Χρειάστηκαν δεκαετίες αγώνων για να αποκτήσουν οι Ελληνίδες δικαίωμα ψήφου, το 1934. Από τότε μέχρι σήμερα έτρεξε πολύ νερό στο γυναικείο αυλάκι της πολιτικής και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι κάποιες γυναίκες καθορίζουν το μέλλον ολόκληρων λαών και κρατών από τις ύψιστες πολιτικές τους θέσεις.
Στην Ημαθία οι γυναίκες μπορεί να ήταν λίγες σε ανώτερα πολιτικά αξιώματα, αλλά υπήρξαν και υπάρχουν. Ας γνωρίσουμε αυτές που μετά το 2000 κυριάρχησαν στο πολιτικό σκηνικό του νομού. Χαρούλα Ουσουλτζόγλου, δήμαρχος (βλ. φύλλο Τρίτης), Γεωργία Μπατσαρά, βουλευτής (βλ. χθεσινό φύλλο), Φρόσω Καρασαρλίδου (σημερινή βουλευτής), Νίκη Καρατζιούλα και Δώρα Μπαλτατζίδου (περιφερειακές σύμβουλοι και δημοτικές σύμβουλοι).
Απαντούν και οι 5 (στα 5 φύλλα του ΛΑΟΥ αυτής της εβδομάδας) σε μια σειρά κοινών ερωτήσεων, από τη δική της ματιά και εμπειρία η κάθε μία...
Συνεντεύξεις: Σοφία Γκαγκούση
Η Φρόσω Καρασαρλίδου γεννήθηκε το 1962 στο Γιαννακοχώρι Νάουσας. Το 1983 άρχισε να εργάζεταιι στο Γενικό Νομαρχιακό Νοσοκομείο Νάουσας, μέχρι και το 2008, όταν παραιτήθηκε προκειμένου να ανοίξει τη δική της μικρή επιχείρηση. Ως επαγγελματίας με πολύχρονη εμπειρία στην ελεύθερη αγορά, εισήλθε στην πολιτική για να προσφέρει και θα φύγει από αυτή, όπως λέει, την στιγμή που θα αισθανθεί ότι πια δεν μπορεί να το κάνει άλλο. Πιστεύω βαθιά στους κοινωνικούς αγώνες, σε κινήσεις Πολιτών, σε εθελοντικές ομάδες δράσης, σε κοινωνικά κινήματα, σε ομάδες αλληλεγγύης, σε επιτροπές ειρήνης, σε ομάδες ενεργών πολιτών και σε ομάδες κοινωνικής παρέμβασης
-Γυναίκα, σύζυγος, μάνα, κόρη, φίλη… πολιτικός . Πού είναι η ουσία της ζωής για σας;
Όλα όσα αναφέρεις είναι τα απαραίτητα κομμάτια της προσωπικής μου εξίσωσης. Το κάθε στοιχείο στηρίζεται στο άλλο. Αν έλειπε έστω και ένα η εξίσωση δεν θα ήταν αυτή που είναι. Όλα θα είχαν αλλάξει. Αν δεν ήμουν γυναίκα δεν θα είχα αυτήν την προοπτική που έχω στην πολιτική. Αν δεν ήμουν μητέρα πιθανά θα αγνοούσα την πανίσχυρη δύναμη της αγάπης που είναι τόσο περιφρονημένη στην πολιτική σφαίρα. Η ουσία λοιπόν βρίσκεται στην σύνθεση όλων αυτών. Δεν ξεχωρίζω τίποτα. Τα επιλέγω όλα μαζί.
-Πόσα αποθέματα πρέπει να έχει μια γυναίκα – πολιτικός για να μπορεί να δώσει παντού και σε όλους; Τι αφήνει τελικά πιο πίσω;
Θα σου πω. Δεν πρόκειται για μια δεξαμενή η οποία ξεκινά γεμάτη και σταδιακά εξατμίζεται. Το ζήτημα είναι να παίρνεις και να δίνεις. Ούτε μόνο να παίρνεις, ούτε μόνο να δίνεις. Μόνο έτσι μπορείς να κρατήσεις μια ισορροπία. Αλλά πρέπει να κάνεις και τις επιλογές σου, γιατί μια μέρα έχει μόνο 24 ώρες. Εγώ σε αυτή την φάση της ζωής μου και χωρίς δεύτερες σκέψεις επέλεξα το πολιτικό καθήκον, το οποίο φέρω εις πέρας μόνο με την βοήθεια, την κατανόηση και την συμπαράσταση των ανθρώπων που με περιστοιχίζουν και τους οποίους ομολογώ πως κάπως έχω παραμελήσει.
