Λένε ότι τα Χριστούγεννα πρέπει να κάνουμε δώρα στα παιδιά μας. Δώρα, όμως, δεν είναι μόνο τα χαριτωμένα κουτιά με χριστουγεννιάτικο περιτύλιγμα και κόκκινους φιόγκους. Δώρο είναι και όταν χαρίζουμε υλικά για όνειρα και τροφή για ταξίδια. Έτσι κι εμείς ως σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 14ου Δημοτικού Σχολείου αποφασίσαμε ως ένα δώρο στα παιδιά, να καλέσουμε τον Dr κ. Χαρίτωνα Τομπουλίδη, ο οποίος, εκ Ναούσης ορμώμενος και αφού «άλωσε» τους στίβους της Αστροφυσικής και της Αστρονομίας ανά την υφήλιο, κυνηγώντας ένα παιδικό όνειρο, μοιράστηκε μαζί μας μερικές από τις άπειρες γνώσεις του για το άπειρο σύμπαν που μας φιλοξενεί.
Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου 2014. Ημέρα βροχερή. Ο εκλεκτός μας φιλοξενούμενος, μας άφησε άναυδους με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και την εκπληκτική παρουσίασή του. Οι αρχικές παραινέσεις των δασκάλων στους μαθητές να κάνουν ησυχία, ήταν περιττές μετά από λίγη ώρα, καθώς ο κ. Τομπουλίδης, ξεδιπλώνοντας την ομιλία του, μάγεψε και καθήλωσε όσους μαθητές της Δ΄, Ε΄και ΣΤ’ Δημοτικού είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν.
Η μία ώρα της παρουσίασης ήταν πολύ λίγη για να χωρέσει τις τόσο ενδιαφέρουσες πληροφορίες και τις πρωτόγνωρες εμπειρίες του ομιλητή, όπως την επίσκεψη σε μια διαστημική βάση στη ΝΑSΑ, την παρατήρηση του Βόρειου Σέλας και την αποτύπωση του ήλιου του μεσονυχτίου. Η ευγένεια και η υπομονή του κ. καθηγητή, κυρίως, όμως, ο μοναδικός συνδυασμός της ακαδημαϊκής υπόστασης με την απαράμιλλη παιδαγωγική φιγούρα, πυροδότησαν εκατοντάδες ερωτήσεις. Σε λίγη ώρα οι μαθητές μονοπώλησαν την εκδήλωση με τις αχόρταγες απορίες τους, κι αυτό ήταν τελικά το ζητούμενο. Η έκπληξη όλων μας κορυφώθηκε όταν ο κ. καθηγητής συνέχισε την ομιλία του φορώντας τη στολή της ΝΑSA, αφήνοντας άφωνους μικρούς και μεγάλους.
Αν και είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς κάποιο από τα σημεία της ομιλίας, αξίζει να σταθούμε σε δύο από αυτά. Το πρώτο είναι, ότι ο άνθρωπος είναι προορισμένος να κοιτάζει ψηλά (ετυμ. άνω-θρώσκω=κοιτάω ψηλά). Δεν ταιριάζει στη φύση του ανθρώπου να είναι προσκολλημένος στα γήινα. Το ανθρώπινο είδος είχε πάντα ένα καημό, να ξεφύγει από τη βαρυτική έλξη της γης και να ταξιδέψει σε άγνωστους προορισμούς, να ανακαλύψει νέες γειτονιές, νέους ορίζοντες, για να συνειδητοποιήσει τελικά πόσο μικρός είναι ανάμεσα στο σύμπαν που τον περιβάλλει.
Το άλλο σημείο είναι ότι αξίζει να ακολουθούμε τα όνειρά μας, να αγωνιζόμαστε και να παλεύουμε γι’ αυτά, όσο δύσκολα κι αν φαίνονται, όσο μακριά κι αν νομίζουμε ότι είναι. Ας κρατήσουμε βαθιά μέσα μας ότι όσο τα παιδιά μας ονειρεύονται, δεν χάθηκε ακόμα για εμάς η Ελπίδα.
Οφείλουμε ένα ολόθερμο ευχαριστώ στο Dr κ. Χαρίτωνα Τομπουλίδη, για την ιδιαίτερη τιμή που μας έκανε και το αξέχαστο ταξίδι που μας χάρισε.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ οφείλουμε, επίσης, στον Διευθυντή του 14ου Δημοτικού Σχολείου Βέροιας, κ. Αθανάσιο Σταυρίδη, καθώς και στο σύλλογο διδασκόντων του Σχολείου μας για την υποστήριξη όλων εκδηλώσεων του Συλλόγου μας, όπως και αυτής.
Τέλος, ας ευχαριστήσουμε τα παιδιά μας για την υποδειγματική υποδοχή που επιφύλαξαν στον αξιότιμο προσκεκλημένο μας, με την υπόσχεση να είμαστε πάντοτε δίπλα τους, άλλοτε έχοντάς τα κάτω από τις πατρικές και μητρικές μας φτερούγες, και άλλοτε μαθαίνοντάς τα να πετούν μόνα τους.
Για το Δ.Σ. Γονέων και Κηδεμόνων του 14ου Δ.Σ.
Έφη Καριώτου-Κεχαγιόγλου
