Του Ιωάννη Ιασ. Βελέντζα Διπλ. Ηλεκτρολόγου Μηχανικού
Φίλοι μου, καλή σας ημέρα,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ και … χρόνια πολλά, για να με καταλάβεις.
Ο Σωτήρας, φίλοι μου, γεννήθηκε.
Γεννήθηκε Εκείνος που έπρεπε να έλθει για τη σωτηρία των ανθρώπων και δεν πρέπει να περιμένουμε κανέναν άλλον σωτήρα (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)!
Εάν τώρα εσείς, που είστε στο Ελληνικό κοινοβούλιο και αποφασίζετε για τις τύχες των προβατοειδών Ελλήνων, πιστεύετε κάπου μέσα σας, στο βάθος, ότι υπάρχει Θεός, λυπάμαι αλλά σας έχω άσχημα νέα.
Θα κριθείτε και πιστεύω όχι με επιείκεια για την καταστροφή που έχετε φέρει, στην πατρίδα και συνεχίζετε με αμείωτο ρυθμό!
Χοντρούλη, με έκραξε (με κράζεις, με θαυμάζεις!) κάποιος φίλος, άλλαξε γραμμή πλεύσης, μας στεναχωρείς, το τελευταίο διάστημα, θέλουμε και λίγο να γελάσουμε!
Αγαπημένοι μου, πρέπει να σας θυμίσω, ότι στεναχωρούμε κάποιον, όταν τον αγαπάμε.
Πρώτα σας αγαπώ (χωρίς παρεξήγηση και ροζ συννεφάκια!) και μετά κριτικάρω, με πρώτη και καλύτερη την μουτσουνάρα μου!
Οφείλω πάντως να σας ομολογήσω, ότι αυτές τις εορτές πέρασα καλά και αγάπησα τον Αλέξη.
Επειδή ο αρχηγός του τσίρκου, έμαθε ότι γνωρίζω το νέο σχέδιο της διαστημικής υπηρεσίας τους, σκέφτονται να πάνε στον ήλιο, αλλά να είναι μεσάνυχτα για να μην καούνε, κάποιοι υποστηρίξανε, ότι δεν πειράζει, θα βάλουνε αντιηλιακό, συναντήθηκα με τον υπεύθυνο σχεδιασμού της ανάπτυξης της νέας χώρας, μη με ρωτάτε ποιος είναι, ούτε ο ίδιος το γνωρίζει, και μου πρόσφερε το κάτι τις, για να μην αποκαλύψω, τα βαθυστόχαστα και μεγαλεπήβολα σχέδιά τους.
Αφού κοινώς τα κονόμησα, αποφάσισα να περάσω καλά τις χρονιάρες ημέρες και ταξίδεψα στο εξωτερικό.
Μπούκαρα στο τσαρδί μου (έχει και αυτό ΕΝΦΙΑ), με γένια άσπρα και μακριά, και ανακοίνωσα στην οικογένεια, ότι θα πάμε στο εξωτερικό!
Αρχικά δεν έγινα πιστευτός και συνέχισα.
Δεν έχουμε το δικαίωμα, να πάμε μία Βιέννη, ένα Βερολίνο, Παρίσι όχι, γιατί έχει ηλίθια πεδία, μην μαζευτούμε πολλοί.
Τι, κάθε χρόνο Αράχωβα, βαρέθηκα. Όχι άλλο θαλάσσιο σκι!
Μήπως προτιμάτε, Τσεχία και Πράγα.
Η μεγάλη κόρη, τσίμπησε.
Μπαμπακούλη, μήπως να πηγαίναμε Νέα Υόρκη.
Η μικρή αναρωτήθηκε, εάν θα κουνάει το αεροπλάνο, της είπα να μην φοβάται, το μεγάλο πουλί θα πηγαίνει σα να χορεύει ντεσπασίτο, δεν μπορώ να πω ότι την ηρέμησα, η κυρία άρχισε να αναρωτιέται τι καιρό θα κάνει, για να πάρουμε τις κατάλληλες … παντόφλες, ο μεγάλος ανακοίνωσε ότι έχει κανονίσει και δεν γουστάρει την παρέα του γέρου του, ο μικρός Μητσάρας δεν μιλούσε!
Εσύ αγόρι μου, τι λες.
Μπαμπούλα, μου είπε, Καρδίτσα θα πάμε;
Εκεί κατάλαβα ότι με το Μήτσο, τα πράγματα ήταν δύσκολα.
Δεν πας να κλείσεις κανά εισιτήριο, γιατί μας βλέπω όρθιους!
Γιατί, ρε Μητσάρα, συνέχισα, λεφτά έχουμε και εμφάνισα τέσσερα πεντακοσάρικα (τρομάρα μου!), τα είχα πάρει από το γραμματοκιβώτιο.
Από μακριά, φαινότανε αληθινά, η σύζυγος με φίλησε (προσοχή της είπα μην πιάσουμε και πέμπτο!), ο μικρός Μήτσος, άρχισε να γελά.
Ρε μπαμπά, καταργηθήκανε, δεν κυκλοφορούνε, πεντακοσάρικα (λες και είχα ξαναδεί), μας δουλεύεις!
Να μην σας τα πολυλογώ, πήραμε τα κουνητά, ψάξαμε ξενοδοχεία με πολλά νταν, για μεγάλα κυβικά, είδαμε τις τρισδιάστατες φωτογραφίες, ξεναγηθήκαμε στα αξιοθέατα, με κάποιες εφαρμογές, που γνωρίζανε τα μικρά και καλά περάσαμε!
Μέσα σε μισή ώρα, είχαμε γυρίσει ολόκληρη, την Ευρώπη.
Την Αμερική, τους υποσχέθηκα, ότι θα τη γυρίσουμε το Πάσχα!
Ο μικρός όμως Μήτσος, δεν με συγχώρησε.
Ρε πατέρα, αυτή τη Μόνικα, για την οποία μας έχεις πρήξει, από το κινητό, την έχεις γνωρίσει!
Τα παιδιά, φίλοι μου δεν συγχωρούν, δυστυχώς, και μας επαναφέρουν στη σκληρή πραγματικότητα, που είναι οι ευχές, που πρέπει να δώσουμε στην πολιτική μας ηγεσία.
Πρέπει να τους ευχηθούμε, γιατί άραγε;
Για να μεγαλώσει η φτώχεια, για να πληθαίνουν καθημερινά αυτοί που ζητούν γάλα για τα παιδιά τους, για να μας προστατεύουν από τους κακούς γείτονές μας, για να μας επαναφέρουν το χαμόγελο, για να αναστήσουν το σύστημα υγείας, για να μειώσουν τη διαφθορά, για να μειώσουν την εγκληματικότητα, για να επαναφέρουν το φιλότιμο στον Έλληνα, για να μην μας πάρουν τα κεραμίδια, για να ξανασυνδέσουνε το ρεύμα, για να μας δείξουν το δρόμο της τιμιότητας και της εργατικότητας, για να μας κοιτάξουν στα μάτια και να μας μιλήσουν ειλικρινά, για να ξεπουλήσουν τα πάντα, για να μας δώσουν πίσω τις πινακίδες από τα αυτοκίνητα, για να μας δώσουν πετρέλαιο για να μπορούμε να ζεσταθούμε, για να φύγει η μελαγχολία, για να ………
Και τι δεν θα μπορούσε να γράψει κανείς.
Επειδή εκ φύσεως μου αρέσει η συναναστροφή με τους ανθρώπους, αυτό που βλέπω πλέον καθημερινά δεν αντέχεται.
Υπάρχει θλίψη, μελαγχολία, παντού. Στους πατεράδες, στις μανάδες και κυρίως στα παιδιά μας. Τα έχουμε πλέον, οι περισσότεροι χαμένα.
Και σε τελική ανάλυση τι νόημα έχει να τα φέρνω εγώ βόλτα με δυσκολία όταν ο φίλος μου δεν έχει να μεγαλώσει την οικογένειά του, όταν ο γείτονας δεν μπορεί.
Εντάξει, εγώ έσφαλα και έχω τέσσερα παιδιά. Το κατανοώ πρέπει να πληρώσω.
Εσείς όμως κουφ…ες, διαλύσατε και αυτούς με το κανένα!
είστε τσουνάμι που δεν σταματά,
είστε το τσουνάμι της ισοπέδωσης!!!
είστε το τσουνάμι της...
Εντάξει ο Έλληνας φταίει για πολλά.
Και τι πρέπει να κάνουμε δηλαδή. Να τον εξαφανίσουμε;
Και εάν ο απλός πολίτης πρέπει να εξαφανιστεί, με εσάς τι πρέπει να γίνει; Να σας στείλουμε στο διάστημα;
Αφού λοιπόν, σας είπα τα κάλαντα κύριοι, κυβερνώντες και μη, ας περάσουμε ξανά στον καθημερινό άνθρωπο.
Φίλε, άκου να δεις.
Αυτές τις τελευταίες ημέρες του χρόνου, ψηφίζουμε για τα καλύτερα δέκα μοντέλα, για τα δέκα πιο γρήγορα αυτοκίνητα, για τους δέκα πιο εξαθλιωμένους, για τους δέκα πιο χρήσιμους ηλίθιους, για τις δέκα πιο καλοντυμένες (μόνο με τα απαραίτητα!), για τα δέκα καλύτερα κολάν μαγιό, για τις … δέκα πιο καθαρές κάλτσες, …, φίλε, μην με ξεχάσεις.
Όταν ρωτηθείς, για τον καλύτερο μπούφο ευσωμούλη, της χρονιάς, θα πεις ότι είμαι εγώ, διότι γνωρίζω καλύτερα, από τον καθένα σας, που γίνεται η καλύτερη τηγανιά, το καλύτερο λουκάνικο, η καλύτερη μακαρονάδα με κιμά και ψωμί (διότι έτσι γουστάρουμε!), το καλύτερο μπούκοβο με καυτερή πιπεριά (γιατί πάλι έτσι το γουστάρουμε!), το καλύτερο σάμαλι, …
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ
ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ, ΜΑΡΙΑ ΑΛΙΦΕΡΗ (τι θυμήθηκα πάλι!)
ΥΓ.
σήμερα δεν έχει καληνύχτα πατρίδα, για να μην σας στενοχωρήσω!