-Είναι πιο σύνθετο και αποτελεσματικό το γυναικείο μυαλό στα πρακτικά θέματα της διαχείρισης προβλημάτων;
Το γυναικείο μυαλό είναι εντελώς διαφορετικό. Έχει διαφορετικά κίνητρα αλλά υφίσταται και διαφορετικές πιέσεις. Για παράδειγμα μια γυναίκα βιώνει από το πρώτο λεπτό της ζωής της μια κοινωνική πίεση καθώς της συμπεριφέρονται ακόμα και σήμερα ως δεύτερης κατηγορίας πολίτη. Αυτές οι πιέσεις μπορούν να την κάνουν πάρα πολύ δυνατή ή να την λυγίσουν. Επίσης μια γυναίκα αντιλαμβάνεται την αγάπη ως θεμελιώδες στοιχείο της προσωπικής αλλά και της πολιτικής συγκρότησής της. Επομένως συμπονά περισσότερο, μπορεί να κατανοήσει ευκολότερα, ακούει και αφουγκράζεται. Οι κοινωνικές συνθήκες και τα βιώματα μιας γυναίκας της δίνουν χαρακτηριστικά «υπεράνθρωπα» θα μπορούσα να πω.
-Λένε ότι πίσω από έναν πετυχημένο άνδρα βρίσκεται μια ισχυρή σύντροφος – σύζυγος… Πίσω από μια πετυχημένη γυναίκα βρίσκεται ένας άντρας και με ποιον τρόπο;
Πίσω από μια επιτυχία κρύβεται το σθένος του κάθε ανθρώπου αλλά και οι σχέσεις του. Ένας άνθρωπος πρέπει να έχει το σθένος να σπάσει συμβάσεις και να ακολουθήσει τα όνειρά του. Αλλά οφείλει πολλά στους ανθρώπους που του δίνουν τη δυνατότητα να κάνει τις επιλογές του ελεύθερα και ανεμπόδιστα.
-Εικόνα σου είμαι και σου μοιάζω… Ποια είναι η προσωπική σας εκτίμηση και εμπειρία από το σώμα των Ελλήνων ψηφοφόρων; Έχει τους πολιτικούς που του αξίζει ή αξίζει καλύτερους πολιτικούς;
Αυτό είναι λάθος. Ο ψηφοφόρος δεν επιλέγει τα ομοιώματά του στην πολιτική. Επιλέγει αυτόν που κρίνει κατάλληλο για να κάνει μια δουλειά. Ο πολιτικός δεν είναι καθρέπτης, είναι πολιτικός υπάλληλος. Επομένως εγώ χωρίζω τους ψηφοφόρους ως προς το πώς ζητούν να τους συμπεριφέρονται οι πολιτικοί τους. Υπάρχουν πολλών ειδών ψηφοφόροι και επομένως πολλών ειδών πολιτικοί. Υπάρχουν ψηφοφόροι που θέλουν να είναι πελάτες, επομένως ψηφίζουν πολιτικούς μαγαζάτορες. Υπάρχουν και ψηφοφόροι που είναι πολίτες και ψηφίζουν τους πολιτικούς τους υπαλλήλους από τους οποίους ζητούν διαφάνεια, λογοδοσία, δουλειά και αξιοπιστία. Εγώ με αυτούς τους τελευταίους συνεργάζομαι.
