Την εικοστή πρώτη Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου πανηγυρίζει ένα ιστορικό παρεκκλήσιο της Βέροιας.
Κτίσμα του 14ου αιώνα σύμφωνα με τον μακαριστό κ Παπαζώτο, βρίσκεται στην οδό του Αγίου Αντωνίου. Λίγα μέτρα από έναν άλλο ιστορικό ναό αυτόν του Αγίου Προκοπίου και πολύ κοντά στα βυζαντινά παρεκκλήσια του Αγίου Γεωργίου του άρχοντος Γραμματικού και του Αγίου Νικολάου του Μοναχού Ανθίμου ή όπως επικράτησε να λέγεται του «Λαμαρινά».
Πριν ανακηρυχθεί μνημείο από την Εφορία Αρχαιοτήτων (1959-1960) δέχτηκε βάναυση επέμβαση αφού τρυπήθηκε από τρεις τσιμεντένιους δοκούς, οι οποίοι στηρίζουν μια μονοκατοικία που βρίσκεται πάνω από την στέγη του ναού. Ευτυχώς που δεν γκρεμίστηκε.
Δυστυχώς το διάστημα των εργασιών της ανέγερσης της μονοκατοικίας έπαθαν μεγάλες φθορές οι αγιογραφίες του ναού.
Στην δυτική πλευρά του νάρθηκα, ιστορείται η Δευτέρα Παρουσία και υπάρχει η πιο παλαιά χρονογραφημένη επιγραφή από όλους τους ναούς της Βέροιας με ημερομηνία 1498 μ. Χ. Η θύρα του νάρθηκα που μας εισάγει στον κυρίως ναό είναι από την εποχή αυτή’
Επίσης από την εποχή αυτή είναι και το επιστήλιο του τέμπλου που διασώζεται μέχρι σήμερα, κομμένο στην άκρη για να χωρέσει ο τσιμεντένιος δοκός που στηρίζει την μονοκατοικία.
Το 1902 κατά την επίσκεψη του στη Βέροια ο γνωστός Βυζαντινολόγος και ιδρυτής του Βυζαντινού μουσείου Αθηνών κ. Γεώργιος Λαμπάκης, επισκέφθηκε την Παναγία Χαβιαρά και εντόπισε στο τέμπλο της μια πολλή σημαντική εικόνα της Παναγίας της «Ορφανοτροφούσας» .
Σήμερα το παρεκκλήσιο αυτό λειτουργεί και δέχεται την αγάπη των ενοριτών της Υπαπαντής, στην οποία υπάγεται, και την ευλάβεια όλου του ευσεβούς λαού της πόλης μας.
Πρωτοπρεσβύτερος Λεωνίδας Αφεντούλης
