Επιμέλεια: Δημήτρης Τόλιος
Ιούλιος 1949, κατασκήνωση προσκόπων Βέροιας στο Μπαξέ Τσιφλίκι, στα Κιόσκια, εκεί που σήμερα είναι τα στρατιωτικά ΚΑΥΥ. Ο κ. Γιώργος Λαζαρίδης, παλιός πρόσκοπος , επί σειρά ετών πρόεδρος της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων Βέροιας, βετεράνος αυτοκινητιστής (Πρακτορείο Μεταφορών Ίκαρος) διηγείται: «Επί σειρά ετών (48,49,50) κάναμε κατασκηνώσεις στο Μπαξέ Τσιφλίκ στην Θεσσαλονίκη, η 1η ομάδα προσκόπων Βέροιας με αρχηγό τον Παναγιώτη Κορδονίδη. Ο Τούλης Πολυχρόνης, πρόσκοπος του 1ου, έπεισε τους γονείς του (εικονίζονται στην φωτογραφία) και μας ανέβασε όλους τους κατασκηνωτές στο καμιόνι της επιχείρησης τους (με αγροτικά μηχανήματα απέναντι από το 6ο δημοτικό) και μας μετέφεραν οι γονείς του στο Μπαξέ Τσιφλίκ, 3 ώρες δρόμος». Μεταξύ άλλων στην πάνω σειρά εικονίζονται Λαζαρίδης Γιώργος, Ντουφόπουλος Δημήτρης , Μέρκος Χατζημάμογλου, ενώ καθιστοί ο Τούλης Πορφύρης, η μητέρα του Πορφύρη, ο πατέρας του, ο Βαβούρας, ο Αντώνης Τσίτρος (καθήμενος), ο Ιορδάνης Ριμπάς (γαμπρός και ψυχή στον φούρνο Κυριαζάκη στην αγορά επί χρόνια) και ο Μίμης Τσιτιρίδης (κορυφαίος της ενωμοτίας Πελαργών και μέγας χορηγός και υποστηρικτής του βεροιώτικου προσκοπισμού στην συνέχεια). Απλή και όμορφη η ζωή των παιδιών τα καλοκαίρια, στο Λιανοβρόχι, στην Καστανιά, στην Μεθώνη, στο Μπαχτσέ Τσιφλίκ σε καρότσα φορτηγού των βεροιωτάδων όλα αυτά σήμερα φαντάζουν ασύλληπτα και αδύνατα ή και παράνομα, όμως ο προσκοπισμός αποτελούσε τα χρόνια μετά τον πόλεμο ανέξοδη και χρήσιμη λύση ωφέλιμων στο σώμα και το πνεύμα εξωσχολικών δράσεων και καλοκαιρινών διακοπών, όπου κτίστηκαν στα αντίσκηνα, στα ξέφωτα, στις καρότσες και στα βαγόνια , φιλίες και σχέσεις ζωής. Ο Γιώργος Λαζαρίδης, με Ναουσαίικη καταγωγή , γαμπρός του ιατρού χειρουργού κλινικάρχη Χαράλαμπου Βοργιατζίδη και γιός του Μπάρμπα Γιάννη Λαζαρίδη (κομαντατούρ), δημιουργού της μεταφορικής εταιρείας ΙΚΑΡΟΥ, επί σειρά ετών πρόσφερε ανιδιοτελώς στον βεροιώτικο προσκοπισμό, μεταφέροντας με τα φορτηγά του κατασκηνωτικό υλικό στα χρόνια της μεταπολίτευσης, εισφέροντας υλικά και αγαθά στον προσκοπισμό, αλλά και γέλιο, τραγούδι και ψυχή στην χορωδία της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων και Οδηγών, καθώς και αβραμιαία φιλοξενία στην Καρίτσα Κισσάβου σε πολλές φορές συναντήσεις στελεχών του προσκοπισμού. ‘Ετσι εκατοντάδες νέοι και νέες της Βέροιας πέρασαν από τις προσκοπικές εστίες και άφησαν το στίγμα τους στην κοινωνική, εμπορική, επιστημονική ζωή της πόλης και έχουν να διηγούνται στα εγγόνια τους σπουδαίες στιγμές προσκοπικής φλόγας.
