Μελέτες κεντροευρωπαϊκών νοσοκομείων έδειξαν πως οι δαπάνες υγείας εκτοξεύονται κατά το τελευταίο εξάμηνο ζωής των ασθενών. Ιδιαιτέρως κατά το προθανάτιο εξάμηνο των άνω των 73 ετών.
Το χρήμα λοιπόν. Το Σύστημα και τα έξοδά του, αυτό είναι διαρκώς το μέγιστο πρόβλημά τους που χρειάστηκε λύση: Να διώξεις τους παλιόγερους δεν μπορείς, σκέφτηκαν. Μπορείς όμως να τους κάνεις αδύνατη την πρόσβαση. Πόσα νοσοκομεία έχει ένας νομός, τρία; Τα κάνουν ένα. Να μην μπορεί ο κατάκοιτος να φτάσει, να αδυνατεί ο υπέργηρος να ταξιδέψει, κι αν φτάσει να μην έχει κρεβάτι, οι συγγενείς να απελπιστούν. Η συνταγογράφηση των βαρέων νοσημάτων να δυσκολέψει, να γίνει αφόρητη. Βάλε γραφειοκρατία, βάλε κι άλλες αιτήσεις, ζήτα εγκρίσεις εκτός πόλεως, να περιμένουν τελική απόφαση από την πρωτεύουσα, δεν μπορεί, όλο και κάποιοι θα πεθάνουν στο δρόμο.
Νομίζω θα διαφέρουμε πάντα, πάντα θα είμαστε \"εμείς\" κι \"αυτοί\" σε τούτο το θέμα. Η αποστολή κι η Εντολή ετούτη δεν θα θαμπώσει εύκολα, τους γονιούς μας ξέρουμε ως Έλληνες να τους τιμάμε.
Μας αντέγραψαν ως Γλώσσα, μα στην ψυχή των λέξεών μας δεν μπήκανε ποτέ. Πώς να εξηγήσεις σ´ έναν τεχνοκράτη Βρυξελλών πως κείνος προσκυνά σε \"γαλαξιακή\" διακυβέρνηση ενώ σε τούτη την εσχατιά οι μάνες \"γαλουχούν\" όπως δυο κι είκοσι δυο αιώνες πριν. Λέμε σχεδόν την ίδια λέξη, ζούμε όμως σε άλλο σύμπαν! Πώς να του εμφυσήσεις πως είναι άλλο πράγμα η \"Παιδεία\" έτσι όπως ένας Σοφοκλής όριζε τα καθήκοντα της Αντιγόνης ως αδελφής και άλλο η επίπλαστη πληροφόρηση μιας \"Wikipedia\".
Τους γονείς και τα μάτια σας συνέλληνες! Τον παππού, τη γιαγιά, την οικογένεια ως κύτταρο υγείας, ως σπλάχνο πολιτισμού και επιβίωσης δεν θα μας το δηλητηριάσει καμία τρόικα και κανένας κωμικός υπηρέτης αφεντάδων.
Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Ανεξάρτητος Βουλευτής Ημαθίας
