Νίκος Καρύδας «Η Βέροια ήταν ιδέα. Ποτέ δεν ξέχασα από που ξεκίνησα»

Ο Νίκος Καρύδας που υπηρέτησε τη Βέροια ως πρώτος προπονητής, γυμναστής αλλά και παίκτης, με έκδηλη συναισθηματική φόρτιση έκανε την ακόλουθη λογαριασμό στο fb. Εκεί κάνει μία σύντομη αναδρομή στη δική του επαφή με την ομάδα και τους προβληματισμούς του για το μέλλον της. Αναλυτικά:

«Βέροια....

Μία πόλη, μια ομάδα..

Εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ ανδρώθηκα ποδοσφαιρικά.

Εδώ ξεκίνησα την καριέρα μου...

Ποτέ δεν την έβγαλα από το μυαλό μου..

Ποτέ δεν εναντιώθηκα, ακόμη κι όταν ήμουν αντίπαλος, με ΑΕΚ, με Άρη, με ΠΑΟΚ, με Ολυμπιακό.

Ποτέ δεν ξέχασα από πού ξεκίνησα.

Φόρεσα τη φανέλα της σαν ποδοσφαιριστής, και την υπηρέτησα σαν γυμναστης και σαν προπονητής κατά περιόδους.

Ποτέ δεν ζήτησα αναγνώριση, ποτέ δεν ζήτησα αποζημίωση, ακόμη κι αν έχασα λεφτά..

Η Βέροια ήταν ιδέα.

Δεν υπήρξα μεγάλος ποδοσφαιριστής..δεν ήμουν τίποτα μπροστά στη λάμψη του Παπατζίκου, του Πουρσανιδη, του Σαββίδη, του Σίμπου, του Μίλη, του Μαραγκού κ.α.!

Ένα ταλέντο ήμουνα απλό...

Όμως ήμουν περήφανος που ξεκίνησα την καριέρα μου στο ποδόσφαιρο από την πόλη που γεννήθηκα. Κι ας με πλήγωσε..

1992 Γ Εθνική..

1993, 1994 Β Εθνική

1995, 1996 Α Εθνική....

Και μετά εφυγα, προχώρησα...

Αλλά πάντα κοιτούσα πίσω...

Έψαχνα τη Βέροια μου.. Πώς πάει; Θα σωθεί; Θα ανεβεί;

Γνώρισα παράγοντες καλούς στη Βέροια. Τον Στέλιο τον Κυριακίδη, τον Βασίλη Τσαμητρο, τον Αντώνη Αλεξιάδη..το Νίκο τον Γκικα, τον Στεργιο Διαμάντη, τον Τάκη τον Κόγια, τον Αντώνη Γιαγκουλα, τον Αντώνη Μπιζέτα.

Πονούσαν την ομάδα..

Όπως κι εγώ. Όπως όλοι μας. Και ίσως γι’αυτό πηγαίναμε ψηλά.

Γνώρισα και τον Γιωργο Αρβανιτίδη που σίγουρα κι αυτός πονούσε για την ομάδα. Και μάλιστα πολύ.

Γνώρισα παίκτες, Βεροιώτες και μη.

Τον Ματζιουνη, τον Τσιοτρα, τον Κωνσταντινίδη, τον Δέλλιο, τον Κατσαβό, τον Κουλακιωτη, τον Πέτκοβιτς, τον Τρουπκο, τον Σολάκη, τον Προτασωφ, τον Μητρόπουλο, τον Στόικα...και άλλους πολλούς.!

Σήμερα η ομάδα της Βέροιας περνάει δύσκολες στιγμές. Ίσως τις πιο δύσκολες στην ιστορία της.

Γίνανε λάθη και μάλιστα Πολλά. Δεν είναι της στιγμής να τα αναλύσω.

Όλη η πόλη χάνει από την πορεία της ομάδας.

Και κυρίως η νεολαία. Μια πόλη χωρίς ομάδα είναι ό,τι χειρότερο για τους νέους της περιοχής μας που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Κανένα κίνητρο, καμία προοπτική. Άρα η ενασχόληση του θα οδηγηθεί αλλού. Κάπου που δεν πρέπει.

Είναι ανάγκη να αναδιοργανωσουμε τη Βέροια μας...

Να την αναστήσουμε..

Να συμπορευτούμε..

Να γίνουμε μια γροθιά...

Ο Δήμος, οι επιχειρηματίες, οι βετεράνοι ποδοσφαιριστές, ο κόσμος, επώνυμοι και ανώνυμοι, οι Ακαδημίες. Χωρίς ιδιοτέλεια και με ρεαλισμό.

Όχι δάκρυα..

Πράξεις...

Συσπείρωση..

Πρόγραμμα...

Πλάνο...

Τεχνοκρατία....

Ό,τι ακριβώς δεν έκανε την τελευταία 15αετία...