Όταν μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, ο πατέρας μου ζήτησε να αλλάξει το «Εμφιετζόγλου» με το όνομα του προγόνου μας – «Λεύθερος» κατά τα υπάρχοντα γραπτά κείμενα - , του είπαν ότι δεν υπάρχει χρόνος ούτε διαδικασίες.
Έτσι το όνομα έμεινε !
Ήρθε ο πόλεμος, ο λιμός, ο εμφύλιος – δύσκολα χρόνια. Μετά η Θεσσαλονίκη, Πολιτικός Μηχανικός, η Λένα, η Μελίνα. Ωραία χρόνια !
Μετά το ατύχημα, η αναπηρία, η Μηχανική, το Αεροδρόμιο στα Σπάτα, το Χρηματιστήριο, η Βουλγαρία, η Ουκρανία και η Ρωσία. Χρόνια γεμάτα ένταση, ανάπτυξη, πρόοδο, επιτυχίες.
Και μαζί μ’ αυτά τα χωριά της Φλώρινας, η Θράκη, οι Πομάκοι, η Μαριούπολη, τα Πατριαρχεία, το Άγιον Όρος !
Ακολούθησαν δύσκολες στιγμές, επιλογές συνειδήσεως, πόλεμος με τα καρτέλ !
Και οι ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ με όλη τη δύναμη της ψυχής !
Ύστερα από τόσα χρόνια όφειλα να κάνω αυτό που δεν είχε επιτύχει ο πατέρας μου. Ζήτησα από τη Δημαρχία Κομοτηνής την αλλαγή του Εμφιετζόγλου με το Ελεύθερος. Η αίτησή μου ενεκρίθη από το Δήμο Κομοτηνής με την απόφαση 44/2025.
Έτσι τώρα είμαι Πρόδρομος Ελεύθερος – πρώην Εμφιετζόγλου.
Άλλωστε πάντα στη ζωή μου ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ να είμαι ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ !
Και ο μικρός μου εγγονός – ο Προδρομάκος μου - θα είναι και αυτός
ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ !
