Γράφει ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΒΑΣΙΑΔΗΣ
Η νέα χρονιά που ανατέλει επιβεβαιώνει την γενικότερη διαπίστωση ότι, τα ανθρώπινα δικαιώματα ανά την Υφήλιο εξακολουθούν να καταπατούνται προκλητικά, παρά τις διακηρύξεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όλων των Διεθνών Οργανώσεων, καθώς και των συνταγματικών επιταγών των πολιτισμένων κρατών.
Οι κοινωνικές ανισότητες, η εξουθένωση της προσωπικότητας των αδυνάτων, η επιβολή του δίκαιου του ισχυρότερου, οι πολιτικές φυλακίσεις, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, αποτελούν μερικές από τις προκλητικές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με την πολιτιστική ανάπτυξη που χαρακτηρίζει την σημερινή πορεία της ανθρωπότητας.
Αυτά τα φαινόμενα καταγγέλλονται ως συμβαίνοντα συνήθως σε χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου που κυριαρχούν ανελεύθερα καθεστώτα η που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση.
Οι καταπατήσεις όμως των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν εξαντλούνται εκεί. Εντοπίζονται και εκδηλώνονται και στις προηγμένες κοινωνίες με την καθημερινή έξαρση φαινομένων τα οποία γίνονται εμφανώς αντιληπτά, ενίοτε και με ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, από τον κάθε πολίτη.
Αποτελεί δε σαφέστατη υποχρέωση της κάθε συντεταγμένης πολιτείας και του κοινωνικού ιστού να τα εξαλείψει.
Μερικές από αυτές τις καθημερινές καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορούν ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, ενώ άλλες μεμονωμένα περιστατικά.
Το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ είναι ένα στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα.
Η ανεργία επομένως αποτελεί μια σαφέστατη καταπάτηση ανθρώπινου δικαιώματος η οποία υποβαθμίζει την αξία του ανθρώπου, εξουθενώνει την προσωπικότητά του και τον ωθεί σταδιακά στην κοινωνική απένταξη με όλες τις αυτονόητες συνέπειες για την κοινωνία και για τον ίδιο.
H ΠΑΙΔΕΙΑ είναι ένα άλλο καίριο ανθρώπινο δικαίωμα.
Η συγκροτημένη γνώση και το δικαίωμα στην ενημέρωση αποτελούν το απαραίτητο στοιχείο το οποίο πρέπει να χαρακτηρίζει τον σημερινό άνθρωπο έτσι ώστε αυτός να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της προσωπικής του προόδου και της ευρύτερης κοινωνικής ανάπτυξης.
Η αδυναμία της σημερινής πολιτείας να κατοχυρώσει ισότιμα την μόρφωση σε όλους τους πολίτες αποτελεί εμφανή καταπάτηση στοιχειώδους ανθρωπίνου δικαιώματος.
H ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ αποτελεί για κάθε πολίτη αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα.
Κάθε πολίτης που, σύμφωνα με τις δυνατότητές του, συμμετέχει στις δαπάνες που απαιτούνται για την λειτουργία του κράτους, πρέπει να είναι και να αισθάνεται ασφαλής στον τόπο διαμονής, στον τόπο εργασίας και όπου γενικώς δραστηριοποιείται.
Η έξαρση της εγκληματικότητας, το επισφαλές της σωματικής ακεραιότητας και ο φόβος καταστροφής της περιουσίας , αποτελούν κραυγαλέα παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που είναι ξένη με κάθε έννοια συντεταγμένης πολιτείας.
Το κορυφαίας όμως σημασίας ανθρώπινο δικαίωμα του οποίου η καταπάτηση δεν νοείται σε μια οργανωμένη και σύγχρονη κοινωνία είναι αναμφισβήτητα η ΥΓΕΙΑ.
Η διασφάλιση της Υγείας ισότιμα σε όλους τους πολίτες μιας πολιτείας, η οποία θέλει να θεωρείται ως ευνομούμενη, αποτελεί βασικό ανθρώπινο δικαίωμα του οποίου η καταπάτηση αποτελεί σαφέστατα ένδειξη κοινωνικής οπισθοδρόμησης και υπανάπτυξης.
Η συνδυασμένη παραβίαση των ως άνω ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνεται άμεσα αντιληπτή στο σύνολο του Λαού και ιδιαίτερα σε εμφανείς κοινωνικές κατηγορίες και ομάδες κατά τρόπον που προκλητικά συμβαίνει καθημερινώς σε κάθε επιμέρους κοινωνία υπό τα όμματα όλων.
ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Η διασφάλιση του ανθρώπινου δικαιώματος των παιδιών ,που αποτελούν την ελπίδα του Αύριο, στην οικογενειακή θαλπωρή, στην σωστή ψυχική και σωματική ανάπτυξη και στην επί ισότιμη μόρφωση, αποτελεί στοιχειώδη υποχρέωση για τον καθένα και για την πολιτεία.
Φαινόμενα όπως εγκατάλειψη των παιδιών, κακοποίησή τους, έκθεσή τους σε δραστηριότητες επαιτείας, ή και παράνομη απασχόληση, αποτελούν σοβαρότατες παραβιάσεις στοιχειώδους ανθρωπίνου δικαιώματος οι οποίες δεν έχουν θέση στην κοινωνία μας και πρέπει να ελέγχονται αυστηρά.
ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Η αναγνώριση του ανθρώπινου δικαιώματος των υπερηλίκων στην περίθαλψη και στην ανθρώπινη διαβίωση σε ένα ήρεμο και αποδοτικό περιβάλλον αποτελεί υποχρέωση κάθε οικογένειας που συμπεριλαμβάνει στους κόλπους της άτομα της τρίτης ηλικίας.
Τα απομονωμένα κοινωνικώς υπερήλικα άτομα με ευθύνη του κοινωνικού παράγοντα και της Πολιτείας πρέπει να περιθάλπονται σε ιδρύματα που να διασφαλίζουν τις ως άνω προϋποθέσεις, η αν η φυσική τους κατάστασή το επιτρέπει ,να υποστηρίζονται στην κατοικία τους.
Φαινόμενα όπως η εγκατάλειψη ανήμπορων γερόντων, η κακομεταχείρισή τους και η αδυναμία περιποίησής τους, αποτελούν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεν μπορούν να έχουν θέση στην σύγχρονη κοινωνία μας.
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Η διαφύλαξη της ακεραιότητας των νέων μας απέναντι στους ελλοχεύοντες κοινωνικούς κινδύνους αποτελεί αυτονόητο ανθρώπινό τους δικαίωμα.
Η ανεξέλεγκτη διακίνηση ναρκωτικών προς ανυποψίαστα, νεαρά ως επί το πλείστον, μέλη της κοινωνίας μας αποτελεί το κυλώνειο άγος της σημερινής κοινωνίας και παραβιάζει ένα από τα ουσιωδέστερα ανθρώπινα δικαιώματα.
ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Η προοπτική της ισότιμης ένταξης στο κοινωνικό και παραγωγικό γίγνεσθαι όλων των ατόμων με ειδικές ανάγκες αποτελεί αναγνωρισμένο δικαίωμα προς το οποίο η κοινωνία μας και η πολιτεία θα πρέπει να επιδείξουν την συνεχή τους ευαισθησία και ανταπόκριση.
ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΧΡΟΝΙΩΣ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ
Ειδικές κατηγορίες πασχόντων συνανθρώπων μας όπως είναι οι νεφροπαθείς, οι καρκινοπαθείς, οι πάσχοντες από AIDS, οι πάσχοντες από μεσογειακή αναιμία κλπ., έχουν το αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα να περιθάλπονται και να υποστηρίζονται ασφαλιστικά και κοινωνικά κατά τρόπο ώστε η ατυχία που τους έφερε σε αυτή τη θέση να εξουδετερώνεται στο μεγαλύτερο δυνατό μέρος της.
Αυτές αλλά και άλλες λιγότερο ή περισσότερο μεμονωμένες περιπτώσεις επίκλησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων γίνονται αντιληπτές από τον καθένα στην σημερινή κοινωνία.
Η υποστήριξη αυτών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Απαιτεί συνεχή εγρήγορση, καθαρή σκέψη, ανθρώπινη ευαισθησία και πολιτιστική συνέπεια εκ μέρους της πολιτείας, των κοινωνικών οργανώσεων και καθενός πολίτη ξεχωριστά.
Με την Ανατολή του Νέου Χρόνου ας ελευθερωθεί για λίγο η σκέψη όλων από τις μικρές ή μεγάλες ενασχολήσεις και ας στραφεί στον άμεσο περίγυρο.
Σίγουρα θα ανακαλυφθούν συνάνθρωποι των οποίων τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται κατά τον ένα ή άλλο τρόπο.
Η πολιτεία και η οργανωμένη κοινωνία θα ενεργοποιηθούν μόνο εφόσον ο κάθε υπεύθυνος πολίτης αναλάβει και την προσωπική του ευθύνη.
Έτσι θα αποκτήσουν ουσία και περιεχόμενο οι ευχές όλων για ένα Ευτυχισμένο Καινούργιο Χρόνο.
