότι ήθελε να το αποφύγει.
Απλά έτσι συνέβη. Ενα μούδιασμα που απλώθηκε στο σώμα του
πάγωσε κάθε αντίδραση.
Λίγες μέρες μετά τον είδε. Ηταν ξαπλωμένος. Δεν κοιτούσε προς το
μέρος του. Κάτι προσπαθούσε να του πει.
Μια άλλη μέρα ενώ περπατούσε στο δρόμο τον είδε ξαφνικά. Οταν
πλησίασε πιο κοντά διαπίστωσε ότι ήταν κάποιος που του έμοιαζε.
Θυμήθηκε ότι λίγο πριν φύγει, του είχε τηλεφωνήσει από ένα ορεινό
χωριό του Πηλίου. Εκείνος από το νοσοκομείο προσπαθούσε να δείχνει
ήρεμος. Δεν τον ξεγέλασε όμως. Τον ρώτησε τί ήθελε να του φέρει.
Αφού πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα σιωπής,εκείνος ζήτησε λίγο μέλι
καστανιάς.
Από το μπαλκόνι του ξενώνα κοίταξε το πυκνό δάσος με τις καστανιές.
Πιο χαμηλά σε αρκετή απόσταση μπορούσε να διακρίνει
τον ελαφρύ κυματισμό της θάλασσας.
Σύννεφα κινούνταν στον ουρανό με κατεύθυνση το Μούρεσι.
Από το σαλόνι μόλις ακουγόταν ένα κομμάτι για πιάνο του Chopin
που πλημμύρισε το χώρο με ένα νοσταλγικό άρωμα.
Δίχως να το καταλάβει του ήλθαν δάκρυα στα μάτια.
Γρήγορα το σκοτάδι σκέπασε το τοπίο. Η φύση τον έκλεισε τρυφερά στην
αγκαλιά της,
κι αυτός δίχως να προβάλει αντίσταση, της παραδόθηκε με ευγνωμοσύνη.
ΥΓ. Θα ήθελα κλείνοντας να προτείνω κάποια βιβλία που διάβασα τελευταία,
και τα οποία σας προτείνω χωρίς επιφύλαξη.
ΟΛΓΚΑ ΤΟΚΑΡΤΣΟΥΚ----------- “Το Αρχέγονο και άλλοι καιροί.”
ΙΤΑΛΟ ΣΒΕΒΟ ------------------- “ Μια ζωή.”
