Το απόγευμα της Παρασκευής, 11ης Ιουλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και του Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου Μουτσιάλης.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε χαρακτηριστικά: «Χαίροις ὁ καθαρᾷ προσευχῇ πρός θεωρίαν ὑψωθείς, πάτερ Ὅσιε». Τιμoῦμε καί πανηγυρίζουμε ἀπόψε τή μνήμη ἑνός συγχρόνου καί μεγάλου Ἁγίου τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Τόν τιμοῦμε ἰδιαιτέρως στήν Ἱερά αὐτή Μονή, ἡ Ἀδελφότητα τῆς ὁποίας συνεδέετο πνευματικά μαζί του, ὅταν εὑρίσκετο ἐν ζωῇ, ἀλλά καί φέτος, καθώς συμπληρώνονται δέκα χρόνια ἀπό τότε πού τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο ἀνέγραψε τόν ὅσιο Παΐσιο στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνταποκρινόμενο στήν κοινή πεποίθηση ὅσων ἔζησαν, γνώρισαν ἤ συνάντησαν ἔστω καί μία φορά τόν ὅσιο Παΐσιο, ὅτι ἦταν ἅγιος.
Πολλές φορές νομίζουμε ὅτι ἡ ἁγιότητα εἶναι κάτι ἀνέφικτο, εἶναι κάτι μακρινό, εἶναι κάτι τό ὁποῖο ἐπέτυχαν κάποιοι σέ ἄλλες ἐποχές, ἀλλά δέν ἔχει σχέση μέ μᾶς, εἴτε ζοῦμε στόν κόσμο εἴτε εἴμαστε μοναχοί ἤ κληρικοί, καί γι᾽ αὐτό ἀδιαφοροῦμε καί δέν τήν τοποθετοῦμε ὡς πρῶτο καί σημαντικό σκοπό τῆς ζωῆς μας.
Ἡ ζωή ὅμως τοῦ ὁσίου Παϊσίου, τόν ὁποῖο τιμοῦμε, ἀποτελεῖ μία ἐπιβεβαίωση ὅτι ὅλοι μποροῦμε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ νά ἐπιτύχουμε τήν ἁγιότητα. Ἀσφαλῶς αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἡ ἁγιότητα εἶναι κάτι πού μποροῦμε νά κατορθώσουμε χωρίς προσπάθεια, χωρίς κόπο ἤ χωρίς τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ὁ Θεός δίδει τή χάρη του σέ ὅσους προσπαθοῦν καί ἀγωνίζονται γιά νά τήν ἐπιτύχουν καί σέ ὅσους δέν φείδονται κόπων γιά νά φθάσουν σέ αὐτήν.
Καί ἐάν γιά ὅλους τούς ἐπίγειους στόχους πού θέτουμε στή ζωή μας, ἐάν γιά ὅλα τά μικρά καί τά μεγάλα πού ἐπιδιώκουμε, τά πρόσκαιρα καί τά ἐφήμερα, εἴμαστε πρόθυμοι καί νά κουραστοῦμε καί νά θυσιάσουμε ὅ,τι εἶναι ἀναγκαῖο, πολύ περισσότερο θά πρέπει νά τό κάνουμε γιά τήν ἁγιότητα, τήν ὁποία ὁ ἴδιος ὁ Θεός μᾶς ζητᾶ νά τήν θέσουμε ὡς πρώτιστο στόχο τῆς ζωῆς μας.
Πῶς ὅμως τήν ἐπέτυχε ὁ ὅσιος Παΐσιος; Τό ἀκούσαμε στά Ἀπόστιχα πού ψάλαμε πρίν ἀπό λίγο. Τί εἴπαμε; «Χαίροις ὁ καθαρᾷ προσευχῇ πρός θεωρίαν ὑψωθείς, πάτερ Ὅσιε».
Ἡ καθαρή προσευχή, λέγει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, ἦταν αὐτή πού κατέστησε τόν ὅσιο Παΐσιο ἱκανό νά ὑψωθεῖ ἀπό τά γήινα καί τά ἀνθρώπινα καί νά ἀξιωθεῖ νά δεῖ θεῖες καί οὐράνιες ἀποκαλύψεις, νά ζήσει τήν ἔλλαμψη τοῦ ἀκτίστου φωτός, ἀλλά καί νά λάβει ἀπό τόν Θεό τό προορατικό καί διορατικό χάρισμα.
