Κίνηση ματ από την αντιδημαρχίας καθαριότητας σκέφτηκα, βλέποντας τους κάδους να έχουν μετακινηθεί από την είσοδο της οδού Κυριωτίσσης προς Βυζαντινό Μουσείο, στην απέναντι γωνία δεξιά του δρόμου. Κάθε φορά που ανέβαινα τον ανηφορικό δρόμο προς την συνοικία της Κυριώτισσας, εκτός από την διαρκή ανησυχία μου μήπως πέσει κάποια κεραμίδα από το παρακείμενο ερειπωμένο αρχοντικό στο χοντρό μου κεφάλι, το άλλο που με χαλούσε ήταν οι δυο κάδοι απορριμμάτων που φυλούσαν απειλητικά σαν «κέρβεροι», την είσοδο προς το Βυζαντινό Μουσείο και όχι μόνο.
Κοντά σε αυτούς, κείτονταν ανέμελα κάθε λογής μπάζα, από παλιά ρούχα, παπλώματα ,παπούτσια και λεκάνες τουαλέτας, μέχρι και στόρια παραθύρων, τα οποία κάθε τόσο « Χ » επιπέδου κάτοικοι της συνοικίας, τα ανανέωναν με νέα υλικά, χωρίς ενδοιασμούς και κάποιο εκκολαπτόμενο αίσθημα ενοχής. Μπράβο στον Δήμο ξαναείπα μέσα μου που αντιλήφθη έστω και αργά, ότι η ύπαρξη των κάδων στην είσοδο του δρόμου προς το Μουσείο , δημιουργούσε ποικίλες αρνητικές εντυπώσεις στους ξένους και στους Έλληνες επισκέπτες του Μουσείου αλλά και στους περιοίκους της περιοχής που περιδιάβαιναν την οδό αυτή .Γενικά το όλο θέαμα ήταν αποκρουστικό και άκρως αηδιαστικό.
Δεν κράτησε όμως για πολλή η χαρά μου. Την άλλη ημέρα ακριβώς, οι κάδοι επανήλθαν στην αρχική τους θέση και μαζί με αυτούς και η ακολουθία τους «τα αποκαΐδια των περιοίκων». Τι έγινε δεν κατάλαβα!
Περιμένω τον Δήμο να δώσει μια λογική απάντηση προς τους συνδημότες μου αλλά και προς εμένα εάν το θεωρεί υποχρέωση.
Γ.Ε.
