Μικρό παιδί, ήμουν δεν ήμουν επτά χρονών! Σοβαρό πρόβλημα υγείας! Να φωνάξουμε τον Ορέστη! Τον δικό μας Πόντιο γιατρό! Λίγοι οι γιατροί τότε! Ούτε Ε.Σ.Υ. ούτε ασφάλειες! Φτώχεια! Και στο νοσοκομείο για να μπεις «συστατική επιστολή» χρειαζόταν! Δεν μπήκα ποτέ βέβαια! Δεν υπήρξε χαρτί!!!
Μεσάνυχτα τρέχοντας όπως πάντα, όπως για όλους, στο σπίτι με την τσάντα του!
Άμεση διάγνωση ρευματοειδής νεανική αρθρίτιδα!!! Όλα θα πάνε καλά! Με πήρε στην αγκαλιά του! Σαν τώρα το θυμάμαι!! Παιδικές μνήμες! Δεν ξεχνάς ποτέ αυτόν που στην αρρώστια σε αγκαλιάζει, σου κρατάει το χέρι!
Δύο χρόνια Γολγοθάς και ο Ορέστης κοντά μου, πάντα σπίτι, δεν είχαμε αυτοκίνητα τότε να πάμε στο ιατρείο! Και για αμοιβή ούτε κουβέντα, όπως έβλεπα και όπως οι συγχωρεμένοι οι γονείς μου πάντα μου έλεγαν. Άνθρωπος πρώτα και μετά επιστήμονας, όπως και άλλοι γνωστοί συνάδελφοι του τότε! (Ας μου επιτραπεί Αληχανίδης, Βοργιαζίδης...) Τότε στα χρόνια της φτώχειας.
Την παλέψαμε μαζί την αρρώστια! Έγινα καλά! Δουλειά, χωράφια, εργοστάσια, οικοδομές, κανένα πρόβλημα! Και όταν υπήρχε κάποιο πρόβλημα στην οικογένεια, πάντα ο ΟΡΕΣΤΗΣ ο δικός μας γιατρός ήταν εκεί για όλους μας!
Και μετά στην Βέροια, στην δουλειά μου, στην ενασχόλησή μου με τα κοινά, την ΕΛΒ, τον σύλλογο μου, τον Δήμο, ο ΟΡΕΣΤΗΣ πάντα εκεί, με παρακολουθούσε! Καμάρωνε που ένα προσφυγόπουλο, ένα ακόμα δικό του παιδί πήγαινε μπροστά! Και ας διαφωνούσαμε κάποιες φορές πολιτικά! Είμαι βέβαιος όμως ότι κατά βάθος συμφωνούσαμε! Υπήρχαν κοινές οικογενειακές σχέσεις, ιστορικές διαδρομές και πανανθρώπινες αξίες που μας ένωναν! Φίλοι, συνεργάτες σε πολλά, με τον ανιψιό του Τέλη! Συνάδελφοι με την κόρη του Αγγελική! Συνάδελφος ο αδερφός μου Χρήστος με τον ίδιο και τα παιδιά του! Και χθες ο κύριος Ορέστης ο γιατρός μου, γρήγορα, με αξιοπρέπεια, με πλήρη διαύγεια αποφάσισε να μας αφήσει και να πάει να συναντήσει τους δικούς του.
Αυτά τα πολύ λίγα λόγια για τον ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ, ΚΥΡΙΟ ΟΡΕΣΤΗ, μέσα από την καρδιά μου! Για την άξια σύζυγό του την κυρία Βικτωρία για τα άξια επτά παιδιά του, για την υπέροχη υποδειγματική οικογένεια του, για την επιστημονική, κοινωνική συνδρομή και προσφορά του σε όλα τα επίπεδα, πολλά γράφτηκαν και δικαίως θα γραφτούν! Κι έτσι πρέπει!
Καλό ταξίδι ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ! Καλό ταξίδι κύριε ΟΡΕΣΤΗ! Έκανες το χρέος σου! Να συναντήσεις τους δικούς σου αγαπημένους ανθρώπους! Ξέρεις εσύ! Χαιρετισμούς στον φίλο σου θείο μου Αργύρη, στον πατέρα μου και στην μάνα μου!
Σημ: η φωτογραφία το 1986, κοπή πίτας της ραδιοφωνικής εκπομπής στο Ράδιο Τύπος FM 99,7 πρόεδρος στην Εύξεινο Λέσχη τότε, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό και επίτιμο μέλος, με την κ. Βάσω Σιδηροπούλου και Λίτσα Κωνσταντινίδου!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΧΟΥΡΙΔΗΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ
Τεχνικών-Πολεοδομίας και Ηλεκτρονικής
διακυβέρνησης
