Μόλις 31 χρόνια έχουν περάσει από τότε που οι Παραολυμπιακοί Αγώνες έφτασαν στην σημερινή τους μορφή (Σεούλ, 1988). Ωστόσο ο αθλητισμός για άτομα μη αρτιμελή υπήρχε ήδη 100 χρόνια πριν με τη δημιουργία των πρώτων αθλητικών σωματείων κωφών στο Βερολίνο του 1888. Πέρασαν όμως 60 χρόνια μέχρι να γίνει μια αξιόλογη προσπάθεια εισαγωγής των ατόμων με αναπηρία στον αθλητισμό με σκοπό να βοηθήσει στην ένταξη, επανένταξη και επανακοινωνικοποίηση των χιλιάδων βετεράνων στρατιωτών αλλά και πολιτών που τραυματίστηκαν κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στο Κέντρο Αποκατάστασης Τραυματισμών Σπονδυλικής Στήλης στο Stoke Mandeville της Αγγλίας, οι αθλητικές δραστηριότητες αποκατάστασης μετατράπηκαν σε δραστηριότητες αναψυχής και αργότερα σε δραστηριότητες συναγωνισμού και ανταγωνισμού. Το 1948 έγιναν οι πρώτοι αγώνες τοξοβολίας για άτομα χρήστες αμαξιδίων, συμβολικά την ίδια μέρα με την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι βετεράνοι Ολλανδοί του Β’ Π.Π. πήραν μέρος στους αγώνες, οι οποίοι από εθνικοί έγιναν διεθνείς και κάπως έτσι «γεννήθηκε» το Παραολυμπιακό κίνημα, το οποίο μεγάλωσε κυρίως τη δεκαετία του ’80 με την ίδρυση της Διεθνούς Παραολυμπιακής Επιτροπής (1989) και στις μέρες μας πλέον έχει γιγαντωθεί.