Αλήθεια-Γνώση * της Όλγας Κουτμηρίδου - Μεταξά

Μπορείς να πεις την αλήθεια σου; Αν αυτή είναι σκληρή και πληγώσεις,καλύτερα να την κρατήσεις για σένα.Αποκτάς γνώση για κάποια κατάσταση της ζωής σου.Θέλεις να την υλοποιήσεις,κατά την υλοποίηση της πιθανόν να μην ευχαριστήσεις όλους τους εμπλεκόμενους.Τί κάνεις;Κρατάς αλήθεια και γνώση κρυμμένες μέσα σου;Τις θάβεις;ή τις λές σε όσους μπορούν να αντέξουν και να καταλάβουν;Τότε πώς εξελίσσεσαι;Πώς βοηθάς το σύνολο να πάει ένα βήμα μπροστά;Φαντάσου χιλιάδες επιστήμονες και ερευνητές να κρατούσαν μέσα τους όλη την γνώση τους.Πώς θα ήταν ο κόσμος σήμερα;Βέβαια όλοι αυτοί αμφισβητήθηκαν,πολεμήθηκαν ή καταδικάστηκαν.Αιώνες μετά δικαιώθηκαν...Εσύ τί είσαι διατεθειμένος να θυσιάσεις;Πώς θα πολεμήσεις;Είσαι προετοιμασμένος για τις επιπτώσεις;Ψάξε να βρεις συμμάχους ή οπαδούς για να μοιραστείς αυτά που ξέρεις.Ίσως στην αναζήτηση σου ανακαλύψεις ότι μπορεί να μην βρείς κανέναν που να θέλει να προχωρήσει μαζί σου.Τότε πάλεψε μόνος σου για την πολύτιμη αλήθεια σου και γνώση.Δείξε με την στάση σου αυτό το οποίο πρεσβεύεις.Αλλιώς δεν θα είναι αληθινό!Πρέπει να συμπορεύεται η σκέψη με την πράξη.Τότε χρόνο με τον χρόνο  αποκτάς ακροατές στην αρχή μιμητές ύστερα ..Είναι υπέροχο να καταφέρεις ψυχές να έρθουν στον δικό σου δρόμο,να σε φτάσουν ή και να σε περάσουν.Να γίνεις πρότυπο για κάποιον που δοκιμάζει να σε ακολουθήσει.Που προσπαθεί να αλλάξει όχι για να αποδείξει κάτι σε σένα αλλά για να βελτιώσει τον εαυτό του.Δεν έχει σημασία πόσος χρόνος θα χρειαστεί ή ποιόν τρόπο θα επιλέξει για την αλλαγή του.Η επιτυχία του θα είναι στην πίστη και στην σταθερότητα της επιλογής του.Βέβαια κανείς δεν θέλει να ακούσει για μακροχρόνιες προσπάθειες και δυσκολίες.Οι έτοιμες ή οι δανεικές γνώσεις ή οι σκέψεις των άλλων,επεξεργάζονται,αναλύονται και επαναλαμβάνονται εύκολα.Το δύσκολο είναι να χτίσεις την δική σου πιστευτή και βιωματική αλήθεια και γνώση!Επιθυμείς λοιπόν να μοιραστείς την γνώση σου;Ρωτάς πρώτον αν θέλει να σε ακούσει ο απέναντι σου και δράς ανάλογα με την απάντηση.Αν σου πεί όχι απλά πίνεις τον καφέ σου μιλάς για οτιδήποτε ρηχό και άσχετο (χρειάζεται που και που και αυτό)μέχρι να περάσει η ώρα..Φεύγοντας μέσα σου ίσως έμεινε ένα κενό ή ένας εκνευρισμός για τον χαμένο χρόνο.Για τον άλλον ίσως ήταν το καλύτερο απόγευμα μαζί σου.Μείνε σε αυτό ότι χάρισες στον απέναντι σου (όποιος και να ήταν αυτός)τον χρόνο σου και την παρέα σου.Αυτό είχε ανάγκη,αυτό μπορούσε να κατανοήσει και να αντέξει.Μείνε στον ανθρώπινο απλοϊκό τρόπο συνύπαρξης και δες το θετικά.Γιατί αυτό είναι η Γνώση και η Αλήθεια!