Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος Φιλόλογος
Ποτέ ο πόλεμος δεν έλυσε κανένα πρόβλημα επομένως δεν υπάρχει και δίκαιο του πολέμου. Οι πολεμικές συγκρούσεις των κρατών έχουν ως αιτία και κίνητρο εδαφικές και οικονομικές διεκδικήσεις των ισχυρών της γης. Η παραγωγή και η διάθεση στην αγορά των οπλικών συστημάτων των βιομηχανικών κρατών είναι η πιο επικερδής επιχείρηση στον κόσμο. Είναι ένας λόγος που ενέχεται για τον πόλεμο. Με την αγορά από τα αδύνατα κράτη πολεμικών αεροπλάνων, πλοίων, υποβρυχίων και λοιπών οπλικών συστημάτων για να εξασφαλίσουν την ακεραιότητα τους της χώρας εξαντλούν τον προϋπολογισμό τους. Αποτέλεσμα να περιορίζονται οι δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, την εργασία και γενικά για την πρόοδο των λαών. Σε κάθε πόλεμο κάποιοι έμποροι κερδίζουν και οι λαοί χάνουν.
Κανένας πολιτικός δεν υποσχέθηκε στο λαό για να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις του. Η αναγκαιότητα προκύπτει από τις διαφορές που παρουσιάζονται. Ο πόλεμος στην Ουκρανία τις ρίζες του τις διατηρεί από το Β’ΠΠ όταν οι Ουκρανοί συνεργάστηκαν με τους ΝΑΖΙ. Θεωρείται ότι τότε οι Ουκρανοί δεν υπερασπίστηκαν τις υποχρεώσεις τους στην Σοβιετική Ένωση. Αυτό σε καμία περίπτωση δικαιολογεί την εγκληματική δράση. Η ανθρώπινη βαρβαρότητα πέρασε κάθε προηγούμενο πόλεμο. Στην εποχή μας μάλιστα οι εικόνες φτάνουν με την τηλεόραση στο σπίτι μας η ζωή γίνεται πιο οδυνηρή. Βλέπουμε το έγκλημα των θανάτων των αμάχων και τις καταστροφές και βγάζουμε συμπεράσματα για τον δολοφόνο ηγέτη (Πούτιν) και τον καταδικάζουμε με την κατηγορία του δολοφόνου.
Όλοι λυπούμαστε για το κακό που γίνεται. Πονάω και υποφέρω για τον Ουκρανικό λαό και για την άθλια κατάσταση που βρίσκονται στα υπόγεια της σωτηρίας τους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι στους πολέμους οργιάζει η προπαγάνδα. Αναρωτηθήκαμε τι θα έπρεπε να κάνουμε εμείς ως κράτος αν οι απέναντι καταλάβουν κάποιο νησί. Το επαναλαμβάνω πάλι η περιοχή της Χερσονήσου της Κριμαίας , της Οδησσού, της Μαριούπολης( αφιερωμένη στη Μαρία Παναγία) είναι ρωσικά με ελληνική ιστορία. Η συμπεριφορά των Ουκρανών το 2003 και το 2014 ήταν γενοκτονική. Η επανάληψη έφερε τη σημερινή κατάσταση. Ο Πούτιν δεν σηκώθηκε ένα πρωί και σκέφτηκε να πάω να σκοτώσω κάποιες χιλιάδες αμάχους και στρατιώτες. Ζήτησε εχέγγυα για την ασφάλεια των ομογενών του και της χώρας του. Δεν τον άκουσαν επί μήνες.
Δολοφόνος στην πραγματικότητα είναι εκείνος που όπλισε το χέρι του και αυτή τη στιγμή είναι η αλαζονεία του προέδρου της Αμερικής Τζον Μπάιτεν και των ανόητων Ευρωπαίων ηγετών. Η Ευρώπη δεν έχει ηγέτες. Ζει την παρακμή της και αυτό θα το πληρώσει.. Κάποια στιγμή θα επανέλθει η Γερμανία. Ο Καγκελάριος Σολτς υπέγραψε δαπάνη 100 δις. για τον εξοπλισμό της Γερμανίας. Θα ενώσει την Ευρώπη κατά της Αμερικής. Κοντά στα άλλα ήρθε και ο αναβαθμισμένος απόγονος των Τατάρων με τα ματωμένα χέρια και ρούχα πονηρός ανατολίτης Ερτογάν που τα έπλυνε στο πλυντήριο της Ευρώπης ήρθε να δηλώσει ειρηνοποιός. Εμείς συνηθίσαμε να είμαστε θεατές στα εθνικά θέματα και καταπίνουμε το δράμα των αδελφών μας της ελληνικής Β. Ηπείρου και της αγαπημένης μας Κύπρου. Αν είχαμε δύναμη θα τα διεκδικούμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Τα ΜΜΕ έκαναν κιμά έναν ολόκληρο λαό, το ρωσικό, ένα χριστιανικό έθνος με ιστορία και ευεργετική στάση απέναντι στην Ελλάδα. Ποιος έχει δίκαιο λοιπόν?
Ας ακούσουμε τι μας λέει ο Ρώσος επίσκοπος Πάσκωφ Τύχων Σεβκούνωφ πνευματικός του Πούτιν με ελληνικές ρίζες (η γιαγιά του Ελληνίδα από τον Πόντο). Σε συνέντευξη που έδωσε στα ΜΜΕ τον Ιανουάριο του 2013 αναφερόμενος στον Πρόεδρο Πούτιν είπε: Αν θέλετε και εσείς ανάλογο ηγέτη, δεν έχετε παρά να αναθρέψετε ένα άλογο, να τον βρείτε, να τον αναδείξετε με την ψήφο σας. Σε άλλο σημείο της συνέντευξης είπε για τον Πούτιν:
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρων άνθρωπος. Είναι απίστευτα υπεύθυνος ως προσωπικότητα και ως ηγέτης. Βλέπει τον κόσμο ρεαλιστικά ,όπως είναι. Και πάνω απ’ όλα ξεχωρίζω την αγάπη του για την πατρίδα. Πρόσφατα το περιοδικό: «Dea Spigel», (ο καθρέπτης) και η εφημερίδα «Die Welt» (ο λαός) διετύπωσαν την άποψη ότι η Ρωσία έχει δίκαιο αντιδρώντας στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Μάλιστα παρουσιάζουν φωτογραφία, τους Ουκρανούς στρατιώτες στο πλευρό της Βέρμαχτ να κρατούν τη σημαία των Ναζί (Εφημ. Δημοκρατία-28-2-22σελ.18-20) Μήπως η πολιτική μας ηγεσία ξεχνά ότι τα ροδάκινα της Ημαθίας είχαν σίγουρη την αγορά της Ρωσίας? Ελάτε τώρα να τα κάνουμε κομπόστες για να εξοφλήσουν οι παραγωγοί τις υποχρεώσεις τους. Ο πολιτικός ηγέτης αν δεν έχει το προσόν να προβλέπει το μέλλον είναι για την χωματερή της ιστορίας.