-Τι θα κάνατε, κατ αρχάς, για τον τόπο σας (Ημαθία) εάν ήταν στο χέρι σας;
Εργασία/δημιουργικότητα/ χρήματα/ ανεξαρτησία/ να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Πολιτισμός/
Ως βουλευτής μεσολαβώ και τρέχω ώστε να μεταφέρονται τα προβλήματα των πολιτών στην κυβέρνηση και να αντιμετωπίζονται με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα όλα τα ζητήματα του νομού μας με έμφαση στους τομείς της εργασίας, της υγείας, της αγροτιάς και των ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Αλλά για να αλλάξει κάτι απαιτείται μια προσπάθεια που θα συμπεριλάβει τους πολίτες, τους δήμους, τους βουλευτές, την κυβέρνηση.
Αν είχα ένα μαγικό ραβδάκι θα σας έλεγα ότι θα ήθελα να δημιουργήσω αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας για όλους, ώστε να επιτρέψω σε όλους τους πολίτες να κερδίσουν την αυτονομία τους.
Αλλά ως βουλευτής, το επόμενο διάστημα θα ξεκινήσω μια καμπάνια ενημέρωσης όλων των δυνατοτήτων που δίνονται στον πολίτη της Ημαθίας σε κάθε τομέα ξεχωριστά.
-Τι σας απογοητεύει και τι σας ενθουσιάζει στη συμπεριφορά και τη λειτουργία των συμπολιτών σας αλλά και των συναδέλφων σας;
Έχω συναντήσω πολιτικούς οι οποίοι προσπαθούν να καρπωθούν τα οφέλη μιας προσπάθειας στην οποία δεν βοήθησαν καθόλου. Έχω συναντήσει πολιτικούς οι οποίοι ασκούν μια αντιπολίτευση που αγγίζει τα όρια της συκοφαντίας, δίχως στοιχεία, συγχέοντας τα γεγονότα με την φαντασία. Έχω συναντήσει πολιτικούς που αρνούνται να συνεργαστούν διότι αυτό θα έβλαπτε το πολιτικό μαγαζί που έχουν στήσει. Όλα αυτά με απογοητεύουν. Αλλά με ενθουσιάζει η επιμονή ορισμένων ανθρώπων που δίνουν μάχες, που είναι παρόντες στα προβλήματα των πολιτών. Και είναι κυρίως αυτοί για τους οποίους δεν ακούει πολλά ο πολίτης. Διότι αυτού τους είδους οι πολιτικοί τα βήματα τα κάνουν αθόρυβα για να εξασφαλίσουν ότι θα είναι αποτελεσματικά. Αλλά οι περισσότεροι προτιμούν τον θόρυβο και τις πομπές από την αποτελεσματικότητα και την ουσία.
-Το πιο «τρελό» ρουσφέτι που σας ζήτησαν;
Θα πω μονάχα πως αυτή η λογική του ρουσφετιού είναι η βασική παθολογία του πολιτικού συστήματος. Δίνει στους πολιτικούς δύναμη για να ζητήσουν ανταλλάγματα. Υποβιβάζει τους πολίτες σε πελάτες. Δείχνει κρατική ανεπάρκεια, καθώς το ρουσφέτι είναι η παραπολιτική «διευκόλυνση» και αντικατάσταση του επίσημου κράτους. Δείχνει και μια αντικοινωνική συμπεριφορά διότι τα περισσότερα ρουσφέτια μπορεί να ευνοούν έναν ή λίγους αλλά είναι κατά του δημόσιου συμφέροντος και της κοινωνίας συνολικά. Αλλά είναι λίγες οι περιπτώσεις που έχω αντιμετωπίσει κάτι τέτοιο, όσο και αν σας φαίνεται παράξενο.
-Το πιο κολακευτικό κομπλιμέντο που σας έκαναν;
Είναι όμορφο να βλέπεις την δικαίωση του αιτήματος μιας ομάδας για την οποία προσπάθησες. Αυτή η δικαίωση είναι από μόνη της μια επιβράβευση χωρίς λόγια. Αλλά αν θέλετε κάτι από ωραία λόγια θα σας πω μια φράση που μου έχει μείνει. Μου είχε πει ένας πολίτης ότι «Είμαι ο πιο ανθρωπένιος άνθρωπος».
