Ως διεθνής διαιτητής είμαι συνηθισμένος σε συνεχή ταξίδια στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο εξωτερικό. Αρχικά, αυτή η πρωτόγνωρη κατάσταση της πανδημίας του κορονοϊού με έκανε να αισθάνομαι «αμήχανα». Η ανατροπή της καθημερινότητας, των αγώνων, της κοινωνικής συναναστροφής και το κόστος που θα επιφέρει αυτή η κατάσταση τόσο σε προσωπικό - κοινωνικό επίπεδο, όσο και σε αθλητικό, και ειδικότερα στο άθλημά μας, το χάντμπολ, με προβλημάτιζε έντονα.
Με το πέρασμα των πρώτων ημερών, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι το να μη βγαίνουμε από το σπίτι έχει και θετικές πλευρές.
Όλους εμάς, που ασχολούμαστε με τον αθλητισμό, μας λυπεί αυτή η κατάσταση, αλλά πρέπει να την αντιμετωπίσουμε και να μάθουμε πράγματα για το μέλλον. Όλοι θέλουμε γεμάτα γήπεδα, αλλά η υγεία είναι πιο σημαντική από οτιδήποτε άλλο. Οι στιγμές είναι κρίσιμες και απαιτείται σεβασμός προς τον άνθρωπο. Υπ’ αυτά τα δεδομένα ο αθλητισμός μπαίνει στο «περιθώριο». Άλλωστε, στα δύσκολα φαίνεται η πραγματική αξία του αθλητισμού. Καλή δύναμη σε όλους μας και καλό κουράγιο!».