Ήρθαν με το καΐκι τα
μελλούμενα Ιάσωνα.
Tι τα θες τα βάσανα;
Άστα να προσποιούνται πως κοιμούνται
.
Έλα να παίξουμε με τα τριαντάφυλλα
εμείς.
Και τα πείσματά σου Ιάσωνα εμφιάλωσέ
τα
να πάψουν να υποτροπιάζουν.
Τώρα που μεγάλωσες Ιάσωνα
γιατί λες συνέχεια
η γλυκυτάτη αβεβαιότης της
νεότητας ας όψεται;..
Αχ Ιάσωνα!
Αποχαιρέτισες τα μυστικά σου
Ιάσωνα;
Πόση πραγματικότητα θυσίασες
για να ζήσουν εκείνα;
Τι τάχα ρωτάς έπειτα, πως
ξεκουρδίστηκε ο Κόσμος;
Έχεις τεταμένη την προσοχή
σου Ιάσωνα στο παρελθόν,
κι` ακούς ψιθύρους εξημερώσεως
σε στίχους.
Κανένα ελαφρυντικό δεν έχει ο
χρόνος
για να περνά τόσο γρήγορα
Ιάσωνα! Στο λέω!
-Πως ξοδεύονται,
πως δαπανούνται οι άνθρωποι Ιάσωνα ;
-Αμάν βρε, αμάν. Στο είπα
τόσες φορές.
-Νοικιάζοντας Κυριακές,
Ερμιόνη!!!
Γιάννης Ναζλίδης
8 Αυγούστου 2020
