Όπως πολύ καλά γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος της πόλης μας, προσφάτως ως ερασιτεχνική θεατρική ομάδα έκφραση Β’ του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας ανεβάσαμε την παράσταση «Μήδεια» του Μποστ. Ένα έργο πολυπαιγμένο, καυστικό, σατιρικό, επιθεωρησιακό και αποδεδειγμένα επίκαιρο όσο ποτέ.
Η αποδοχή από το κοινό της πόλης υπήρξε θετική με τις δύο παραστάσεις να είναι sold out και να υπάρχει αυθόρμητο αίτημα για επιπλέον παραστάσεις, καθώς αρκετός κόσμος έμεινε χωρίς εισιτήριο.
Η ίδια αποδοχή υπήρξε και από τα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης, έντυπα και διαδικτυακά, με θετικές κριτικές. Ως ερασιτέχνες ηθοποιοί που τρεφόμαστε μόνο από την αγάπη μας για το θέατρο και τον όμορφο αντίκτυπο που αυτό έχει στους θεατές, αισθανόμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και περήφανοι. Δεν ζητήσαμε και δεν θα ζητήσουμε ποτέ τίποτα περισσότερο.
Στην αρχή της παράστασής μας την Κυριακή 2/12/2018 ανακοινώθηκε από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. πως θα υπάρξει και άλλη παράσταση για αυτούς που δεν μπόρεσαν να βρουν εισιτήριο. Έτσι αποφασίστηκε από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ η παράστασή μας να ανέβει για ακόμη μία φορά τη Δευτέρα (17/12/2018).
Και, ενώ οι πρόβες προχωρούσαν κανονικά και η προπώληση των εισιτηρίων είχε ήδη ξεκινήσει, αιφνιδιαστικά το βράδυ 12/12/2018 πληροφορηθήκαμε τηλεφωνικά ότι το Δ.Σ του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ομόφωνα αποφάσισε το κατέβασμα της παράστασης.
Προς έκπληξή μας την επομένη ενημερωθήκαμε από τα Τοπικά Μέσα που επικοινώνησαν με τον Πρόεδρο του Δ.Σ του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ότι η αιτία της εν λόγω απόφασης ήταν ότι «κάποιοι ρόλοι δεν ταιριάζουν με το ύφος του ΔΗΠΕΘΕ».
Μια απόφαση σοκαριστική και ακατανόητη, που εμάς ως ερασιτέχνες ηθοποιούς και λάτρεις του θεάτρου και της ελευθερίας της έκφρασης, μας θλίβει και μας θίγει ανεπανόρθωτα, γιατί πιστεύαμε ότι τέτοια φαινόμενα λογοκρισίας έχουν εκλείψει στις μέρες μας.
Με ποια, λοιπόν, ακριβώς διαδικασία το Δ.Σ «ομόφωνα» αποφασίζει για την αισθητική μίας παράστασης; Και, αφού η αισθητική του θίχτηκε τόσο, γιατί επέτρεψε να γίνει δεύτερη παράσταση και, επιπλέον, ανακοίνωσε το εκ νέου ανέβασμά της σε νέα ημερομηνία; Ποιος επιθυμεί να είναι ο ρόλος που το θέατρο πρέπει να επιτελεί στην πόλη μας εν έτει 2018;
Πώς και γιατί λογοκρίνεται ένα γνωστό, πολυπαιγμένο και, ανεξάρτητα από υποκειμενικές απόψεις, κοινωνικοπολιτικά ευαισθητοποιημένο έργο ενός κατά γενική ομολογία σπουδαίου Έλληνα συγγραφέα; Σε τι συμβάλλει η φίμωση μιας θεατρικής ομάδας, καθώς πέρα από το έργο λογοκρίνονται έμμεσα και όσοι θεατές και Μέσα το έκριναν απολύτως θετικά;
Ως μέλη αυτής της ομάδας που χρόνια τώρα προσπαθούμε για το καλύτερο, αφιερώνοντας τον προσωπικό μας χρόνο και μεράκι, επειδή πιστεύουμε στην μαγεία και στη δύναμη του θεάτρου, ελπίζουμε πως οι θεατές και συμπολίτες μας, που κατά καιρούς μάς έχουν δει στο σανίδι, κατανοούν τη στάση μας και σέβονται την απόφασή μας να προβληματιστούμε στο θέμα αυτό.
Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα σε ένα θέατρο ελεύθερο, ζωντανό, δημιουργικό, και προπαντός κοινωνικά παλλόμενο. Ως εραστές αυτής της τέχνης, λοιπόν, θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας! Ελπίζουμε πως η αντίδρασή μας αυτή θα αποτελέσει το εφαλτήριο για έναν γόνιμο προβληματισμό. Και να υπογραμμιστεί πως, αν μπήκαμε σε αυτήν τη διαδικασία, το κάναμε μόνο και μόνο από την αγάπη μας για το θέατρο στην πόλη μας που παρεμπιπτόντως αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση με την συνεχώς αυξανόμενη ενασχόληση ερασιτεχνών με τον χώρο αυτό.
Ομόφωνα(!) οι μαθητές της ομάδας Έκφραση Β’
