Το συλλεκτικό ημερολόγιό του για το 2015 θα παρουσιάσει τη Δευτέρα στις 6.30μμ στη Δημόσια Βιβλιοθήκη ο Πολιτιστικός Όμιλος Ξηρολιβάδου.
Λίγα λόγια για το ημερολόγιο:
[…Το παρόν ημερολόγιο είναι το τρίτο συλλεκτικό, που εκδίδει ο Πολιτιστικός Όμιλος Ξηρολιβάδου, μέσα στα πλαίσια της προσπάθειάς του να αναδείξει την ιστορία, τα ήθη και έθιμα, την φυσική ομορφιά και γενικά κάθε πολιτιστικό, λαογραφικό, παραδοσιακό και σύγχρονο στοιχείο της Ξηρολιβαδιώτικης κοινωνίας.
Φέτος επιλέξαμε θέμα με τον τίτλο ‘Δέντρα και Θάμνοι του Ξηρολιβάδου’. Ένα θέμα που έχει να κάνει με ένα σημαντικό μέρος του φυσικού περιβάλλοντος του τόπου μας, τόσο μέσα όσο και έξω από το χωριό. Ένα θέμα που θα φέρει στην μνήμη των παλιότερων, αλλά και των νεότερων συγχωριανών μας, ευχάριστα γεγονότα και καταστάσεις που έζησαν και ζουν μέσα στον παραδεισένιο Ξηρολίβαδο με τις οξιές, τα πεύκα, τις τζερνικιές, τις βουζιές, τις γκορτσιές, τις κρανιές…
Για τα κείμενα του ημερολογίου εγγυάται ο γνωστός, για την αγάπη του προς το Ξηρολίβαδο και την επιστημονική του κατάρτιση, συγχωριανός μας, ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ Αντώνης Μπουσμπούκης, ο οποίος στέκεται πάντοτε αρωγός στις προσπάθειες του συλλόγου. Παραθέτουμε αυτούσια την εισαγωγή του κειμένου, που θα ακολουθήσει μετά αναλυτικά:
«Όταν ήμασταν παιδιά και πρωτοβγαίναμε τα καλοκαίρια στο Ξηρολίβαδο, θυμάμαι που, καβάλα στ’ άλογα, εκεί στο Μπουγάζι, πιάναμε φύλλα οξιάς και τα ζουλίζαμε. Αυτό γινόταν σαν εισαγωγή στον κόσμο του δάσους με σκοπό να μας πιαστεί το βουνό, γιατί το βουνό είναι ζυμωμένο με τη ζωή των Βλάχων.
Τα δέντρα και οι θάμνοι του Ξηρολιβάδου και της ευρύτερης περιοχής-του έπαιζαν βασικό ρόλο στη ζωή και την οικονομία των κτηνοτρόφων και των υλοτόμων, αλλά και γενικά της βλάχικης οικογένειας.
Το δάσος ήταν και είναι από πολλές πλευρές πηγή ζωής αλλά κι έμπνευσης καλλιτεχνικών δημιουργιών, όπως ζωγράφων, μουσουργών και ποιητών, και ανάμεσά-τους του Κώστα Κρυστάλλη από το Σιράκο. Το πονεμένο αυτό βλαχόπουλο έγραψε το ποίημα «Το ηλιοβασίλεμα», όπου εικόνα και ήχος συνθέτουν γύρω από τον γεροπεύκο ανεπανάληπτο σε πλούτο περιγραφής φυσιολατρικό σκηνικό:
«……………………………………………………
την πύρα του καλοκαιριού την σβήει γλυκό αγεράκι,
που κατεβάζουν τα βουνά, που φέρνουν τ’ακρογιάλια.
Ανάρια τα κλωνάρια του κουνάει ο γέρο-πεύκος,
και πίνει και ρουφάει δροσιά κι αχολογάει και τρίζει,
η βρύση η χορταρόστρωτη δροσίζει τα λουλούδια,
και μ’αλαφρό μουρμουρητό γλυκά τα νανουρίζει,
θολώνει πέρα η θάλασσα, τα ριζοβούνια ισκιώνουν,
τα ζάλογκα μαυρολογούν, σκύβουν τα φρύδια οι βράχοι,
κι οι κάμποι γύρου οι απλωτοί πράσινο πέλαο
…………………………………….»]. Από τον ΠΟΞ
