Γράφει ο Αναστάσιος Βασιάδης
Τα στοιχεία που έρχονται στο φως της επικαιρότητας για τις νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν, σε σχέση με αυτές που οδηγούνται στο κλείσιμο, καταγράφουν μία εξόχως απογοητευτική πραγματικότητα.
Το γεγονός ότι η οικονομία μας κάτω από τις μνημονιακές επιταγές περνάει μια έντονα δραματική περίοδο είναι αδιαμφισβήτητο και κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει εκ του ασφαλούς, εάν και κατά πόσο είναι εφικτό στο προσεχές και ορατό μέλλον να οδηγηθεί και πάλι σε ανοδική τροχιά.
Αυτό αποτελεί μια κατάσταση την οποία βιώνει άμεσα κάθε πολίτης και δεν μπορεί να διαψευσθεί από κανενός είδους λογιστική αλχημεία, από αυτές που συνηθίζεται να χρησιμοποιούν κυβερνητικά πρόσωπα κατά την επικοινωνιακή τους πρακτική.
Μια νέα επιχείρηση για να μπορέσει να επιβιώσει στο οικονομικό περιβάλλον όπως αυτό έχει διαμορφωθεί, πρέπει να μπορεί να αντέξει τον εντονότατο ανταγωνισμό που υπάρχει, ενώ παράλληλα επιβάλλεται να πληροί μια σειρά από προϋποθέσεις, ώστε να θεωρείται βιώσιμη.
Δυστυχώς στην παρούσα φάση γίνεται συνεχώς και πιο δύσκολο να διατηρηθεί μια τέτοια επιχείρηση, κάτι που φαίνεται από τον αριθμό των επιχειρήσεων που δεν τα καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Αυτό το δυσάρεστο φαινόμενο επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου, ενώ εκτοξεύει το σημαντικότερο κοινωνικό πρόβλημα που είναι η ανεργία, η οποία αποτελεί βασική γενεσιουργό αιτία των κοινωνικών απειλών που κλιμακώνονται.
Οι αναμενόμενες καλύτερες ημέρες για την οικονομία, ώστε να μπορέσει και πάλι η επιχειρηματική πρωτοβουλία να αναπτυχθεί, αποτελεί μια εύλογη και αισιόδοξη προσδοκία. Κανείς όμως δεν γνωρίζει και ούτε μπορεί να επιβεβαιώσει εάν και πότε αυτό μπορεί να επιτευχθεί, αφού η κατάσταση είναι μη προβλέψιμη.
Κοινή διαπίστωση αποτελεί η αντίληψη ότι το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό και εξαρτάται άμεσα από τις κυβερνητικές επιλογές που προσδιορίζονται από την παρατεινόμενη διεθνή οικονομική επιτήρηση της χώρας.
Η κρίση ωστόσο αυτή καθ εαυτή συνδέεται αναπόφευκτα με την εφαρμοζόμενη πολιτική.
Η έξοδος επομένως της οικονομίας μας από τον μαρασμό απαιτεί άρδην αλλαγή πολιτικής πλεύσης.
Πέραν όμως από τις πολιτικές εκτιμήσεις και προοπτικές ο ευρύτερος κοινωνικός παράγων πρέπει να στηρίξει με όλους τους τρόπους τις νεοσύστατες επιχειρήσεις, δίνοντάς τους έτσι την ευκαιρία να αντεπεξέλθουν στις δυσοίωνες συνθήκες της αγοράς.
Όλοι μπορούν να κατανοήσουν ότι εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό το μέλλον της οικονομίας είναι δραματικά προδιαγεγραμμένο και οι προοπτικές για τον τόπο σε καμιά περίπτωση ευοίωνες.