Ὅλα αὐτά πού ἀποτελοῦν τεκμήρια τῆς ἁγιότητος καί τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ εἶναι καρποί τῆς προσευχῆς, τῆς ἀδιάλειπτης καί καθαρᾶς προσευχῆς μέσα στήν ὁποία ζοῦσε ὁ ὅσιος Παΐσιος, καί ἡ ὁποία ἑνώνει τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό. Γιατί τί ἄλλο εἶναι ἡ προσευχή παρά ἡ προσήλωση τοῦ νοῦ καί τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, ἡ ἐπίκληση τοῦ θείου ἐλέους, ἡ ἔκφραση τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό καί ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τά γήινα πράγματα, ἀπό τίς ἀνθρώπινες μέριμνες καί τήν ἁμαρτία.
Καί γιά νά ἔχει ἀποτέλεσμα ἡ προσευχή, θά πρέπει νά εἶναι καθαρή. Θά πρέπει νά γίνεται μέ καθαρή τήν ψυχή, κατά τό δυνατόν, χωρίς κρατούμενα, ἔχοντας ζητήσει συγχώρηση ἀπό τούς ἀδελφούς μας πού τυχόν πικράναμε, ὅπως μᾶς συστήνει καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἔχοντας ζητήσει συγχώρηση γιά τά λάθη καί τίς ἁμαρτίες μας.
Ἔτσι μόνο ἡ ψυχή καί ὁ νοῦς μπορεῖ νά προσηλωθεῖ στόν Θεό, χωρίς νά ἀπασχολεῖται ἀπό φροντίδες καί μέριμνες τῆς καθημερινότητος. Ἔτσι μόνο ἡ ψυχή μπορεῖ νά ἀντισταθεῖ στούς λογισμούς πού ἔρχονται νά κλέψουν τόν νοῦ ἀπό τόν Θεό, νά τόν ἐπιστρέψουν στή γῆ καί νά τοῦ στερήσουν τή χαρά καί τή χάρη πού προσφέρει ὁ Θεός σέ ὅσους τόν προσεγγίζουν καί ἐπιθυμοῦν νά ἑνωθοῦν μαζί του.
Μέ τήν καθαρά προσευχή ὑψώθηκε καί ὁ ὅσιος Παΐσιος «πρός θεωρίαν» τῶν ἐπουρανίων καί μέ αὐτήν μπορεῖ νά ὑψωθεῖ καί ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς, ἀνάλογα βεβαίως μέ τήν προσπάθειά του καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Δέν ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερος κόπος, δέν ἀπαιτεῖται ἰδιαίτερος τόπος γιά νά καλλιεργοῦμε καί ἐμεῖς τήν προσευχή. Ὅλοι μποροῦμε καί πρέπει νά τήν χρησιμοποιοῦμε ὡς τό μέσο καί ἡ κλίμακα πού θά μᾶς ἀνεβάσει ἀπό τή γῆ πρός τόν Θεό. Ἀρκεῖ νά προσπαθοῦμε νά προσευχόμεθα μέ καθαρή τήν καρδιά μας, γιά νά μήν ἀποσποῦν τή σκέψη μας καί τήν ψυχή μας τά ἀνθρώπινα προβλήματά μας, ἀλλά νά ἀφοσιωνόμεθα ἀπερίσπαστοι στήν ἐπικοινωνία μας μέ τόν Θεό, γιά νά ἔχουμε τή χάρη του καί τήν εὐλογία του στή ζωή μας, νά προαγόμεθα στήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά ἁγιαζόμεθα καθημερινά.
Αὐτό ἄς προσπαθοῦμε νά κάνουμε καθημερινά, καί εὔχομαι πατρικά νά τό ἐπιτυγχάνουμε ὁλοένα καί περισσότερο μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ ὁσίου Παϊσίου πού ἑορτάζουμε καί τιμοῦμε τή μνήμη του.