Η κατάθεση του νομοσχεδίου για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί μια αναγκαία προσπάθεια εκσυγχρονισμού, όμως δεν λείπουν οι επιφυλάξεις. Μιλάμε για ένα φιλόδοξο σχέδιο που φιλοδοξεί να βάλει τάξη στο χάος δεκαετιών, όπου γραφειοκρατία και ασαφείς ιδιοκτησιακές σχέσεις έκαναν την αξιοποίηση αυτών των ακινήτων σχεδόν αδύνατη. Το νομοσχέδιο υπόσχεται λύσεις για τη στέγαση των στρατιωτικών, ιδιαίτερα σε δύσκολες περιοχές. Η θεωρία ακούγεται ιδανική, αλλά στην πράξη θα φανεί αν μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά. Θα υπάρξει διαφάνεια στη διαχείριση των κονδυλίων; Θα προχωρήσουν οι κατασκευές όπως έχουν ανακοινωθεί ή θα χαθούν κι αυτές στη μετάφραση;
Τέλος, ο νέος φορέας μπορεί να μην έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα, όμως η πραγματική του ανθεκτικότητα και βιωσιμότητα δεν είναι δεδομένη. Ο κίνδυνος όλα να μπλεχτούν σ’ έναν ακόμη λαβύρινθο, όπου το “νέο” είναι στα χαρτιά, παραμένει.
Σε κάθε περίπτωση, το νομοσχέδιο ανοίγει δρόμο για βελτιώσεις, αλλά η επιτυχία του θα απαιτήσει σοβαρή πολιτική βούληση, συνεχή έλεγχο και πρακτικές λύσεις που μέχρι σήμερα έλειπαν από τον χώρο.
Ζήσης Μιχ. Πατσίκας
Τα «πανάκριβα ΑΤΜ» και η κυβερνητική παρέμβαση που...
Δυστυχώς για μια ακόμη φορά έπρεπε να παρέμβει η...