Σημαντικότατο γεγονός για την Πόλη η έκθεση αυτή
και δεν αξίζει να μην κάνει κανένας πολίτης
την σχετική επίσκεψη στο χώρο που την φιλοξενεί.
Οι πίνακες του παπα-Σταμάτη Σκλήρη ταιριαστά
περπατάνε στην Βέροια
αισθητικό ενδιαίτημα των Καλλιέργηδων και της σχολής
της Θεσσαλονίκης,
όπως θα ταίριαζε συγκλονιστικά να παρουσιαστούν
στην Παιανία
οικιστικό χώρο ιδιαίτερης εποχής του Φώτη Κόντογλου.
Εμένα βέβαια οι πίνακες που είδα έφεραν στην
μνήμη μου δύο εκθέσεις που απήλαυσα στη Ν. Υόρκη
και στη Φιλαδέλφεια
του μεγάλου Αμερικανού στυλίστα Λιχνενστάιν.
Ανεπανάληπτα κοσμήματα από
τα χέρια και την ψυχή του ιερού καλλιτέχνη είναι…
«Η γοργόνα η αδελφή του Μεγαλέξανδρου»,
«Σαπφώ εν Λέσβω» ,
«Dama Azul», «Θαμπωμένα κοριτσίστικα μάτια»,
«Άγιος Θεόδωρος».
Μεγάλη κατάκτηση του παπα-Σκλήρη είναι
η τιθάσευση στο χρώμα που πραγματοποιεί,
που είναι συγχρόνως αναγωγή σε λαμπερό
προσωπικό στυλ.
Ναι…ναι….και οι οφθαλμοί στα κομμάτια που βλέπω
επιστρέφουν την εσωτερική ομορφιά που εκπέμπουν
γενικά τα έργα.
Καταστάλαγμα επίσης των σπουδών που έκανε
ο καλλιτέχνης στο Παρίσι και
στο Βελιγράδι (το ορθόδοξο)
προβάλλουν σαν αποτύπωμα της ανατολικής
νηφαλιότητας και
της δυτικής ειδικής αισθητικής αυστηρότητας.
Αξίζει!!!
Πυθαγόρας Ιερόπουλος