-Σας κλείνουν το μάτι με νόημα ζητώντας σας χάρες με το ..αζημίωτο;
Χάρες ζητάνε πολλοί. Αλλά για μένα το αζημίωτο είναι πολύ ζημιογόνο. Οι χάρες ζημιώνουν την ηθική μου ακεραιότητα και το πολιτικό μου ήθος. Και αρνούμαι να παίξω το παιχνίδι των προηγούμενων, που έστησαν όλη την πολιτική τους καριέρα στις χάρες. Και το κάνουν ακόμα.
-Μπορεί να μην τόλμησαν να σας το πουν καταπρόσωπο, αλλά νιώσατε κάποια στιγμή να σκέφτονται για σας ,ως γυναίκα πολιτικό, «άντε στην κουζίνα σου κυρά μου;»
Όχι συχνά αλλά υπάρχουν και αυτά. Η ανδροκρατία, ο διδακτικός τόνος, η αμηχανία στην στιβαρή τοποθέτηση μιας γυναίκας είναι ενδείξεις ενός κόσμου που δεν έχει εξοικειωθεί με την ιδέα της έμφυλης ισότητας ή που το έχει κάνει μόνο επιφανειακά. Εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτες.
-Η εξουσία στην υπηρεσία του λαού ή ο λαός στην υπηρεσία της εξουσίας; Τι από τα δύο συμβαίνει σήμερα;
Ο λαός στην υπηρεσία της εξουσίας είναι η πολιτική παράδοση που διατρέχει τον χώρο εδώ και δεκαετίες. Είναι η ιδέα μιας πολιτικής ελίτ που θεωρεί τον λαό ένα νήπιο που πρέπει να το νουθετήσει, να το τιμωρήσει, να το διδάξει. Τώρα προσπαθούμε να αντιστρέψουμε τα πράγματα και να θέσουμε τον λαό προ της δύναμής τους αλλά και προ των ευθυνών του. Να του πούμε, κύριε εξέλεξε αυτόν που αντί για αφέντης θα είναι υπάλληλός σου. Και να τον πιέσεις και να τον ελέγχεις και να του ζητάς με διαφάνεια να εκτελεί το καθήκον του. Μόνο έτσι θα αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου προς το πολιτικό σύστημα.
-Είναι γλυκό το ποτό της… εξουσίας;
Αισθάνομαι αμηχανία όταν μιλάμε για εξουσία. Σας είπα ότι εγώ τον πολιτικό μου εαυτό τον βλέπω ως υπάλληλο παρά ως κάποιον που ασκεί εξουσία. Υπάλληλος στην υπηρεσία του πολίτη είμαι. Και αυτή η δουλειά έχει και την γλύκα και την πίκρα της. Διότι σου δίνει την δυνατότητα να μπεις στο παιχνίδι, να μοχθήσεις για να αλλάξεις τα κακώς κείμενα που διαπίστωνες ως πολίτης. Αλλά σου δείχνει και τα προβλήματα, την διαφθορά, τις σκοπιμότητες και τις ανηθικότητες που διαπερνούν μια μερίδα του πολιτικού κατεστημένου, αλλά και ένα σώμα της κοινωνίας που αρνείται πεισματικά κάθε αλλαγή. Σε φέρνει επίσης αντιμέτωπο με αναρίθμητες καθυστερήσεις που οφείλονται σε προβλήματα του γραφειοκρατικού μηχανισμού. Αλλά που θα πάει. Αυτόν τον κόσμο θα τον αλλάξουμε όσο και αν κάποιοι δεν το θέλουν.
-Και μετά την πολιτική τι;
Μετά την πολιτική, πολιτική. Από την θέση του πολίτη με συμμετοχή στα κοινά, με απαιτήσεις για περισσότερη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα από τους εκπροσώπους μου. Και φυσικά η δουλειά μου στο εργαστήριο που μου αρέσει, που την αγαπώ και που ανθεί.
-Τι θα σημειώνατε στο προσωπικό σας ημερολόγιο, με κεφαλαία γράμματα, ως μότο ζωής σας;
Μου αρέσουν οι άνθρωποι. Και εξακολουθούν να μου αρέσουν και να με γοητεύουν. Και αν για κάτι είμαι περήφανη είναι για το ότι μοιράστηκα την ζωή μου! Σε κάθε της πτυχή!
